import_contactsΗ ΧΑΠ χαρακτηρίζεται από μια προοδευτική μείωση της πνευμονικής λειτουργίας που θεωρείται ότι είναι αποτέλεσμα επίμονης φλεγμονήγς των αεραγωγών ή/και του παρεγχύματος. Η μελέτη The Lung Health Study. βασίστηκε στην υπόθεση ότι η αντφλεγμονώδης θεραπεία μπορεί να αναχαιτίσει τις συνέπειες της φλεγμονής. H μελέτη αυτή είναι η μεγαλύτερη προοπτική μελέτη φάλαγγας (5887 ασθενείς, ηλικίας 35-60 ετών, παρακολουθήθηκαν επί 5 έτη) για τη διερεύνηση της επιδράσεως των παροξύνσεων στη διαχρονιή μείωση του FEV1 (►). Ο δείκτης Τiffenau, FEV1/FVC ήταν <0.7 και ο FEV1 στο δια΄στημα μεταξύ 55 - 90%προβλ., στην αρχή της μελέτης. ΤΕλικό σημείο ελέγχου ήταν η μείωση του FEV1 βάσει ετήσιας σπιρομετρήσεως και ο αριθμός των παροξύνσεων, βάσει ενός ερωτηματολογίου (►). Είναι πράγματι πιθανόν ότι η καλύτερη, συστηματικότερη, επιδραστικότερη κλινική μελέτη για την ΧΑΠ είναι Lung Health Study, στην οποία συμπεριελήφθησαν 70000 καπνιστές (!), ηλικίας 35-59 ετών από τα οποία απομονώθηκαν 6000 με ήπια -προς -σοβαρή ΧΑΠ, που εντάχθηκαν μέσω ανακοινώσεων από τα ΜΜε και στους οποίους παρεσχέθη ένα δωρεάν πρόγρμμα διακοπής καπνίσματος. Απ΄αυτούς, ~25% διέκψαν το κάνισμα και ~22% παρέμειναν, έκτοτε, μη καπνιστές. Παρακολουθήθηκαν με σπιρομέτρηση, διενεργούμενη κατ΄έτος, επί 5 τουλάχιστον χρόνια. Εκείνοι που διέκοψαν το κάπνισμα εμφάνισαν μια προοδευτική βελτίωση της πνευμονικής λειτουργίας, μετά την παρέλευση του πρώτου έτους από της διακοπής και εμφάνισαν αύξηση του FEV1 κατά 57 ml/έτος, δηλαδή είχαν "μείωση της ετήσιας μειώσεως του FEV1) ! κατά τα επόμενα 4 χρόνια (μέση μείωση 34/ml/έτος [δηλαδή όση περίπου στα φυσιολογικά άτομα]. Διαπιστώθηκε ουσιώδη βελτίωση ή επιδείνωση, ανάλοαγα με την διατήρηση ή μη της αποχής από το κάπνισμα (&, &). Η διαφορά στη διαχρονική μείωση του FEV1 μεταξύ καπνιστών (60 ml/έτος) και πρώην καπνιστών (30ml/έτος) διατηρήθηκε στα επόμενα χρόνια, αν και μόνο μέρος των καπνιστών ανέπτυξαν κλινική ΧΑΠ (&). .
μέση επίπτωση παροξύνσεων, ανάλογα με τον FEV1. Οι τρεις πρώτες μπάρες είναι από τα αποτελέσματα της ISOLDE, στην οποία ως παρόξυνση ορίστηκε η επιδείνωση των αναπνευστικών συμπτωμάτων για τα οποία κρίθηκε από τον γενικό ιατρό η χορήγηση αντιβιωτικών. Η τέταρτη μπάρα παριστά αποτελέσματα από την The Lung Study στην οποία ορίστηκε η παροξύνση ευρύτερα, ως απάντηση του ασθενούς στην ερώτηση: "πόσες φορές μετά την τελευταία σας επίσκεψη είχατε επεισόδια με περισσότερο βήχα και απόχρεμψη;" Η απόαντηση αυτή, προφανώς, έχει ελαφρά υωηλότερα αποτελέσματα, συγρκτικά με τον FEV. H τελευταία μπάρα απεικονίζει τα αποτελέσματα από την Ευρωπαϊκή μελέτη.| The lung health study|