Ο VTG είναι ο συνολικά εμπεριεχόμενος αέρας στο θώρακα, ανεξάρτητα εάν ευρίσκεται σε επικοινωνία με ανοικτούς αεραγωγούς ή είναι παγιδευμένος σε κάποια περιοχή μέσα στο θωρακικό κλωβό. Η ελάττωση του θωρακικού όγκου αέρος έχει, ανεξαρτήτως αιτιολογίας, αποκληθεί στηθομείωση. Ο VTG (à559, 892, 955, 1041, 1043, 1046, 1088) εκτιμάται με τη βοήθεια του πληθυσμογράφου σώματος, η λειτουργία του οποίου στηρίζεται στο νόμο του Boyle (à932).
Η μέτρηση του VTG αποτελεί ακριβή και ταχεία μέθοδο αποτιμήσεως της FRC και της TLC. Έχει πρόδηλα πλεονεκτήματα, καθώς διευκολύνεται η μέτρηση ολόκληρου του ποσού αέρος που υπάρχει μέσα στο θωρακικό κλωβό, ανεξάρτητα με τη σχέση του προς τους αεραγωγούς, εάν δηλαδή επικοινωνεί με ανοικτό βρόγχο ή όχι. Επομένως, ο VTG (à560, 892, 955, 1041, 1043, 1046, 1088) ευρίσκεται, συνήθως μεγαλύτερος του όγκου που εκτιμάται με τις μεθόδους αραιώσεως αδρανούς αερίου ή εκπλύσεως Ν2 που περιγράφησαν προηγουμένως, ιδίως επί ασθενών με πνευμονικό εμφύσημα, φυσσαλίδες, αεριώδεις κύστεις ή πνευμοθώρακα. Μετρήσεις που έγιναν με κλειστό ή ανοικτό κύκλωμα, αλλά η περίοδος εξισορροπήσεως παρατάθηκε για διάστημα μεγαλύτερο των 7 λεπτών, ευρίσκονται πλησιέστερα των μετρήσεων με πληθυσμογράφο. Τα αποτελέσματα των δύο μεθόδων είναι ταυτόσημα, εάν πρόκειται περί φυσιολογικών ατόμων, πάντως