|
κυτταροτοξικό
|
μηχανισμός δράσεως
|
παρένεργειες
|
|
αλκυλιωτικοί παράγοντες
|
||
|
κυκλοφωσφαμίδη
|
αλκυλιωτικός παράγων. διασταυρώσεις στο DNA
|
αιμορραγική κυστίτις, μυελοκαταστολή, καρκίνωμα μεταβατικών κυττάρων
|
|
κυτταροτοξικά αντιβιοτικά
|
||
|
μπλεομυκίνη
|
αποδομεί το προσχματισμένο DNA
|
πνευμονική ίνωση
|
|
δοξορουμβικίνη
|
σταθεροποιεί το σύμπλεγμα της τροποϊσομεράσης II του DNA, αναστέλλοντας τη σύνθεση του DNA και RNA.
|
μυοκαρδιοπάθεια
|
|
αντιμεταβολίτες
|
||
|
μεθοτρεξάτη
|
αναστέλλει τη διϋδροφολική ρεδουκτάση και τη σύνθεση του θυμιδυλικού οξέος
|
μυελοκαταστολή, βλεννογονίτις, ηπατική και πνευμονική ίνωση
|
|
5-φλουορουρακίλη
|
ανάλογο της πυριμιδίνης προκαλεί αναστολή του κυτταρικού κύκλου, και απόπτωση, αναστέλλοντας τη θυμιδυλική σύνθεση (στην φάση S).
|
μυελοκαταστολή, βλεννογονίτις, δερματίτις
|
|
6-μερκαπτοπουρίνη
|
ανάλογο πουρίνης που ενεργοποιείται από την HGPRTάση, μειώνοντας τη σύνθεση των πουρινών
|
μυελοκαταστολή
|
|
κυταραβίνη
|
ανταγωνιστής της πυριμιδίνης. Εμπλέκεται στη σύνθεση του DNA, ειδικά στη φάση S του κυτταρικού κύκλου και αναστέλλει την πολυμεράση DNA.
|
μυελοκαταστολή, αταξία
|
|
δρώντα στα μικροσωλήνια
|
||
|
βινκριστίνη, βιμπλαστίνη
|
ανατέλλει το σχηματισμό μικροσωληνίων
|
βινκριτίνη: περιφερική νευροπάθεια (αναστρέψιμη), παραλυτικός ειλεός.
βιμπλαστίνη: μυελοκαταστολή
|
|
δοσιταξέλη
|
ανατέλλει τον αποπολυμερισμό των μικροσωληνίων, μειώνει την ελεύθερη τομπουλίνη
|
ουδετεροπενία
|
|
άλλα κυτταροτοξικά φάρμακα
|
||
|
σισπλατίνη
|
προκαλεί διασταυρώσεις στο DNA
|
ωτοτοξικότητα, περιφερική νευροπάθεια υποαγνησιαιμία
|
|
υδροξυουρία (υδροξυκαρβαμίδη)
|
αναστέλλει την ρεδουκτάση των ριβονουκλεοτιδίων, μειώνοντας τη σύνθεση του DNA
|
μυελοκαταστολή
|
Μέχρι πρότινος, τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα για τον ΠΚ, είχαν δύο, με την ευρεία έννοια, θεραπευτικούς στόχους: το DNA και την τουμπουλίνη. Οι θεραπευτικοί παράγοντες που στοχεύουν στη σύνθεση του DΝΑ (αντιμεταβολίτες) το μόριο του DNΑ (πλατίνη) ή ένζυμα που είναι υπεύθυνα για τη δράση του DNA (τροποϊσομεράση). Οι παράγοντες εναντίον της τουμπουλίνης, θεωρούνται, εν γένει, εκείνοι που επεμβαίνουν με τον πολυμερισμό της τουμπουλίνης (αλκαλοειδή της vinca) ή τον αποπολυμερισμό (ταξάνες), παρ΄όλο ότι ο διαχωρισμός αυτός μπορεί να είναι τεχνητός [βλέπε: αντιοαγγειογένεση]