Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Ο Γαληνός για πρώτη φορά, εισάγει στην ανθρώπινη σκέψη την έννοια της αναγεννήσεως των ιστών, ως το τελευταίο στάδιο της πλήρους αποκαταστάσεως από προσβολή [Την Ιατρική δράση διέκρινε σε τρεις τομείς, τον προληπτικό, αναληπτικό και αναθρεπτικό, διάκριση, η οποία αποτελεί και το μέτρο της οξυδέρκειας του διανοητού· αν λάβουμε υπ΄όψη ότι η ιστική αποκατάσταση και οι πολύπλοκες διεργασίες της [ἐπὶ τῶν ἀνακομιζομένων ἐκ νόσου] είναι επιστημονικός τομέας στον  οποίο η σύγχρονη ιατρική σκέψη εισήλθε μόλις τον 20^ο αιώνα (&).

το μυστήριο της αναγεννήσεως στα πρωτόζωα και κατώτερα έμβια κάνε κλικ Πολυπαργοντικές προσεγγίσεις οδήγησαν στην παρατήρηση ότι η λεπτή αναγέννηση είναι ένα περίπλοκο φαινόμενο που σχετίζεται με το φαινόμενο της επιθηλιο-μεσεγχυματικής (και αντίστροφα) μεταπτώσεως. Η εμφάνιση του βλαστώματος, η αφετηρία του και η ανάπτυξή του,  μετά λεπτό ακρωτηριασμό, είναι η πρώτη εκδήλωση αναγεννητικής ανασύστασης του απωλεσθέντος τμήματος, ενώ ο μηχανισμός, μέσω του οποίου ελέγχεται η διαφοροποίηση των κυττάρων και η αναγέννηση είναι αντικείμενο ζωηρής έρευνας σε πειραματικές διατάξεις, επί ειδών ψαριών και αμφιβίων (&), ήδη από το τέλος του προηγούμενου αιώνα (&). Μελετήθηκε η αντικατάσταση απωλεσθέντος άκρου, μέσω  του βλαστώματος, που παριστά μια ζώνη αναπτύξεως μεσεγχυματικών αρχεγόνων κυττάρων. Με την κατανόηση της μοριακής φύσης της κυτταρικής διαφοροποίησεως στο επίπεδο των  πρωτοζώων μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί τα θηλκαστικά δεν αντιδρούν στην κάκωση με αναγεννητικές απαντήσεις. Έχει αναγνωριστεί η ικανότητα της πρώιμης ζωής, όπως σε είδη ψαριών,  να αναγεννούν όργανα όπως η καρδιά, η σπονδυλική στήλη, ο αμφιβληστροειδής και τα άκρα κι έχουν μελετηθεί τα σήματα που ενεργοποιούν τους μηχανισμούς της επιμορφικής αναγεννήσεως, στην οποία εμπλέκονται μηχανισμοί αναπρογραμματισμού και διαφοροποίησεως κυττάρων του βλαστώματος  (&, &, &) και τα αναγκαία σήματα που είναι απαραίτητα για την έναρξη των διαδικασιών αναγεννήσεως. Έχει αναγνωριστεί ότι οι ηλικιούμενοι ιστοί δεν έχουν οριστικά απωλέσει την ικανότηα αναγεννήσεως, όπως οι νεότεροι ιστοί, σε περίπτωση ιστικής κακώσεως. Μάλλον η ικανότητα αυτή διατηρείται με τη μορφή επιχωρίων αρχεγόνων κυττάρων, που εν τούτοις, παραμένουν ανακεμετάλευτα λόγω συστηματικών μεταβολών με την ηλικία. Εάν οι συστηματικοί αυτοί παράγοντες μπορούσαν να ταυτοποιηθούν και στο βαθμό που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενοι διαχειρίσεως, χωρίς να υποστούν τοξικές δράσεις, θα μπρούσαν να επάγονται, ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες. Η ηλικία των αρχεγόνων κυττάρων είναι μικρότερης σημασίας παρ΄ό,τι η ηλικία του ξενιστή (&).
η ηλικίωση και η αναγέννηση στα σπονδυλωτά
Η ηλικίωση χαρακτηρίζεται από μεταβολές που παρατηρούνται στη λειτουργία των οργάνων και των επιχώριων αρχεγόνων κυττάρων. Η προοδευτική βράχυνση της τελομεράσης, η βλάβες που υφίσταται το DNA, το oξειδωτικό stress, η αναρρύθμιση των γονιδίων και των πρωτεϊνών η διαταραχή στην επικοινωνία κυττάρου-κυττάρου, και οι μεταβολές στο συστημικό περιβάλλον, προκαλούν την εδεχόμενη κατάρευση των κυτταρικών σχηματισμών. Την ίδια στιγμή, οι ανασκευαστικές δράσεις εξασθενούν. Είναι λογικό να ταυτίζουμε την ηλικία με την αποδυνάμωση των αναγεννητικών ικανοτήτων, αλλά σειρά πειραματικών μοντέλων μπορεί να επισημαίνουν ότι η ισχυρή ικανότητα αναγεννήσεως δεν κάμπτεται με την ηλικίωση. Η επίδραση της ηλικίας στην αποκατάσταση ιστικής βλάβης σε όργανα όπως οι πνεύμονες, οι σκελετικοί μύες, η καρδιά, ο νευρικός ιστός και το ήπαρ έχουν τεθεί υπό εντατική έρευνα. Οι ιστοί αυτοί είναι γνωστό ότι εμπλέκονται στην παθογένεια νοσημάτων φθοράς, απότοκα ηλικιώσεως, όπως τα καρδιακά επεισόδια, ο καταρράκτης, η απώλεια ακοής, οι χρόμνιες πνευμονοπάθειες.
τα αρχέγονα κύτταρα ως όχημα για την νεαροποίηση των ηλικιωμένων ιστών
Με την ηλικία παρατηρείται (&) βαθμιαία μείωση της αναγεννητικής ικανότητας των περισσοτέρων ιστών, που οφείλεται σ΄ένα συνδυασμό των από την ηλικία εξαρτωμένων μεταβολών των ειδικών ανά ιστό αρχεγόνων κυττάρων και των περιβαλλοντικών αλληλουχιών που επάγουν τα κύτταρα αυτά να συμμετέχουν στη διατήρηση και αποτατκάσταση των ιστών (&).
Στα αρχέγονα κύτταρα, φαίνεται ότι, κρύβεται η δυνατότητα της αναγεννήσεςω των ηλιιωμένων ή κακοποιημένων ιστών και η βάση των θεραπειών αναγεννήσεως σε ένα ευρύτατο φάσμα παθήσεων και παθολογικών εκτροπών της ηλικίας. Η αναγέννηση αναμένεται με΄σω της ικανότητάς τους να αναγεννούν ιστούς και εισφέρουν στην οπμοιόστασία τους. Η ηλικία συνοδεύεται με σημαντική κάμψη της ικανότητας αυτής, με αποτέλεσμα η αναγέννηση των ηλικοπυμενων ιστών να είναι λιγότερο αποδοτική και περισσότερο ατελής, παρ΄ότι των ιστών μικρής ηλικίας. Πρόσφατα, έχει αναγνωριστεί η αξιοσημείωτη δυναμική απάντησητων αρχεγ΄'ονων κυττάρων στη προώθηση συστηματικών σημάτων, μεταξύ των οποίων η ικανότητα παραγόντων "νεότητας"προς ενίσχυση της λειτορυγικόττηας των ηλικιούμενων αρχεγόνων κυττάρων (&). Επομένως, ελπίζεται ότι, ακόμη και τα γηραιότερα αρχέγονα κύτταρα διατηρούν εφεδρείες "νεανικότητας" και μπορεί να οδηγήσουν στην ιστική αναγέννηση, σεκάνε κλικκατάλληλο περιβάλλον και υπό τις ορθές αλληλουχίες δράσεων.
η πνευμονική αναγέννηση: το μεταπνευμονεκτομή μοντέλοκάνε κλικ
Η έρευνα επί της αναγεννητικής ικανότητας του πνεύμονα συνεχίζει να αθροίζει δδομένα με ταχύττατους ρυθμούς και τα κλασικά μοντέλα πνευμονικής αναπτύξεως, εκείνα δηλαδή της μεταγεννητικής και μεταπνευμονεκτομικής κυψελιδοποιήσεως έχουν εισφέρει στην καλύτερη κατανόηση των κυτταρικών συμμετοχών, όπως της συνδορμής των αρχεγόνων κυττάρων, των σχέσεων κυττάρου-προς κύτταρο και του ρόλου του μηχανικού αποσχηματισμού και άλλων φυσιολογικών παραγόντων που έχουν την ικανότητα προσαρμογής σε συνθήκες παθολογικών εκτροπών σε φυσικές ή πειραματικές διατάξεις. Παρ΄όλο ότι έχουν διατεθεί πληθώρα νέων πληροφοριών, αναφορικά με το ρόλο των ινοβλαστών , νέες παρατηρήσεις επί της κυψελιδοποιήσεως σε μεταγεννητικής ή μεταπνευμονεκτομικές συνθήκες, ανακατευθύνουν τη δράση της ιστικής αποκαταστάσεως στους πνεύμονες ενηήλικων μετά πνευμονεκτομή. Σε μικρό αριθμό μελετών έχει προσεγγιστεί το ζήτημα της αποκαταστάσεως της πνευμονικής μάζας σε ενήλικο ή μεγάλα περιαμτόζωα. Η βάση της μακροπερίοδης αυτής προσαρμογής στην πνευμονεκτομή δεν έχει κατανοηθεί πλήρως, αν και η κατανόηση των μηχανισμών της πνευμονικής αναγεννήσεως επί μεγάλων  πειραματοχζώων που έχουν απωλέσει την ικανότητα ταχείας επανακυψελιδοποιήσεως, παρέχει μια ικανοποιητική βάση, από την οποία μπορεί να εκκινήσουν σχετικές έρευνες. Επιπλέον, μορφομετρικές μελέτες από κοινού με τις βελτιώσεις των απεικονισιτκών τεχνικών επιτρέποπυν τη διαχρονική μελέτη της πνευμονικής αναγεννήσεως σε ανθρώπινες και πειραματικές διατάξεις.κάνε κλικ Όπως έχει διευκρινιστεί, η πειραματική πνευμονεκτομήσυνεπάγεται προσαρμοστικές μεταβολές, η φύση και η έκταση των οποίων εξαρτώνται από το ζωϊκό είδος και την ηλικία. Η πνευμονεκτομή είναι ανάλογο της μειώσεως των μονάδων ανταλλαγής αερίων, όπως παρατηρούνται σε παθήσεις φθοράς, εκτός του γεγονότος ότι αντίθετα με την απώλεια επί καταστροφικών πνευμονοπαθειών, στο μοντέλο της πνευμιονεκτομής, η απωλεσθείσα πνευμονική μάζα μπορεί να οριστεί ακριβέστερα, ενώ, καθώς στερείται φλεγμονής, οι αντιρροπιστικοί μηχανισμοί μπορεούν να διακριβωθούν επακριβέστερα. Έτσι, το μετάμ πνευμονεκτομή μοντέλο κρίνεται καταλληλότερο για τη μελέτη των κυτταρικών και μοριακών συνεπειών της επανακυψελιδοποιήσεως και μπορεί να δώσει καλύτερες κλείδες επί του χειρισμού των μηχανισμών που επάγουν την αναγέννηση νέου κλυψελιδικού ισοτύ ως θεραπευτική στρατηγική, των καταστροφικών πνευμονοπαθειών (&).
η αναγνώριση των φάσεων αποδιαφοροποιήσεως και  επανάπτυξης  κατά τη διάρκεια μεταπνευμονεκτομικής πνευμονικής αναπτύξεως  βλέπε: Αποδιαφοροποίηση
Η χειρουργική εξαίρεση ενός μέρους του πνεύμονος προκαλεί ισχυρό προαναγεννητικό stress στον παραμένοντα πνεύμονα, αλλά εάν η προαναγεννητική αυτή διαδικασία επαναδιοργανώνει την μορφογένεση ολόκληρου του πνεύμονα ή μέρος αυτού παραμένει αδιευκρίνιστο (&).
βιβλιογραφία

1