Η πίεση που αναπτύσσεται μέσα στις κυψελίδες, λόγω της διεπαφής αέρος-κυψελιδικού υγρού, κατά την οποία τα υγρά μόρια συμπλησιάζουν και ανθίσταται στη δύναμη εκπτύξεως της κυψελίδας και αυξήσεως της εσωτερικής της επιφάνειας [βλ.: μηχανική κυψελιδικής επιφάνειας].
Η δεξιά καμπύλη στην εικόνα (545) περιγράφει τη μεταβολή της διατασιμότητας του πνεύμονος, διατεινόμενου με φυσιολογικό ορό, αντί αέρα. Ο φυσιολογικός ορός καταργεί την επιφανειακή τάση που δρα στη διεπαφή αέρος υγρού στον αεριζόμενο πνεύμονα. Στις συνθήκες αυτές, η ελαστική αποκατάσταση μειώνεται και η επιφάνεια της ελλείψεως, δηλαδή η παρατηρούμενη υστέρηση είναι μικρότερη. Η σχέση της ελαστικής αποκαταστάσεως με την επιφανειακή τάση επισημάνθηκε από τον Neergaard και τον Radford, (1929). Η επίδραση της επιφανειοδραστικής ουσίας οφείλεται σε ένα στρώμα λιποπολυσακχαριτών, διπαλμυτοϋλικής λεκιθίνης, που σχηματίζεται από τα μιτοχόνδρια των κυβοειδών πνευμονοκυττάρων τύπου ΙΙ.