Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

 Χαρακτηρίζεται από αύξηση της ακτινολογικής πυκνότητας του πνυμονικού απρεγχύματος (►), με διατήρηση της απεικονίσεως των βρογχικών και αγγειακών πρέμνων. Δεν πρέπει να συγχέεται με την πύκνωση, επειδή,  εάν συσκοτίζεται η απεικόνιση των αγγείων τότε προτιμάται ο όρος πύκνωση. Το είδος αυτό πνευμονικής σκιάσεως, που μπορεί να είναι εμβαλωματικός ή διάχυτος, γνωστό και στην συμβατική ακτινογραφία, αλλά περαιτέρω αξιοποιηθέν στη CT, εντοπίζεται σε σθενείς με πρώιμες διάχυτες παρεγχυματικές διηθητικές παθήσεις. Οι διηθητικές μορφές μπορεί να αποκαλύπτουν είτε διάμεσες ή κυψελιδικές βλάβες. Επομένως, αν και δεν είναι ειδικό διαγνωστικό μέσο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό (►). Η συσχέτισή του δε, με άλλα ευρήματα από την αξονική τομογραφία, όπως οζώδεις σκιάσεις, πύκνωση, πάχυνση διαφραγμάτων, ίνωση, μεταβολές των διαστάσσεων αγγείων ή βρόγχων, παγίδευση αέρος ή από την κλινική εξέταση και το ιστορικό, εισφέρει στηον περιρισμό της διαφοροδιαγνωστικής λίστας, ή ακόμη και στην θεώρηση ειδικής διαγνώσεως, όπως τα Τ1Ν0Μ0 πρωτοπαθή αδενοκαρκινώματα του πνεύμονος, καθώς μπορεί να προαγγέλλουν λεμφαδνική μετάσταση (►).  

Συσχετίζεται σε σημαντικό βαθμό με παθολογικές εκτροπές, όπως η μερική πλήρωση αεροχώρων, φλεγμονώδης ή ή ινωτική πάχυνση του διαμέσου ιστού, αύξηση του τριχοειδικού όγκου αίματος (►). Μεταξύ όλων των παθολογικών ευρημάτων στην CT θώρακος, η εικόνα "θαμβής υάλου" είναι η πλέον δύσκολη να ερμηνευτεί και να διαγνωσθεί η υποκείμενη παθολογία της (►) και η πλέον ευένδοτη στις χρησιμοποιούμενες απεικονιστικές τεχνικές. Η εικόνα "θαμβής υάλου" μπορεί να είναι αποτέλεσμα μεταβολών στους αεροχώρους ή το διάμεσο ιστό, εμφυσήματος ή πνευμονικής εμβολής, ακόμη και επί πνευμονικού οιδήματος, αποφολιδωτικής πνευμονίας, πνευμονία από πνευμονοκύστι carinii, κυψελιδική πρωτεϊνωση, πνευμονία εξυπερευαισθησίας, και φαρμακοεπάγωγες ή μετακτινικές πνευμονοπάθειες.

εικόνες θαμβής υάλου "ground glass"
CT γυναικός 35 ετών, με πνευμονική σαρκοείδωση και εκτεταμένη σκίαση θαμβής υάλου. Η διάγνωση της σαρκοειδώσεως υποτέθηκε, βάσει χαρακτηριστικότερων σημείων σαρκοειδώσεως, όπως η διαταραχή της αρχιτεκτονικής των βρόγχων, στα άνω και κάτω πνευμονικά πεδία, και μικροοζιδίων με περιλεμφαγγειακή κατανομή, όπως φαίνεται στην υπογραμμισμένη περιοχή (►)
HRCT επί ασθενούς με μη διηθητικό βρογχοκυψελιδικό αδενοκαρκίνωμα σταδίου Τ1Ν0Μο. εικόνα θαμβής υάλου.