Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Το άσθμα είναι χρόνια φλεγμονώδης πάθηση από το οποίο πάσχουν ~235 εκατ., άτομα, παγκοσμί- ως. Όπως είναι γνωστό, τα συμβατικά αντιασθματικά φάρμακα δεν εξασφαλίζουν την  ίαση του ασθενούς, ενώ δεν είναι άμοιρα παρενεργειών. Κατά συνέπεια πολλοί ασθματικοί ασθενείς στρέφονται στη συμπληρωματική και εναλλακτική Ιατρική, η οποία φέρεται ως πλέον ολιστική. Εν τούτοις, δεν υπάρχουν καλής ποιότητας τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες για τη θεραπευτική αποδοτικότητα των θεραπειών αυτών, και, επομένως, η ενδεόμενα ευνοϊκή τους δράση παραμένει ασαφής.  

import_contacts ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΑΣΘΜΑΤΟΣ 
Οι εγγενείς δυσχέρεις αποτιμήσεως και θεραπείας του άσθματος, αναγνωρίστηκαν ήδη από τις δεκαετίες '70 και '80 στις οποίες κατεγράφησαν ικανός αριθμός θανάτων, σχετιζόμενων με την αδυναμία κατανοήσεως της κλινική βαρύτητας του άσθματος οδηγώντας, έτσι, σε ανεπαρκή θεραπεία (&, &).  Ακολούθησαν οι οδηγίες από την NHLBI, με τις οποίες προτάθηκε στους κλινικούς ένα αξιόπιστο δίκτυο βασισμένων στις ενδείξεις οδηγιών για την διαχείριση του άσθματος, στις οποίες ιδόως υπογραμμίζεται η ανάγκη μακροπερίοδου ελέγχου του άσθματος μέσω διορθωτικών παρεμβάσεων σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά συστατικά, κια χορηγήσεως κατάλληλης κια σταδιοποπιούμενης θεραπείας, ανάλογα με την αντικιεμενική επιβεβαιωμένη σταδιοποίηση της παθήσεως. 
Όπως συζητήθηκε σε άλλα λήμματα, στο παρόν ΘΕΜΑ ΤΟΛΟΓΙΟ ΠΝΕΥΜΟ ΝΟΛΟΓΙΑΣ, το άσθμα είναι φλεγμονώδης πάθηση με επακόλουθη μείωση της εγκάρσιας διατομής των αεεραγωγών, σε απάντηση επαφή μ΄ένα αλλεργιογόνο ή άλλο πυροδοτικό παράγοντα. Ο ρόλος της φαρμακοθεραπείας στο άσθμα είναι η μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος, με στόχο τη μείωση της βρογχικής αντιδραστικότητας και τη μείωση της εντάσεως των συμπτωμάτων ή την εξάλειψή τους. Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες αντιασθματικών φαρμάκων: Φάρμακα που αναχαιτίζουν την φλεγμονή και φάρμακα διασώσεως. Τα πλέον δραστικά αντιφλεγμονώδη είναι τα γλυκοκορτικοειδή.  Ως φάρμακα διασώσεως αναφέρονται τα βρογχοδιασταλτικά, με τα οποία επιδιώκεται η άυξηση της εγκάρσιας διαμέτρου των αεραγωγών, που μκειώθηκε λόγω βρογχοσπάσμου και οιδήματος του βλεννογόνου, υπερπλασίας και υπερτροφίας των καλυκοειδών κυττάρων και των τραχειοβρογχικών αδένων, πληρώσεως των αεραγωγών με παχύρευστες, παθολογικής συστάσεως τραχειοβρογχικές εκκρίσεις. Ο ασφαλέστερος και αποδοτικότερος τρόπος χορηγήσεωςτ των φαρμάκων αυτών είναι μέσω εισπνοής ξηράς σκόνης ή υγρού διαλύματος, επειδή το φάρμακα ωθείται κατ΄ευθείαν στον τόπο δράσεώς του, κι έχει, έτσι, ταχύτερο χρόνο ενάρξεως της δράσεως, ενώ διευκολύνεται η δραστική μείωση της δοσολογίας του Ο στόχος της φαρμακολογικής διαχειρίσεως του άσθματος είναι ο έλεγχος της καταστάσεως, έτσι, που να χορηγείται, σε κάθε περίπτωση η μικρότερη δοσολογία υπό αραιότερες λήψεις. Στην βαθμιδωτή προσέγγιση που προτείνει η British Thoracic Society, η θεραπεία αρχίζει όπως στην βαθμίδα εκείνη, η οποία προσιδιάζει περισσότερο στην παρούσα κατάσταση του ασθενούς.,  .Ο βασικότερος στόχος της φαρμακολογίας του άσθματος είναι η διατήρηση του ελέγχου των συμπτωμάτων και η αναχαίτιση των παροξύνσεων, με τη χρήση του ασφαλέστερου δυνατού θεραπευτικού αλόριθμου. Παρ΄όλο ότι η θερπαεία πρέπει να αρχίσει με τις οδηγίες που έχουν προταθεί, ανάλογα με το στάδιο τοης παθήσεως, από την πρώτη, ήδη, επίσκεψη, τα σχήματα που θα ακολουθησούν προσαρμόζονται στο στάδιο που έχει ήδη επιτευχθεί. Συνήθως, η αγωγή δεν μεταβάλλεται προς χαμηλότερο στάδιο, εάν δεν έχει επιτευχθεί βελτίωση παρατεταμένης διάρκεις <3 μήνες. Επομένως, ο ενδελεχής έλεγχος του άσθματος είναι κρίσιμης σημασίας για την παραμονή του ασθενούς στο χαμηλότερο δυνατό στάδιο, αλλά πρέπει να επισημανθεί ότι, ουσιωδ΄ς οι αναβαθμίσεις κια υποβαθμίσεις της θεραπείας δεν έχουν προτυποποιηθεί κι επομένως, έγκεινται στην συστηματική παρακολούθηση του ασθενούς και τον ενδελεχή έλεγχό του, με σκποπό να παραλαμβάνεται, κάθε φορά, το καλύτερο αποτέλεσμα με τα μικρότερα θεραπευτικά σχήματα | φάρμακα διασώσεως-απαλλαγής|. .  
  ση |θεραπεία με ΓΚ|διαχείριση άσθματος| Μόνο ασθενείς με ανεπαρκή έλεγχο του άσθματος, λόγω υποθεραπείας με εισπνεόμενα γλυκοκορτικοειδή, ΓΚ, σε συνδυασμό με παρατεταμένης διάρκειας β2-διεγέρτες μπορεί να μετακινηθούν σε θεραπείες όπως τα αντιλευκοτριενικά, η θεοφυλλίνη, τα συστηματικά χορηγούμενα στεροειδή, τα μονοκλωνικά IgE αντισώματα σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Οι ασθματικοί καπνιστές είναι ανθεκτικοί σε κάθε αντιασθματική θεραπεία, και η διακοπή του καπνίσματρος πρέπει να προηγείται της εφαρμογής κάθε άλλης θεραπείας. Οι ασθενείς με άσθμα μπορεί να εμφανίζουν ευρήματα ΧΑΠ.
Ο ρόλος της φαρμακοθεραπείας του άσθματος είναι η μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος των αεραγωγών, η μείωση της βρογχικής υπεραντιδραστικότητας και η βελτίωση των συμπτωμάτων. Τα αντιασθματικά φάρμακα διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: τα φάρμακα διασώσεως και τα ανασταλτικά της φλεγμονής. Τα ισχυρότερα ανασταλτικά της φλεγμονής που είναι μέχρι σήμερα διαθέσιμα είναι τα γλυκοκορτικοειδή και, ειδικότερα οι εισπνεόμενες μορφές τους. Η πλειονότητα των αντιασθματικών φαρμάκων χορηγούνται μέσω εισπνοών, που οδηγεί σε λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. 
Τα κορτικοστεροειδή αναστέλλουν τις φλεγμονώδεις εξελίξεις και αποτελούν τη δραστικότερη κατηγορία φαρμάκων για τη θεραπεία του άσθματος στα παιδιά και τους ενήλικες. Τα εισπνεόμενα γλυκοκορτικοειδή, ειδικότερα, έχουν την θεραπευτική επίδοση των συστηματικά χορηγούμενων, με πολύ μικρότερη δοσολογία, άμεση δράση και δραστικά μικρότερο αριθμό ανεπιθυμήτων δράσεων. Μέριμνα πρέπει να ληφθεί, ώστε να μην προκληθεί καταστολή των επινεφριδίων εκ της μακροπερίοδης χορηγήσεως υψηλών δόσεων εισπνεόμενων γλυκοκορτικοειδών. Ο σχετικός έλεγχος με synacthen περιγράφεται εδώ. 
Εικ. 1. θεραπεια του άσθματος. Από του στόματος κορτικοειδή για τη θεραπεία των παροξύνσεων  άσθματος κι, ενδεχομένως, σε μακροπερίοδη βάση, για τη θεραπεία του δύσκολου να ελεγχθεί άσθματος.  Οι παρενέργειες αναφέρονται στο σχετικό λήμμα.  βλέπε: πνευμονολγικά φάρμακα

Τα βρογχοδιασταλτικά φάρμακα διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: τους β2-διεγέρτες και τα αντιχολινεργικά. Και τα δύο κάνουν βρογχοδιαστολή, αλλά δρουν με διαφορετικό τρόπο. Οι β2-διεγέρτες ενεργοποιούν τους β2-υποδοχείς προς συμπαθητικομιμητική δράση. 
Τα αντιχολινεργικά φάρμακα, συνοπτικά, αναστέλλουν τη διέγερση των χολινεργικών υποδοχέων που, εν γένει έχουν την ικανότητα να προκαλούν ισχυρό, αμυντικής αποστολής, βρογχόσπασμο στην εισπνοή καπνού, σκόνης τοξικών παραγόντων
Οι μεθυλοξανθίνες  χρησιμοποιούνται, επίσης, στη θεραπεία του άσθματος και της ΧΑΠ λόγω της βρογχοδιασταλτικής, αντιφλεγμονώδους και ανοσοτροποιητικής δράσεώς τους.
Τα αντιλευκοτριενικά φάρμακα είναι αντιφλεγμονώδη μόρια, - κυστεϊνυλικά λευκοτριένια- που ειφέρουν στην αναστολή των φλεγμονωδών εξελίξεων και της προσελκύσεως κυττάρων φλεγμονής, όπως τα ηωσινόφιλα.
Ο χρωμόνες αναστέλλουν κύτταρα της φλεγμονής, όπως τα ηωσινόφιλα και τα σιτευτικά κύτταρα, που εμπλέκονται στην παθογένεια του άσθματος. Είναι σταθεροποιητές των σιτευτικών κυττάρων.
|επιλογή SABA|οξύς βρογχόσπασμος|βρογχόσπασμος|παράδοξος βρογχόσπασμος|θεραπεία σοβαρού άσθματος|
H ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΟΞΥΝΣΕΩΝ. Επανεμφάνιση ή επιδείνωση των συμπτωμάτων μπορεί να εμφανιστεί σε περίοδους όπου ο ασθενής τελεί υπό επαρκή έλεγχο και σε προβλεπόμενη, για το στάδιό του, θεραπεία. Οι ηπιότερες παροξύνσεις μπορεί να αντιμετωπιστούν επιτυχώς με την προσθήκη φαρμάκων διασώσεως, κατ΄επίκλιση β2-διεγέρτες, μόνοι τους ή σε συνδυασμό με ΓΚ. Σοβαρότερες παροξύνσεις ή παροξύνσεις οι οποίες δεν υφίενται με χορήγηση φαρμάκων διασώσεως, απαιτούν επανειλημμένες χορηγήσεις φαρμάκων διασώσεως και συστηματικές χορηγήσεις, κατά προτίμηση από του στόματος, ΓΚ, και, σε ακόμη σοβαρότερες περιπτώσεις, χορηγήσεις συμπληρωματικού οξυγόνου. Οι ασοβαρότερες παροξύνσεις χρειάζονται περαιτέρω ιατρική βοήθεια κι ενδεχομένως, νοσοκο     μειακή φροντίδα.
μη φαρμακευτική θεραπεία του άσθματος. Πoλλά περιβαλλοντικά, τροφικά κι άλλα αλλεργιογόνα εμπλέκονται στην παθογένεια του άσθματος και μειώνουν τη απόδοση της θεραπείας. Τa θεραπευτικά οφελήματα από την εκτόπιση των περιβαλλοντικών, μη αερογενών αλλεργιογόνων μπορεί να αποδεικνύεται δύσκολη, καθώς αναγκαιούν περισσότερες παρεμβατικές κλινικές δοκιμές. |αποφυγή αλλεργιογόνων|αποφυγή τροφικών αλλεργιογόνων| θηλασμός|μικροβιακή έκθεση|αποφυγή εκθέσεως στον καπνό των τσιγάρων και άλλων ρύπων|ανοσοθεραπεία|ανοσοποίηση|
Δευτερογενής, μη φαρμακολογική προφύλαξη
- αποφυγή εκθέσεως σε ακάρεα.
Η αυξημένη έκθεση σε αλλεργιογόνα συσχετίζεται με αύξηση της επιπτώσεως αλλεργιών και συμπτωμάτων άσθματος, αύξηση της βρογχικής υπεραντιδραστικότητας και περαιτέρω εκπτώεως της πνυεμονικής λειτορυγίας. Εν τούτοις, δεν έχουν συγκεντρωθεί πληροφοίες που να ενθαρρύνουν την πεποίθηση ότι η μείωση της εκθέσεως σε αλλεργιογόνα μπορεί να απολήξει σε μείωση της νοσηρόττηας ή και της θνητότητας του άσθματος. 
Συστηματική ανασκόπηση και μεταανάλυση της δράσεως της συμπληρωματικής και εναλλακτικής ιατρικής στη θεραπεία του άσθματος (2017).

---

τριπλός συνδυασμός στη θεραπεία του ανέλεγκτου άσθματος
ΜΑΔΡΙΤΗ ERS 2019-international congress. Σε ασθενείς χωρίς επαρκώς ελεγχόμενο άσθμα δείχτηκε ότι η προσθήκη ενός παρατεταμένης δράσης αντιχολινεργικού στον σταθερό διπλό συνδυασμό LABA+ICS., χορηγούμενα σε μια συσκευή βελτιώνει την αναπνευστική λειτουργία και μειώνει τις παροξύνσεις.  https://external.fath4-2.fna.fbcdn.net/safe_image.php?d