Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Στους ενήλικες, οι αντιστάσεις των αγωγών διαμέτρου μικρότερης των 2 mm αποτελούν μικρή αναλογία των συνολικών αντιστάσεων που διαμορφώνονται στο τραχειοβρογχικό δένδρο (σχήμα 316[i]).

Γενικά, η περιοχική αντίσταση των αεραγωγών μειώνεται ως συνάρτηση της γενεάς των αεραγωγών. Ειδικά, δε, η μεγαλύτερη αντίσταση παρατηρείται στη γενεά βρόγχων 4. Οι μέσου μεγέθους αεραγωγοί με βραχύ μήκος και συχνές διακλαδώσεις εμφανίζουν μη γραμμική ροή και ακραίους στροβιλισμούς στη ροή αέρος δι΄αυτών.

Οι μικροί αεραγωγοί, όμως, αποτελούν την ανα­το­μι­κή εντόπιση των βλαβών που παρατηρούνται επί χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, του συνδρόμου που χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση των αντιστάσεων. Η απώλεια της πνευμονικής ελαστικότητας, αποτελεί σημαντικό λόγο αυξή­σε­ως των αντιστάσεων στους περιφερικούς αεραγωγούς. Η αύξηση της πνευμο­νι­κής διατασιμότητας προκαλεί μείωση της διαπνευμονικής πιέσεως, έτσι, ώστε η ενδοϋπεζωκοτική πίεση προσεγγίζει, περισσότερο την κυψελιδική πίεση. Κατά τη διάρκεια της εκπνοής, η διατομή των μικρών αεραγωγών μειώνεται, προο­δευ­τι­κά, προκαλώντας προοδευτική, κατά την εξέλιξη της εκπνοής αύξηση των αντιστάσεων. Προς το παρόν, δεν υπάρχει αποδοτική μέθοδος μειώσεως των αντι­στά­σεων στους μικρούς αεραγωγούς, ανάλογη με τις ικανοποιητικές με­θό­δους που διατίθενται για την αντιμετώπιση των ανωτέρων αναπνευστικών οδών.

Έτσι, γενικά, οι αντιστάσεις ροής στους αεραγωγούς εξαρτώνται: [α] από του ςπνευμονικούς όγκους· [β] από την πυκνότητα και τη γλοιότητα του εισπνεόμενου αέρα· [γ] από τον υποκείμενο βρογχόσπασμο/βρογχοστένωση· [δ] από την εγκάρσια διάμετρο των μικρών αεραγωγών