Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια - Χρόνια πνευμονική καρδία

|χρόνια πνευμονική καρδία|Ηλεκτροκαρδιογράφημα ασθενούς με ΧΑΠ και πνευμονική καρδία.

Τα πνευμονικά P φαίνονται καλύτερα στις απαγωγές ΙΙ, ΙΙΙ και AVF, ενισχυμένα R στην V1 και S στις V4-6 και αναστροφή του Τ στις V1-4. |πίνακας 3|
Επειδή η αριστερή κοιλία επιβάλλεται ηλεκτρικώς στη δεξιά κοιλία, η υπερτροφία της δεξιάς πρέπει να είναι σημαντική για να εμφανισθεί στο ηλεκτροκαρδιογράφημα. Τα πνευμονικά επάρματα Ρ, η κάθετη θέση της καρδιάς, η ωρολογική στροφή και η δεξιά απόκλιση είναι κλασσικά ΗΚΓ-ικά ευρήματα επί ΧΠΚ, συνακόλουθα της δεξιάς υπερτροφίας και της εκσημασμένης μόνιμης υπερδιατάσεως των πνευμόνων. Η τελευταία προκαλεί μετατόπιση της καρδιάς προς τα κάτω και μείωση της ηλεκτρικής μεταδόσεως. Στους λόγους αυτούς οφείλονται τα χαμηλά δυναμικά των απαγωγών των άκρων, καθώς και των V5 και V6 απαγωγών. Πρέπει όμως να τονισθεί ότι τα ευρήματα αυτά απαντώνται συχνότερα και είναι περισσότερο αξιόπιστα σε περιπτώσεις με πρωτοπαθή πνευμονική αγγειοπάθεια ή διάμεσο νόσο, παρά επί ΧΠΚ, που επιπλέκει χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, κατά την οποία η στροφή και η μετατόπιση της καρδιάς συσκοτίζουν την ΗΚΓ-ική απεικόνιση. Εάν στο ΗΚΓημα διαπιστώνονται σαφή σημεία δεξιάς διογκώσεως, επί χρονίων αποφρακτικών πνευμονοπαθειών, τότε ο βαθμός της καρδιομεγαλίας είναι προφανώς πολύ σοβαρός. Με τα δεδομένα αυτά, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μόνο στο 1/3 των ασθενών με νεκροτομικά διαπιστωμένη ΧΠΚ, εντοπίζονται ΗΚΓ-ικά ευρήματα δεξιάς κοιλιακής διογκώσεως. επί ΠΑυ, συνοπτικά αναγνωρίζονται

flash card: σταθεροποιημένη ΧΑΠ
Μετά τη διακοπή του καπνίσματος, η μακροπερίοδη χορήγηση οξυγόνου (long-term oxygen therapy, LTOT) είναι το καταλληλότερο μελτρο, που αποσκοπεί στην παράταση της εποιβιώσεως του ασθενούς.

Η LTOT χορηγείται στους ασθενείς με pO2 of <60 mmHg  ή σε εκείνους μεταξύ 60-65 mmHg και ένα από τα ακόλουθα:

  • δευτεροπαθή πολυκυτταραιμία
  • νυκτερινή υποξαιμία
  • περιφερικό οίδημα
  • πνευμονική υπέρταση

 

ΧΑΠ: σταθεροποιημένη πάθηση

Σύμφωνα με τις πρόσφατες οδηγίες της NICE, 2010, για τη διαχείριση της ΧΑΠ:

γενικά

  • διακοπή του καπνίσματος
  • ετρήσιος αντιγριπικός εμβολιασμός
  • εφ΄άπαξ αντιπνευμονιοκοκκικός εμβολιασμός

θεραπεία με βρογηχοδιασταλτικά

  • βαρχείας δράσεως β2-διεγέρτες (SABA) ή βραχείας δράσεως μουσκαρινικοί ανταγωνιστές (SAMA) αποτελούν τη θεραπεία πρώτης γραμμής.
  • για τους ασθενείς που παραμένουν δυσπνοϊκοί ή εμφανίζονται με παροξύνσεις, παρά τη συστηματική χρήση βραχείας δράσεως βρογχοδιασταλτικών, η περαιτέρω διαχείριρή τους εξαρτάται από τον FEV1

FEV1 > 50%

  • χορηγούνται παρατεταμένης δράσεως β2-διεγέρτες (σαλμετερόλη, φενοτερόλη, LABA), ή
  • παρατεταμένης δράσεως μουσκαρινικοί ανταγωνιστές (LAMA), όπως τιοτρόπιο.

FEV1 < 50%

  • LABA + εισπνεόμενα στγεροειδή σε συσκευή συνδυασμών ή
  • LAMA

Για ασθενείς με επίμονες παροξύνσεις ή δύσπνοια,

  • εάν ήδη λαμβάνει LABA τότε η θεραπεία του μεταπίπτει σε LABA + ICS σε συσκευή συνδυασμών
  • oσε κάθε άλλη περίπτωση, χορηγείται LAMA και LABA + ICS σε συσκευή συνδυασμού

από του στόματος θεοφυλλίνη

  • Η NICE συνιστά θεοφυλλίνη, μόνο σε εκείνοπυς τους ασθενείς που δεν απέδωσαν οι κλινικές διοκιμές με βραχείας ή παρατεταμένης δράσεως βρογχοδιασταλτικά, ή σε άτομα που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις συσκευές εισπνοής κατάλληλα.
  • Η δόση πρέπει να μειώνεται, παρουσία μακρολιδίων ή φθοριοκινολονών,

βλεννολυτικά

  • χορηγούνται σε ασθενείς με χρόνιοο παραγωγικό βήχα, και να συνεχίζονται, εφόσον το σύμπτωμα βελτιώνεται

χρόνια πνευμονική καρδία

  • στα κλινικά ευρήματα περιλαμβάνονται [α] περιφερικόοίοδημα (σφυρών), αύξηση της πιέσεως στις σφαγίτιδες, features include peripheral oedema, raised jugular venous pressure, συστολικός παραστερνικός ροίζος, έντονο P2 ήχος.
  • χορηγούνται διουρητικά αγκύλης, και LTOT.
  • Οι αναστολείς ACE, οι ανταγωνιστές διαύλων ασβεστίου και οι α-αποκλειστές δεν συνιστώνται από τη NICE

Παράγοντες που ενδέχεται να βελτιώσουν την επιβίωση στους ασθενείς με σταθεροποιηυμένη ΧΑΠ.

  • διακοπή καπνίσματος, αποτελεί την αποκλειστικά σπουδαιότερη παρέμβαση στους καπνιστές με ΧΑΠ
  • LTOT στους ασθενείς που ικανοποιούν τα κριτήρια
  • και, τέλος, εκτίμηση για επεμβάσεις μειώσεως όγκου σε επιλεγμένους ασθενείς.