Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

  Ζωτική χωρητικότητα είναι ο μεγαλύτερος όγκος αέρος (σε l  ή ml) που μπορεί να εκπνευσθεί, VC_E σε μια εξαντλητική εκπνοή, ως το επίπεδο του RV, που έπεται μεγίστης εισπνοής, μέχρι το επίπεδο της ΤLC  ή που μπορεί να εισπνευσθεί, VC_I, μετά μια βαθυτάτη, δυνατή εκπνοή. Ο όρος εισήχθη από τον J. Hutcinson στα μέσα του 19^ου αιώνα. Η εξέταση διενεργείται μέσω ογκομετρικού σπιρομέτρου. Η δοκιμασία διενεργείται χωρίς ειδικές συνθήκες ταχύτητας.

Αν και με τον όρο ‘ζωτική χωρητικότητα, VC’, συνήθως εννοείται η εκπνευστική ζωτική χωρητικότητα, VC_Ε, εκτός και εάν δηλώνεται διαφορετικά, η εισπνευστική ζωτική χωρητικότητα, VC_Ι, έχει, επίσης, σημασία σε σειρά κλινικών διατάξεων. Υπό φυσιολογικές συνθήκες η εισπνευστική VC_Ι είναι ίδιου μεγέθους με την εκπνευστική VC_Ε, αλλά σε ασθενείς με διάχυτη μείωση της ροής, η εκπνευστική VC_Ε μπορεί να αποδεικνύεται σημαντικά μικρότερη. Δια­φο­ρά μεγαλύτερη του 10% είναι δηλωτική αποφρακτικής πνευμονοπάθειας. Ετσι, στους ασθενείς με χρόνια απόφραξη των αεραγωγών, η εισπνευστική VC είναι μεγαλύτερη της εκπνευστικής VC, η οποία, όμως, είναι μεγαλύτερη της δυναμικής εκπνευστικής ζωτικής χωρητικότητας (VC_Ι>VC_Ε>FVC_Ε).

Στο διάγραμμα απεικονίζoνται μέθοδοι καταγραφής ζωτικής χω­ρη­τικότητας, σε διάταξη όγκου-χρόνου (συνε­χής γραμμή) και σε διάταξη ροής-όγκου (δια­κε­κομμένη γραμμή).

Αντιστοιχεί στη διαφορά του πνευμονικού όγκου που καταγράφεται μεταξύ της φάσεως της μέγιστης εισπνοής και της μέγιστης εκπνοής. Αποτελεί το θεωρητικό όριο, πέρα από το οποίο δε μπορεί να αυξηθεί ο V_T, σε περιπτώσεις μέγιστης αναπνευστικής προσπάθειας. Η πέρα από το όριο αυτό ικανο­ποί­ηση αυξημένων μεταβολικών απαιτήσεων επιδιώ­κεται με αύξηση της συχνότητας αναπνοής. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όσο ο πνεύμονας διατείνεται, κατά τη διάρκεια μιας εισπνοής, τόσο αυξάνεται η πίεση που απατείται για περαιτέρω αύξηση του όγκου του, δηλαδή η ενδοτικότητά του μειώνεται και, αντίθετα, κατά την εκπνοή, όσο οι πνεύμονες εκπτύσσονται, τόσο οι αντιστάσεις στη ροή δια των αεραγωγών αυξάνονται. Ετσι, από τελεολογικής απόψεως, η πλήρης έκπτυξη και σύμπτυξη του πνευμονικού παρεγχύματος, κατά τη διάρκεια μέγιστης προσπάθειας θα ήταν ενεργειακώς απρόσφορη.

επιστροφή