Ατελεκτασία αριστερού πνεύμονος

Oμοιογενής σκίαση στο αριστερό ημιθωράκιο -έλξη του μεσοθωρακίου, σύστοιχα με τη βλάβη -το αριστερό μεσοθωράκιο, μικρότερο
εγκολεασμός του δεξιού πνεύμονος στο αριστερό ημιθωράκιο,
σημείο ανοικτού βρόγχου -το διάφραγμα και η καρδιακή σιλουέττα δεν διακρίνονται (σηείο σιλουέττας) (σημείο εξαφανιζόμενης καρδίας) (vanishing heart) -στην πλάγια ακτινογραφία, μόνο το ένα ημιδιάφραγμα είναι ορατό. -αυξημένη πυκνότητα πάνω από τη Σ.Σ.
Εγκολεασμός του δεξιού πνεύμονος, αριστερά




βλέπε: ατελεκτασία αριστερού άνω λοβού /ατελεκτασία αριστερού κάτω λοβούατελεκτασία -χειρισμοί, θεραπεία / ατελεκτασία / εξαρτημένη ατελεκτασία / ατελεκτασία / ειδικά ακτινολογικά σημεία / στρογγύλη ατελεκτασία / δισκοειδής ατελεκτασία / μετεγχειρητική ατελεκτασία / ατελεκτασία / Σύνδρομο μέσου λοβού / μετεγχειρητική ατελεκτασία 2 / ουλώδης ατελεκτασία /









                                  ΑΤΕΛΕΚΤΑΣΙΑ





ΠΕΡΙΛΗΨΗ Ατελεκτασία είναι η απώλεια του όγκου συγκεκριμένης μοίρας του πνεύμονος, λόγω μειώσεως του περιεχομένου αέρα. Οι μηχανισμοί που α  ποκαλούν την ατελεκτασίοα μπορεί να διακριθεί σε τρεις κατηγορίες: την παθητική, εκ συγκολλήσεως κι εξ απορροφήσεως. Η παθητική οφείλεται σε παθήσεις που καταλαμβάνουν όγκο, είτε του πνευμονικού παρεγχύματος ή της υπεζωκοτικής κοιλότητας, λόγω των οποίων ο παρακείμενος της βλάβης πνεύμονας συμπιέζεται. Η εκ συγκολλήσεως ατελεκτασία προέρχεται από την μείωση της συγκεντρώσεως ή της δραστηριότητας της επιφανειοδραστικής ουσίας στις κυψελίδες, με αποτέλεσμα την σύμπτωσή τους. Ενώ, τέλος, η εξ απορροφήσεως ατελεκτασία παρατηρείται όταν υπάρχει μερική ή πλήρης  αποκλεισμός της ροής αέρος μεταξύ τραχείας και τμήματος του παρεγχύματος. Το Ο2, το CO2 και το Ν2 διαχέονται από τις κυψελίδες στα τριχοειδή, μέχρις ότου απορροφήθεί ολόκληρη η πόσότητα του αέρος στις απομονωμένες κυψελίδες.Μικρές ατελεκτασίες μπορεί να αναγνωρίζονται διάσπαρτες στα πνευμονικά πεδία, ως επίδραση της βαρύτητας και οι φυσαλίδες ή ο πνευμοθώρακας μπορεί να είναι υπεύθυνοι για ανάπτυξη παθητικής ατελεκτασίας, ενώ η ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως παρατηρείται επί συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας νεογνών και ενηλίκων. Ατελεκτασία εξ απορροφήσεως παρατηρείται περιφερικά μιας ενδοβρογχικής βλάβης, όπως ενός όγκου ή βύσματος πτυέλων. Η παθογένεια της ατελεκτασίας που συνδέεται με την αναισθησία είναι πολύπλοκη και προκαλείται από συνδυασμό των μηχανισμών αυτών.  
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ. Ατελεκτασία είναι η απώλεια πνευμονικού όγκου, απότοκη μειώσεως του αέρα σε ένα τμήμα του πνεύμονος. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να είναι περιορισμένης εκτάσεως και να αφορούν μόνο υποτμηματικές περιοχές ή μεγαλύτερες, μέχρις καταλήψεως ολόκληρου του πνεύμονος. Παρ΄όλο ότι περιγράφεται με ακτινολογικούς όρους, η ατελεκτασία διακρίνεται σε τρεις μορφές, ανάλογα με τον υποκείμενο παθογενετικό της μηχανισμό: παθητική, εξ απορροφήσεως και εκ συγκολλήσεως, που περιγράφονται χωριστά παρακάτω. Η διάκριση του υποκείμενου παθογεντικού μηχανισμού εισφέρει στην διάγνωση του υποκείμενου νοσήματος, μάλλον, παρά η ακτινολογική της αναγνώριση. 
παθητική ατελεκτασία. Η παθητική ατελεκτασία [εξαρτημένη ατελεκτασία] οφείλεται σε μια βλάβη, που καταλαμβάνει όγκο, εντός της υπεζωκοτικής κοιλότητας ή το πνευμονικό παρέγχυμα, δημιουργουμένης, έτσι, μιας μικρότερης περιοχής για τον υπεραεριζόμενο πνεύμονα.

εικόνα 1. μηχανισμός ατελεκτασίας. πάνω: παθητική, κάτω: εκ συγκολλήσεως
Ως αποτέλεσμα, ο παρακείμενος πνευμονικός ιστός θα απολέσει αέρα κι, επομένως, θα συρρικνωθεί. Η μορφή αυτή ατελεκτασίας αναφέρεται ως παθητική ατελεκτασία επειδή ο συρρικνωμένος πνεύμονας ΔΕΝ πάσχει αυτοτελώς, αλλά προσβάλλεται από παρακείμενη παθολογική εκτροπή. Εαν αποκατασταθεί το αίτιο της ατελεκτασίας, π.χ., εάν ο πνευμοθώρακας διασωληνωθεί, ο υποκείμενος, ατελεκτατικός πνεύμονας πρέπει να επανεκπτυχθεί και να επιστρέψει στη φυσιολογική λειτουργία. Σημειώνεται, εν τούτοις,
ότι εάν ένα βρογχοπνευμονικό τμήμα συρρικνωθεί, εγκαθίστανται τοπικές μεταβολές στη διαπερατότητα, τους δείκτες φλεγμονής, τη λειτουργία των κυψελιδικών μακροφάγων και της επιφανειοδραστικής ουσίας, που συνδέονται με όλους τους τύπους της ατελεκτασίας, άπου μπορεί να προδιαθέτουν σε παθολογική πνευμονική λειτουργία, μέχρις ότου αποκατασταθεί η επανέκπτυξη του συρρικνωθέντος τμήματος.
ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως. Η ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως (συνεκτική)  είναι αποτέλεσμα απώλειας, μειώσεως ή απουσίας της δράσεως της επιφανειοδραστικής ουσίας, εντός των κυψελίδων (εικόνα 1). Η επιφανειοδραστική ουσία, που παράγεται από τα κυψελιδικά κύτταρα τύπου ΙΙ, μειώνει την επιφανειακή τάση, καθώς μειώνεται η κυψελιδική επιφάνεια για την εξισορρόπηση των ελκτικών δυνάμεων του πνεύμονος προκειμένου να αποφευχθεί η τελοεκπνευστική συρρίκνωσή του. Εάν η επιφανειοδραστική ουσία μειωθεί ή αδρανοποιηθεί, η ισορροπία ανατρέπεται και αναπτύσσεται ατελεκτασία. Στην κατάσταση αυτή, αναγνωρίζεται μείωση του πνευμονικού όγκου, οφειλόμενη σε μηχανικές δυνάμεις, εντός των κυψελίδων, σε αντίθεση με την εξωτερική πίεση, που ασκείται για τη διαμόρφωση παθητικής ατελεκτασίας. Η μορφή αυτή ατελεκτασίας, μπορεί να παρατηρηθεί στο νεογνό, σε συνθήκες ανωριμότητας των κυψελιδικών κυττάρων τύπου ΙΙ (RDS/ σύνδρομο υαλοειδούς μεμβράνης) και μειωμένης παραγωγής επιφανειοδραστικής ουσίας, αλλά και σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις ενηλίκων, όπως επί πνευμονίας αναπνευστήρος, κι οξέος συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας, οι οποίες συνδέονται με μειώσεις των συγκεντρώσεων ή της δραστηριότητας της επιφανειοδραστικής ουσίας.
ουλώδης ατελεκτασία βλ.: ουλώδης ατελεκτασία 
ατελεκτασία εξ απορροφήσεως. Ατελεκτασία εξ απορροφήσεως επέρχεται, εάν εγκατασταθεί πλήρης απόφραξη της ροής μεταξύ αεροχώρων και αεραγωγών ή και της τραχείας
εικόνα 2. ατελεκτασία εξ απορροφήσεως
Καθώς το τ
μήμα του αποφραχθέντος πνεύμονος συνεχίζει να αιματώνεται, η μερική πίεση του Ο2, στις κυψελίδες εξισορροπείται με εκείνη στα κυψελιδικά τριχοειδή.Η απώλεια του οξυγόνου από τις αποφραγμένες κυψελίδες, οδηγεί σε αύξηση της συγκεντρώσεως του N2 και του CO2, στις κυψελίδες και η επακόλουθη κλίση πιέσεων συνεπάγεται προώθηση και των δύο αερίων από τις κυψελίδες προς τα τριχοειδή. Εφόσον ο αέρας εντός των αποφραχθέντων κυψελίδων δεν ανανεώνεται, θα υποστούν μείωση του όγκου τους, ως αποτέλεσμα της οποίας θα είναι η αύξηση των μερικών πιέσεων των ενδοκυψελιδικών αέρίων που έχουν απομείνει. Αυτό συνεπάγεται νέα κλίση μερικών πιέσεων με τις αντίστοιχες στα τριχοειδή και νέα προώθηση αερίων εκεί. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρις ότου ολόκληρη η ποσότητα αέρος, μετακινηθεί από τους αεροχώρους προς τα τριχοειδή, -ένα φαινόμενο που ολοκληρώνεται σε διάστημα μερικών λεπτών ή ωρών, τουλάχιστον σε πειραματικές διατάξεις.
Η ατελεκτασία εξ απορρφήσεως μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε παθολογική κατάσταση, που συνεπάγεται διακοπή της ροής δια των αεραγωγών. Στις συνήθεις περιπτώσεις είναι η ανάπτυξη ενδοβρογχικού όγκου, βυσμάτων παθολογικής συστάσεως τραχειοβρογχικών εκκρίσεων, εισροφήσεως ξένου σώματος.
Η ατελεκτασία εξ απορροφήσεως, πιστεύεται ότι, συμβαίνει ταχύτερα, σε συνθήκες παροχής συμπληρωματικού οξυγόνου, επειδή το πρώτο βήμα (δες παραπάνω) της απορροφήσεως του οξυγόνου προς τα κυψελιδικά τριχοειδή είναι ταχύτερη, ώστε ένα πολύ μεγαλύτερο μέρος του κυψελιδικού αέρα προωθείται στα τριχοειδή, αρχικά.  
ΑΤΕΛΕΚΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.
Εξ ορισμού, η ατελεκτασία προκαλείται από απώλεια αέρος, από έναν κατά τα άλλα δυνάμενο να πληρωθεί με αέρα πνευμονικού τμήματος. Εντούτοις, περιγράφεται μια μορφή παθητικής ατελεκτασίας επί 'φυσιολογικού' πνεύμονος που αναφέρεται, εν γένει, ως εξαρτημένη ατελεκτασία. Παριστά την απώλεια όγκου στις κυψελίδες και τους μικρούς αεραγωγούς των κάτω πνευμονικών ζωνών, λόγω της εκ της βαρύτητας εξαρτωμένης μειώσεως της διαπνευμονικής πιέσεως. Παρ΄όλο ότι οι περιοχές αυτές ατελεκτασίας μπορεί να έχουν φυσιολογικές συνέπειες, σε ασθενείς με σχετικά υποκείμενα νοσήματα, όπως ARDS, η μικρή μείωση του όγκου, συνήθως δεν έχουν φυσιολογικές συνέπειες επί υγιών. Η διάδοση της CT διευκολύνει την αναγνώριση παρόμοιων διαταραχών. Η εξαρτημένη ατελεκτασία αναμένεται να λυθεί με μεταβολή της θέσεως του σώματος, όπως αναδεικνύεται με επανάληψη της τομογραφίας με τον ασθενή σε πρηνή θέση.
ΑΤΕΛΕΚΤΑΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΝΕΥΜΟΝΟΠΑΘΕΙΕΣ
παθητική ατελεκτασία.
Η παθητική ατελεκτασία, ΠΑ, μπορεί να είναι γενικευμένη ή εντοπισμένη. Επί εκτεταμένου πνευμοθώρακος, η πλειονότητα του παρεγχύματος, του σύστοιχου πνεύμονος θα υποστεί ΠΑ. Αντίθετα, ο παρακείμενος μιας φυσαλίδας ή πνευμονικής κύστεως πνευμονικός ιστός μπορεί να συρρικνωθεί σε περιπτώσεις εντοπισμένης μορφής ΠΑ. Και οι δύο περιπτώσεις ανανακλούν τη μείωση αεριζόμενου πνεύμονος, λόγω καταλήψεως του διαθέσιμου χώρου (από πνευμοθώρακα ή φυσαλίδα). Με άρση του παράγοντος καταλήψεως χώρου, όπως ο πνευμοθώρακας, ο υποκείμενος πνεύμονας μπορεί να υποστεί πνευμονικό οίδημα εξ επανεκπτύξεως. Η εξέλιξη αυτή, πιστεύεται ότι, οφείλεται σε μεταβολές της πνευμονικής αγγειακής διαπερατότητας, αν και δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς. Το πνευμονικό οίδημα είναι παροδικό και
αίρεται με υποστηρικτική αγωγή. 
Περιγράφεται μια ενιαία μορφή ΠΑ που ονομάζεται στρόγγυλη ατελεκτασία [βλέπε: στρόγγυλη ατελεκατασία], η οποία περιγράφει συρρίκνωση του πνεύμονος σχετιζόμενη με πλευριτική συλλογή. Συχνότερα απαντάται σε περιπτώσεις αμιαντώσεως. Η αιτιολογία της στρόγγυλης ατελεκτασίας δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς αλλά θεωρείται ότι οφείλεται στην παχυπλευρίτιδα, που έλκει και συστρέφει τμήμα του πνεύμονα, το οποίο, ακολούθως, συρρικνώνεται. Τα απεικονιστικά ευρήματα χαρακτηρίζονται καλύτερα στην αξονική τομογραφία: οι βλάβες είναι περιφερικές, υπολεύριες, ομοιογενείς και έχουν εμφάνιση μάζας. Συνήθως συνοδεύονται από μια κυρτή σκίαση που αποτελείται από βρόγχους και αγγεία και ονομάζεται 'ουρά κομήτη', που εκτείνεται προς την πύλη. Πρέπει να καταβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή, προκειμένου να μην διαφύγει μια οζώδης σκίαση ως στρόγγυλη ατελεκτασία ή αντίθετα, επειδή η σύχγυση μιας κακοήθους βλάβης με στρόγγυλη ατελεκτασία δεν είναι σπάνια στη βιβλιογραφία.

►ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως. Το κλασικό παράδειγμα της ατελεκτασίας εκ συγκολλήσεως, ΑΣ, είναι το NRDS (Σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας των νεογνών). Έχει επισημανθεί σημαντική μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας, επί NRDS με την εισαγωγή της χορηγήσεως επιφανειοδραστικής ουσίας (φυσικής ή τεχνητής) κατά την αμέσως πρώτη μετα τον τοκετό περίοδο. Η σημειούμενη βελτίωση αποδίδεται, εν μέρει μεν, σε αξιοσημείωτη μείωση της ατελεκτασίας και, αφετέρου, τη βελτίωση της ανταλλαγής αερίων με την χορήγηση της επιφανειοδραστικής ουσίας. Σε πολλές μελέτες, κλινικές και πειραματικές, έχει δειχθεί η μείωση της δράσεως της επιφανειοδραστικής ουσίας σε ενήλικες με ARDS κι έχει δειχθεί ότι η διαρροή πρωτεϊνών πλάσματος στον κυψελιδικό χώρο απολήγει σε μείωση της αποδόσεως της επιφανειοδραστικής ουσίας. Ταυτόχρονα μελέτες επί CT, έχουν δείξει την εμφάνιση ατελεκτασικών περιοχών επί συνδρόμου ARDS. Η αιτιολογία της ατελεκτασίας αυτής, φαίνεται ότι, είναι πολυπαραγοντική. Υπάρχουν έκδηλες μεταβολές στις εξαρτημένες περιοχές του πνεύμονος, που δηλώνουν την παρουσία
παθητικής ατελεκτασίας, που συνοδεύει την ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως, ενώ η τελευταία οφείλεται στην παθολογική σύσταση ή δράση της επιφανειοδραστικής ουσίας. Η παρατηρούμενη συρίκνωση και επαναδιάνοιξη μικρών πνευμονικών περιοχών (:ατελεκτασιότραυμα) εισφέρουν στην εμφάνιση της εξ αναπνευστήρος πνευμονικής βλάβης. Εν όψει των διευκρινίσεων αυτών, έχουν καταβληθεί προσπάθειες υπερβάσεως της ατελεκτασίας επί ARDS. Ο εμπλουτισμός με τεχνητή ή φυσική επιφανειοδραστική ουσία δεν έχει βελτιώσει την θνητότητα, παρ΄όλο ότι σε μερικές μελέτες έχει δειχθεί βελτίωση της ανταλλαγής αερίων στους πνεύμονες. Οι εφαρμοζόμενοι, διάφοροι τύποι μηχανικού αερισμού αποβλέπουν στη διατήρηση 'ανοικτού πνεύμονος', όπως η παρεμβολή 'αναστεναγμών', τύποι υψύσυχνου μηχανικού αερισμού, αλλά και ο 'παραδοσιακός' μηχανικός αερισμός με θετική τελοεκπνευστική πίεση, PEEP, έχουν αποδείξει παροδική βελτίωση στην οξυγόνωση, αλλά όχι και την καθόλη θνητότητα. Δεν υπάρχουν, μέχρις στιγμής, οριστικά συμπεράσματα, που να υποστηρίζουν κάποια ειδική θεραπεία της ατελεκτασίας επί ARDS.     .
►ατελεκτασία εξ απορροφήσεως. Οι ενδοβρογχικοί όγκοι αποτελούν συχνό αίτιο ατελεκτασίας εξ απορροφήσεως, ΑΑ, που συχνά απολήγει στη συρρίκνωση τμήματος ή λοβού (εικόνα 2). Δρ μισ σμνσδρομική μελέτη, διαπιστώθηκε ότι η επίπτωση της ΑΑ είναι 1 στους 5 ασθενείς με ΜΜΚΠ. Επειδή πρόκειται για βαθμιαία εξέλιξη που διαρκεί εβδομάδες ή και μήνες, ο ατελκτασικός πνεύμονας δεν επανεκπτύσσεται πλήρως και ούτε επαναλειτουγεί φυσιολογικά, μετά την άρση της αποφράξεως. Εν τούτοι, λόγω του κινδύνου της μεταπαφρακτικής πνευμονίας (:όπισθεν του όγκου απόφραξη) και υπάρχουν ενδείξεις περί αυξημένης βακτηριακής επικοίσεως στα ατελεκτασικά τμήματα, οι κλινικοί συνήθως επιδιώκουν τον περιορισμό της αποφράξεως.
Αντίθετα με τη σταδιακή ανάπτυξη της ατελεκτασίας παράλληλα με την ανάπτυξη του όγκου, η ΑΑ μπορεί να συμβεί αιφνιδίως, μετά οξεία απόφραξη μεγάλου αεραγωγού. Βύσματα πυκνόρευστων εκκρίσεων, τόσο σε ασθενείς με άσθμα, όσο και σε εκείνους με διαταραχές της βλεννοκροσσωτής καθάρσεως, περιγράφονται ως αίτια ΑΑ, ενώ έχει, επίσης, περιγραφεί σε περιπτώσεις κακής θέσεως ενδοτραχειοακού σωλήνος,, που εκλεκτικά αερίζει το δεξιό πνεύμονα. Μετά παρέλευση λίγου χρόνου,ο αριστερός πνεύμονας υφίσταται ΑΑ, που μπορεί να λυθεί με διόρθωση της θέσεως του σωλήνος.

►ατελεκτασία επί γενικής αναισθησίας. Η ατελεκτασία που συνδέεται με τη γενική αναισθησία, ΑΓΑ, χρειάζεται ειδικής αναφοράς, επειδή συμβαίνει συχνά, μέχρι και 90% των υπό γενική αναισθησία ασθενών, όπως αναδεικνύεται με τομογραφικό έλεγχο, αλλά και διαπιστώνεται κλινικά. Η λοβαία ατελεκτασία, ως αποτέλεσμα παρεγχυματικής διαφυγής μπορεί να συμβεί και εκδηλώνεται ως σημαντική υποξαιμία.
Η ατελεκτασία εκ γενικής αναισθησίας προκαλείται από ποικιλία παθογενετικών μηχανισμών. Η εξαρτημένη ατελεκτασία, που είναι μορφή παθητικής ατελεκτασίας, επί παρατεταμένης κατακλίσεως με επιδράσεις της βαρύτητας και οι αλλαγές θέσεως και σχήματος του διαφράγματος, με την ύπτια θέση στην οποία τίθεται ο ασθενής, που εισφέρει στην ανάπτυξη εξαρτημένης ατελεκτασίας. Οι επιδράσεις αυτές εκσημαίνονται επί χορηγήσεως μυοπαραλυτικών φαρμάκων, σε συνδυασμό με την αναισθησία. Όλες αυτές οι αμεταβολές εκσημαίνονται ιδιαίερα σε παχύσαρκους ασθενείς. Μερικοί αναισθησιολόγοι προκρίνουν την παρεμβολή -κατά διαστήματα- μεγάλων αναπνοών (αναστεναγμών)για την αποτροπή ατελεκτασίας, διεγειρητικά, ενώ άλλοι προτιμούν την παροχή PEEP με τον αερισμό.
Η χορήγηση συμπληρωματικού οξυγόνου, ως μέρος του μηχανικού αερισμού εισφέρει, επίσης, στην ανάπτυξη ατελεκτασίας εξ απορροφήσεως. Τα αποτελέσματα, ποικίλουν, ανάλογα του χορηγουμένου μίγματος (80-100%) κατά τη διάρκεια της διασωληνώσεως και της αναισθησίας, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατελεκτασίας, συγκριτικά με τις χορηγήσεις χαμηλών συγκεντρώσεων μιγμάτν οξυγόνου/αζώτου. Έχουν επισημανθεί ενδείξεις πρώιμης συγκλείσεως των αεραγωγών, κατά την αναισθησία, που εισφέρουν στην ανάπτυξη εξ απορροφήσεως ατελεκτασίας. Έχει, επίσης αναγνωριστεί ότι επανειλημμένα επεισόδια ατελεκτασίας, με έναν από τους παραπάνω μηχανισμούς, μπορεί, επίσης, να οδηγήσει σε λειτουργική διαταραχή της επιφανειοδραστικής ουσίας, κι έτσι, να προστεθεί ένας ακόμη παράγοντας ατελεκτασίας (:ατελεκτασία εκ συγκολλήσεως).
Η ατελεκτασία, μερικές φορές επιμένει στη μετεγχειρητική περίοδο, με αποτέλεσμα τη διατήρηση επίμονης υποξαιμίας. Η ατελεκτασία απορροφήσεως, που συνδέεται με χορήγηση υψηλών μιγμάτων Ο2 επιμένει μετεγχειρητικώς, μετά την αποσωλήνωση του ασθενούς, παρά τις προσπάθειες αποκαταστάσεως του πνευμονικού παρεγχύματος, μετεγχειρητικώς. Η εξαρτημένη ατελκτασία, που στα φυσιολογικά άτομα αναμένεται να λυθεί με μεταβολή της θέσεως του σώματος και εκτελέσεως αναστεναγμών, συχνά επιμένει, λόγω μειωμένης κινητικότητας, πόνου και χορηγήσεως κατασταλτικών, μετεγχειρητικά. Οι καταστάσεις αυτές, επίσης, συχνά, οδηγούν σε διαταραχές της βλεννοκροσσωτής καθάρσεως, επιδινόνοντς τον κίνδυνο κατακρατήσεως εκκρίσεων, αποφράξεως αεραγωγών  και αναπτύξεως ατελεκτασίας εξ απορροφήσεως. Η εφαρμογή άναστεναγμών' χρήση εκγυμναστού αναπνευστικών μυών, εφαρμογή δονήσεων, θεραπευτικής βρογχοσκοπήσεως και μη παρεμβατικού μηχανικού αερισμού φαίνεται ότι εισφέρουν στην πρόληψη/αποκατάσταση των μετεγχειρητικών ατελεκτασιών.