Το άσθμα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης πάθηση των μεγάλων, μικρών και πολύ μικρών αεραγωγών, που συνεπάγεται αύξηση της βρογχικής αντιδραστικότητας, σε μη ειδικά ερεθίσματα και υποτροπιάζοντα επεισόδια συριγμού, δύσπνοιας, συσφιγκτικού πόνου στο θώρακα και βήχα (►). Η βρογχική υπεραντιδραστικότητα προκαλεί αλλεπάλληλα επεισόδια βρογχοσπάσμου και βρογχοστενώσεως, ενώ συντηρεί τη φλεγμονή στους αεραγωγούς. Εάν η πάθηση αφεθεί ανέλεγκτη, οι παροξύνσεις καθίστανται συχνότερες, τα μεσοδιαστήματα μικρότερα και ο ασθενής και τα συμπτώματα παραμένουν σταθερά. Στο τέλος, αναπτύσσεται υποεπιθηλιακή ίνωση και υπερτροφία, υπερπλασία και μεταπλασία δομών, με κατάληξη ισιτική αναδιαμόρφωση, που είναι ίνωση και σοβαρές αλλοιώσεις στο βρογχικό τοίχωμα.Στο απώτερο αυτό στάδιο, τα βρογχοδιασταλτικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα δεν είναι όσο αποτελεσματικά ήταν στην προηγούμενη περίοδο. Οι ασθενείς αυτοί αθροίζονται στην ομάδα των ασθενών με μερικώς ή ανεπαρκώς ελεγχόμενο άσθμα.
Τα παράγωγα της φλεγμονής (ενεργοποιημένα κύτταρα, μεσολαβητές και κυτοκίνες) δεν περιορίζονται στο εγγύς και απώτερο τραχειοβρογχικό δένδρο, αλλά περνούν στην πνευμονική κυκλοφορία και διασπείρονται σε ολόκληρο τον οργανισμό, ενεργοποιώντας ή επιδεινώνοντας παθήσεις με κοινό υπόστρωμα τη φλεγμονή, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, οι φλεγμονώδεις εντεροπάθειες, οι παθήσεις των στεφανιαίων, οι ηπατίτιδες, η οστεοπόρωση κλπ. Επιπροσθέτως, εκσημαίνεται το "φλεγμονώδες" υπόστρωμα της κυήσεως. Με τον -όχι καλά κατανοηθέντα- αυτόν μηχανισμό, το άσθμα, μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς, εξωπνευμονικές παθήσεις ή πνευμονοπάθειες, πλήν άσθματος.
Το αντίθετο, μπορεί, επίσης, να συμβαίνει: Οι χρόνιες φλεγμονώδεις εξωπνευμονικές παθήσεις μπορεί να συντηρούν ή εκσημαίνουν βρογχική αντιδραστικότητα και να καθιστούν δυσχερή τον έλεγχο του συντρέχοντος άσθματος.
Επιπλέον, εξωπνευμονικές επιπλοκές μπορεί να προέρχονται από αντιασθματικά φάρμακα, όπως η ταχυκαρδία, ο τρόμος των χειρών, αγγειοδιαστολή, γέννηση λιποβαρών παιδιών από ασθματικές μητέρες υπό μεγάλες δόσεις εισπνεόμενων (αμφισβητείται προσφάτως) ή από του στόματος κορτικοειδών, ακόμη και η ενίσχυση του αυτοκτονικού ιδεασμού μεταξύ ασθματικών υπο θεραπεία με μοντελουκάστη ή ροφλουμιλάστη. Τα συστηματικά χορηγούμενα φάρμακα, μπορεί να δρουν όχι μόνο στη φλεγμονή των αεραγωγών, αλλά και σε ολόκληρο τον οργανισμό. Η μοντελουκάστη, π.χ., μπορεί να εισφέρει θετικά στη ρύθμιση του σακχαρώδους διαβήτη αλλά να επάγει τον αυτοκτονικό ιδεασμό.
άσθμα ενηλίκων
ελεγχόμενο άσθμα
άσθμα και παχυσαρκία
άσθμα και εγκυμοσύνη
άσθμα και ψυχοπάθειες - αυτοκτονία
άσθμα και σκληρόδερμα
γαστροισοφαγική παλινδρόμηση
άσθμα και φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου
άσθμα και ισχαιμική κολίτις
άσθμα και ισχαιμία του μυοκαρδίου
άσθμα και οστεοπόρωση
άσθμα και γυναίκα
άσθμα και εμμηνορρυσιακός κύκλος
άσθμα και εγκυμοσύνη
χρόνια ηπατίτις και σοβαρό άσθμα
άσθμα και σακχαρώδης διαβήτης
χρόνια ηπατίτις με ηωσινοφιλική διήθηση και άσθμα
=========================================
Σε ασθενείς με σοβαρή σκολίωση και που αναπτύσσουν άσθμα, μπορεί να μη ακουγεται ο χαρακτηρισμός συριγμός, λόγω χαμηλής εκπνευστικής ροής. Σπιρομετρικές μετρήσεις και οίκοι ροομέτρηση με ροόμετρο (mini Wright), είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στις περιπτώσεις αυτές. Ετερόπλευροι μονοεστιακοί συρρίττοντες μπορεί να αποκαλύπτουν εκστροφή των βρόγχων, που αναγνωρίζεται σε ασθενείς με σοβαρή σκολίωση, και μπορεί να συνδυάζεται με βρογχεκτασίες, ή πνευμονική υπερδιάταση στους άπω πνευμονικούς λοβούς. Στις περιπτώσεις αυτές η τοποθέτση stent έχει αποδειχθεί επιτυχές.