Home

Αναπνοή Cheyne-Stokes

Η αναπνοή Cheyne-Stokes χαρακτηρίζεται από περιόδους με προοδευτική αύξηση της συχνότητας και του όγκου της αναπνοής, που ακολουθούνται από περιόδους με προοδευτική μείωση αυτών, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται περίοδοι άπνοιας∙ δηλαδή πρόκειται περί εναλλαγής crescendo-decrescendo. Eμφανίζεται, σε φυσιολογικές καταστάσεις, κατά τον ύπνο των βρεφών ή επί ατόμων που διαβιούν σε μεγάλο υψόμετρο.
Σε παθολογικές καταστάσεις αποτελεί σημείο βλάβης του μεσεγκέφαλου ή καρδιακής ανεπάρκειας και αναγνωρίζεται κατά τα τελικά στάδια βαριά πασχόντων ασθενών. Σε πειραματικές συνθήκες, προκαλείται μετά από απονεύρωση των περιφερικών χημοϋποδοχέων, όπου η παλίνδρομη ρύθμιση της αναπνοής ασκείται, πλέον, μόνο μέσω των κεντρικών χημοϋποδοχέων και βασίζεται στις διαφορές της PaCO2[i] Μπορεί, επίσης, να παρατηρηθεί σε όλες τις μορφές τοξικής μεταβολικής εγκεφαλοπάθειας. Eίναι σύμπτωμα δηλητηριάσεως με CO, ή συγκοπής ή κώματος. Μερικές φορές παρατηρείται μετά από χορήγηση μορφίνης.                       

|Αναπνοή Cheyne-Stokes: Παθοφυσιολογία|αναπνοή Cheyne-Stokes και υπνική άπνοια επί χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας|επί πνευμονικής υπερτάσεως| |υπνοαπνοϊκό σύνδρομο και χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια|αναπνοή Cheyne-Stokes και υπνική άπνοια, επί χρόνιας καρδιακής ανεπάρκεια|κατώφλι άπνοιας| υπνοαπνοϊκά σύνδρομα επί ασθενών με ΧΚΑ| αναπνοή Cheyne-Stokes και υπνικά σύνδρομα επί ΧΚΑ| -[α] η επίπτωση των απνοιών στον ύπνο επί συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.| -[α1] παθοφυσιολογία της C-S/κεντρική άπνοια επί ΧΚΑ| -[α2] παθοφυσιολογία της αποφρακτική άπνοια επί ΧΚΑ| -[α3] πρόγνωση της σημασίας της αναπνοής Cheyne-Stokes επί XKA| -[α4] Οι επιδράσεις της θεραπείας της CSA στην εξέλιξη της ΧΚΑ.|θεραπευτικές παρεμβάσεις με θετική απόδοση στην CSA/κεντρική άπνοια επί ΧΚΑ |η αναπνοή Cheyne-Stoke συνδόμεν η με υψόμετρο|
Η αναπνοή Cheyne Stokes, αCS,  σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις.  Αναπνοή αCS και αταξική αναπνοή έχουν παρατηρηθεί σε ποικιλία παθολογικών καταστάσεων, όπως σε εκείνους με χρόνια λήψη οπιοειδών, κια μπορεί, επιτυχώς να αντιμετωπιστούν με χορήγηση BiPAP, παρ΄όλο ότι η επίδραση του παθολογικού τύπου αναπνοής δεν έχει πλήρως αποτιμηθεί. Οι ασθενείς με ΑΕΕ ή νευρομυϊκές διαταραχές, όπως το μετα-πολιομυελίτιδα σύνδρομο, νόσο του κινητικού νευρώνα, ατροφία πολλών οργάνων ή με ιδιοπαθή κεντρικής αιτιολογίας υποαερισμό, μπορεί να εμφανίζουν αCS με ή χωρίς ΑΥΑ, ή και υποαερισμό. Ανάλογα με την επικρατούσα διαταραχή, η χορήγηση ΒiPAP ή CPAP μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα από το αναπνευστικό ή άλλα.
Η αναπνοή Cheyne-Stoke συνδεόμενη με υψόμετρο. Η προκαλούμενη υποξαιμία, ως αποτέλεσμα ανόδου σε υψόμετρο, προκαλεί, κυμαινόμενη μεταξύ των ατόμων, αύξηση του αερισμο κι επομένως, κυμαινόμενου, επίσης, βαθμού υποκαπνία. κια αναπνευστικής αλκαλώσεως. Με τον ύπνο και την μείωση του υποξαιμικού ερεθίσματος και την άρση της οδηγήσεως του αερισμού εγρηγόρσεως, θα προκύψει μη αντιρροπούμενη αλκάλωση που θα καταστείλει τον αερισμό και θα επιβάλει υποαερισμό, που μπορεί να φτάσει μέχρι πλήρους άπνοιας, παρόμοια με εκείνη που ακταγράφεται επί αναπνοής Cheyne-Stoke. Ο αερισμός θα επαναληφθεί είτε όταν η PaCO2 ανέκλθει σε ένα κριτικό επίπeδο, ή εφόσον η υποξία προκαλέσει αφύπνιση |αναπνοή Cheyne-Stoke και κεντρικής αιτιολογίας άπνοια επί ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια|. Περίπου το 1/5 εκείνων που ανεβαίνουν σε υψόμετρο ~ 1000m, θα εμφανίσουν περιοδική αναπνοή, εκείνοι με την μεγαλύτερη απόκριση στην υποξία. Αποτέλεσμα του υπεραρισμού είναι η αναπνευστική αλκάλωση και, επομένως, με τη μεγαλύτερη επιρρέπεια να αναπτύξουν υποαερισμό κατά τον ύπνο.Επιπλέον, η τάση αφυπνίσεως, με αποτέλεσμα επιπλέον υποξαιμία, μπορεί να είναι περισσότερο έκδηλη και να επιφέρει μεγαλύτερες υπνικές διαταραχές. Η περιοδική αναπνοή περιορίζεται εντός μερικών ημερών, καθώς οι νεφροί απεκκρίνουν τα  HCO3̄ και διαμορφώνουν αντιρροπιστική μεταβολική οξέωση. Προτείνονται δύο φαρμακολογικές προσεγγίσεις για τον περιορισμό της εξαρτωμένης από τον ύπνο περιοδικής αναπνοής. [α] προετοιμασία για την ανάβαση, με χορήγηση ακεταζολαμίδης, που προκαλεί ήπια μεταβολική οξέωση, κια επιτρέπει την διατήρηση της αγωγής στην αναπνοή κατά τη διάρκεια του ύπνου, κι έτσι αποκλεισμό του υποαερισμού. Έχουν εκπονηθεί τυχαιοποιημένες μελέτες που επιβεβαιώνουν την επίδραση αυτή, σε δόσεις 250-500 mg/Η, επί 2-3 ημέρες πριν την ανάβαση στο υψόμετρο. [β]η τεμαζεπάμη μια διαβενζοπίνη, φέρεται ικανή να περιορίσει την περιοδική αναπνοή μειώνοντας την επιρρέπεια στην αφύπνιση με κάθε επιστροφής του αερισμού, κι έτσι, βελτιώνοντας τη λειτουργία της αναπνοής, στον ύπνο. Έχουν εκπονηθεί τυχαιοποιημένες μελέτες, οι οποίες έχουν δείξει την ευνοϊκή τους δράση στην πρώιμη φάση της νύκτας χωρίς επιδείνωση της νυκτερινής υποξαιμίας ή της λειτορυγικότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αναπνοή Cheyne Stoke - προσέγγιση. Μ ετις απλές εξετάσεις λειτορυγικού ελέγχου αναπνοής θα επιδιωχθεί η εκτίμηση της λειτουργίας  των εισπνευστικών μυών, με τον έλεγχο -κυρίως- της VC  σε κατακεκλιμμένη θέση, κατά την οποία ενσωματώνεται και η συνδρομή του διαφράγματος, που επισκιάζεται κατά τη δοκιμασία στην όρθια θέση. Από την ΑΑΑΑ θα επιβεβαιωθεί η αναπνευστική ανεπάρκεια τύπου ΙΙ, κατά τη διάρκεια της ημέρας, και εάν τα HCO3̄  είναι αυξημένα με φυσιολογική PaCO2 κι έτσι πρόκειται για ήπια μεταβολική αλκάλωση αυτό μπορεί να αποκαλύπτει νυκτερινό υπαερισμό, κια ύπουλη ανεπάρκεια αερισμού.   
 

[i]Slonin, N., B., Hamilton, L., H.: Respiratory Physiology. 5th ed. The CV Mosby Company Wiscosin, 1987