Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Όπως περιγράφεται αλλού (à248), κατά την εισπνοή συντελείται έκπτυξη του θωρακικού τοιχώματος, οφειλόμενη στις ενεργητικές κινήσεις των πλευρών (αύξηση εγκάρσιου και ωβελιαίου άξονα) και την κατάσπαση του διαφράγματος (αύξηση της κατακόρυφης διαστάσεώς του). Υπεύθυνοι για την κίνηση των πλευρών είναι οι έξω μεσοπλεύριοι μύες, που με τη σύσπασή τους εκτείνουν τις πλευρές και επιφέρουν έκπτυξη του θώρακος μέσω διευρύνσεως της εγκάρσιας και οβελιαίας του διαστάσεως. Αυτό διευκολύνεται λόγω και της πλαγίας συμφύσεως των μυών μεταξύ των πλευρών. Η δράση τους προκαλεί πλευρική αναπνοή. Ενώ η ήρεμη εισπνοή είναι ενεργητική λειτουργία και συντελείται με τη σύσπαση των έξω μεσοπλευρίων μυών και του διαφράγματος, η ήρεμη εκπνοή είναι παθητική λειτουργία και επιτυγχάνεται με την απελευθέρωση δυνάμεων που είχαν αποθηκευτεί λόγω της ελαστικής παραμορφώσεως των ιστών κατά την εισπνοή, που προηγήθηκε (à248). Με την αύξηση του αερισμού, ενεργοποιούνται οι βοηθητικοί αναπνευστικοί μύες, δηλαδή ο στερνοκλειδομαστοειδής, ο τραπεζοειδής και ο πρόσθιος σκαληνός μυς, που ενισχύουν την εισπνοή και οι κοιλιακοί μύες και οι έσω μεσοπλεύριοι, που ενισχύουν τη βίαιη εκπνοή. Κατά την εισπνοή, η ενεργοποίηση των εισπνευστικών μυών ανεγείρει τις πλευρές και το στέρνο, αυξάνοντας, έτσι, την πλάγια και προσθιοπίσθια διάμετρο του θώρακος, ενώ με τη σύσπαση του διαφράγματος επιπεδώνονται οι θόλοι του και ανασπώνται οι κατώτερες πλευρές. Ο όγκος του θωρακικού κλωβού αυξάνεται και η ενδοθωρακική πίεση γίνεται περισσότερο αρνητική (P_ΑΤM>P_PL), έτσι, ώστε προκαλείται εισροή αέρος στους αεραγωγούς και στις κυψελίδες και διάταση του πνεύμονος, που διαρκεί όσο η διαφορά των δύο πιέσεων είναι θετική. Η εισπνευστική προσπάθεια εξελίσσεται με ή χωρίς τη συμμετοχή του διαφράγματος. Στην πρώτη περίπτωση, προκαλείται συμπίεση και αύξηση της πιέσεως των ενδοκοιλιακών σπλάγχνων, ενώ στη δεύτερη, το διάφραγμα παρακολουθεί παθητικά και η κοιλιακή πίεση υφίσταται μεταβολές, παράλληλες με τις μεταβολές της ενδοθωρακικής πιέσεως. Μετά τη συμπλήρωση της εισπνοής, οι εισπνευστικοί μύες χαλαρώνουν, το αναπνευστικό σύστημα οδεύει στην κατάσταση ηρεμίας και η πίεση ελαστικής επαναφοράς αναλαμβάνει την εξέλιξη της εκπνοής.