Κλινικές δοκιμές Clinical trials

περιεχόμενα
εισαγωγή

εισαγωγή

1. Study To Evaluate GSK256066 In Subjects With Mild Bronchial Asthma. Η μελέτη αυτή σχεδιάστηκε για την αξιολόγηση ενός εισπνεόμενου αναστολέως φωσφοδιεστεράσης 4, προατεινόμου από την GSK.
2. Severe Asthma Research Program - Wake Forest University (SARP3). Η αποστολή της μελέτης SARP είναι η βελτίωση της κατανοήσεως του σοβαρού άσθματος και των ενδοτύπων του μεταξύ παιδιών κι ενηλίκων, προκειμένου να σχεδιαστούν  αποδοτικότερα θεραπευτικά προγράμματα, ορίζοντας την πάθηση με τα φαινοτυθπικά και βιοχημικά χαρακτηριστικά της. Χρησιμοποιώντας φαινοτυπικά και μηχανιστικά χαρακτηριστικά, οι ερευνητές της πολυκεντρικής μελέτης προκειμένου να εντοπίσουν φαινοτυπικά, βιοχημικά και κυτταρολογικά χαρακτηστικά, στα παιδιά κι ενήλικες με άσθμα.
 
κλινικές δοκιμές για λοιμώξεις βρόγχων-παρεγχύματος
μελέτη CEPPIS
κλινικές μελέτες για πνευμονική εμβολή
- Μελέτη MUSIC. Πρόκειται για μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, μελέτη φάσεως 2, στην οποία συπεριελήφθησαν 119 ασθενες που συγκρίθηκαν με 59πάσχοντες μάρτυρες. Αντίθετα, με προηγούμενες μελέτες με ανταγωνιστές ενδοθηλίνης (όπως το ambrisentan (&) ή το Bosentan (&), η μελέτη MUSIC (: Macitentan) (&) κατέληξε σε αρνητικά αποτελέσματα.
Μελέτη MESA (2017). Η μελέτη αυτή ενδιαφέρθηκε για τη σχέση μεταξύ της συγκεντρώσεως λιποπρωτεϊνών  στο περιφερικό αίμα και την ανάπτυξη υποικλινικής διλαμεσης πνευμονοπάθειεας, από τα ποατελέσματα της οποίς υποστηρίζεται μια νέα υπόθεση της ενδεχόμενης σχέσεως μεταξύ της λιποπρωτεΐνης/χοληστερόλης και υποκλινικής διάμεσης πνευμονοπάθειας. 
Κλινικές δοκιμές για κυστική Ίνωση
κλινικές μελέτες για καρδιαγγειακές παθήσεις
☼πρωτόκολλο DIGAMI. Εισήχθη το 1995 από τον Malmberg et al., οι οποίοι έδειξαν ότι θεραπεύοντας την υπεργλυκαιμία, που ακολουθεί ενός εμφράγματος μυοκαρδίου με ινσουλίνη, για τους τρεις επόμενους μήνες, εξασφαλίζεται καλύτερη έκβαση (κλινική μελέτη- DIGAMI). Είναι, επομένως ζωτικής σημασίας η λήψη γλυκόζης αίματος σε κάθε ασθενή με έμφραγμα μυοκαρδίου και ένα βρεθεί τιμή >11 mmol/l, χορηγείται ινσουλίνη με το επόμενο σχήμα: Μέτρηση ανά 2ωρό, της γλυκόζης τριχοειδικού αίματος. Λήψη δείγματος αίματος για μέτρηση Κ+ και χορήγηση Κ+ εφόσον βρεθεί μειωμένο. Χορηγείται Ινσουλίνη, atrapid 50 U σε 50 ml φυσιολογικού ορού, με ρυθμό 4 U / ώρα. Ανάλογα με τις συγκεντρώσεις γλυκόζης στο τριχοειδικό αίμα, η χορήγηση ινσουλινής διαμορφώνεται ως εξής:
γλυκόζη>15 mmol/l ➠ρυθμός εγχύσεως atrapid: 6 u/ώρα
γλυκόζη>11-14.9 mmol/l ➠ρυθμός εγχύσεως atrapid: 5 u/ώρα
γλυκόζη>7-10.9 mmol/l ➠ρυθμός εγχύσεως atrapid: 3 u/ώρα
γλυκόζη>4-6.9 mmol/l ➠ρυθμός εγχύσεως atrapid: 1 u/ώρα
γλυκόζη<4 mmol/l ➠ διακοπή. Χορήγηση γλυκόζης 5% IV, με ρυθμό, 1 l /12ωρο, εμπλουτισμένο με 20 mmol K+ σε 12 ώρες. Το σχήμα συνεχίζεται επί 24-72 ώρες.. Όταν η γλυκόζη τριχοειδικού αίματος σταθεροποιηθεί επί 24 ώρες, η θεραπεία μπορεί να μεταπέσει σε χορήγηση bolus ινσουλίνης, ανάλογα με τις ημερήσιες ανάγκες, διηρημένες σε 4 δόσεις.

- μελέτη DIGAMI.