Εντόπιση της αποφράξεως

Επειδή θεωρείται ότι μεταβολές των αντιστάσεων αφορούν, κατά κύριο λόγο, βλάβες, εδραζόμενες στους κεντρικούς αεραγωγούς, οι δοκιμασίες ελέγχου των αντιστάσεων ροής, έχουν προταθεί για τον εντοπισμό της θέσεως της αποφράξεως. Νοσήματα ή παθήσεις που προκαλούν απόφραξη των ανώτερων αεραγωγών (πχ., βλάβες στις φωνητικές χορδές) ή ελάττωση της ροής στους κεντρικούς αεραγωγούς (πχ., βρογχικό άσθμα) τείνουν να προκαλούν αύξηση των αντιστάσεων σε μεγαλύτερο βαθμό, συγκριτικά με νοσήματα, τα οποία προσβάλλουν, κατ΄επικράτηση, τους μικρούς αεραγωγούς. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν δεδομένα επαρκή για να στηρίξουν τις θεωρητικές αυτές εκτιμήσεις και είναι ενδεχόμενο, ότι άλλες τεχνικές, όπως η σύγκριση καμπυλών ροής-όγκου με εισπνοή μιγμάτων διαφορετικής πυκνότητας (ΔV`MAX)), μπορεί να αποδει­κνύ­ονται περισσότερο ευαίσθητες στην αναγνώριση ασθενών με απόφραξη στους κεντρικούς αεραγωγούς, όπως το βρογχικό άσθμα και η χρονία βρογχίτιδα, από εκείνους με παθήσεις που προσβάλλουν τους περιφερικούς αεραγωγούς, όπως οι βρογχιολίτιδες. Θεωρητικά, οι αντιστάσεις ροής, μπορεί να διευκολύνουν την αντι­μετώπιση ασθενών με κεντρικής εντοπίσεως απόφραξη των αεραγωγών. Μελέτες ασθενών με κεντρική απόφραξη των ανώτερων αεραγωγών αποδει­κνύ­ουν την αύξηση των εισπνευστικών και εκπνευστικών αντιστάσεων, αν και η διάγνωση στους ασθενείς της κατηγορίας αυτής μπορεί ευκολότερα να προσ­εγ­γι­σθεί με τη μελέτη της καμπύλης μέγιστης ροής-όγκου, MAXV`-V, η οποία χαρα­κτη­ρί­ζεται από καλύτερη αναπαραγωγιμότητα, για τον έλεγχο της αποδόσεως της θε­ραπείας που εφαρμόσθηκε. Πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ότι η αποφρακτική βλά­βη στους κεντρικούς αεραγωγούς πρέπει να είναι πολύ εκτεταμένη, προκει­μέ­νου να απεικονισθεί στην καμπύλη MAXV`-V, λόγω της χα­μη­λής της ευαισθη­σί­ας, στις κεντρικές βλάβες. Ο αυλός της τραχείας  πρέπει, πχ., να μειωθεί στα 6-7 mm, από τα 25 mm φυσιολογικής διαμέτρου, προκει­μέ­νου να μεταβληθούν τα μορ­φολογικά χαρακτηριστικά της MAXV`-V, ώστε να κατα­στεί αναγνωρίσιμη η απο­φρακτική βλάβη στους κεντρικούς αγωγούς. Οι αντιστά­σεις ροής είναι περισ­σό­τερο ευαίσθητες στην αναγνώριση εντοπισμένης βλάβης και αποδεικνύονται πε­ρισ­σότερο αναπαραγώγιμες, προκειμένου να αξιολογηθεί η απάντηση στη θε­ρα­πεία. Μερικοί θεωρούν ότι η σύγκριση μεταξύ των τιμών εισπνευστικής και εκ­πνευστικής αντιστάσεως, με την πληθυσμογραφική τεχνική (δοκιμασία γρή­γο­ρων, επιπόλαιων αναπνοών  -‘λαχάνιασμα’) και των τιμών MAXV`-V διευκολύνει την αναγώριση της δυναμικής φύσεως της αποφράξεως των αεραγωγών