Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

 Ως μεταπρωτοπαθής φυματίωση (:post primary) αναφέρεται, κυρίως, η χρόνια πνευμονική φυματίωση των ενηλικών, και χαρακτηρίζεται από την απουσία λεμφαδενικής συμμετοχής. Η εξέλιξη της πνευμονικής φυματιώσεως αποδίδεται σχηματικά στο (►).    

Η αναζωπύρωση της νόσου ορίζεται, από μακρού, ως νόσος που εμφανίζεται σε άλλοτε άλλο, συνήθως απομακκρυσμένο, χρόνο από την αφορμή της πρωτολοιμώξεως. Μετά την αρχική μόλυνση, καθώς το αμυντικό σύστημα ενεργοποιείται για τον έλεγχό της, τα βακτηρίδια μπορεί να εισέλθουν στην αιματική κυκλοφορία και να διασπαροπυν οπουδήποτε στον σώμα του ξενιστή. Η μικροβιαιμία συνήθως, διαρκεί μόλις λίγα λεπτά. Μια πιθανή έκβασή της είναι η διαμόρφωση ινοζω΄δους βλάβης στιος κορυφές των πνευμόνων, στην οποία εμπεριέχονται ζώντες οργανισμοί, αλλά η πλειονότητα των προσβληθέντων διατηρούν φυσιολογική ακτινογραφία θώρακος.

πίνακας 1.Μεταπρωτοπαθής φυματίωση
μεταπρωτοπαθής φυματίωση, επί υπερήλικης γυναικός, τρόφιμης και πρώην εργαζόμενης σε οίκο φροντίδας ηλικιωμένων, που είχε προσλβληθεί, κατά την πρώτη της εγκυμοσύνη.
Ασθενής, 31 ετών, με αύνδρομο επίκτητης ανοσοαναεπάρκειας, που είχε περοσβληθεί από πνευμονία carinii. Επανήλθε με πυρετό, δύσπνοια και γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια. Στην ακτινογραφία αναγνωρίζεται δεξιά λεμφαδενοπάθεια και αμφοτερόπλευρη κεγχροειδής διάστιξη. Η βιοψία υλικού που παραλήφθηκε μέσω χειρρουγικού VATS, έδειξε μεταπρωτοπαθή φυματίωση