Εικόνα 1. το διάφραγμα.
Το διάφραγμα οριοθετεί τον πυθμένα του θώρακα. Τα δύο ημιδιαφράγματα (δεξιό και αριστερό), φυσιολογικά, λειτουργούν ως ενιαία μονάδα, αλλά διαθέτουν ίδια νεύρωση, από το αντίστοιχο φρενικό νεύρο. Ώσεις προς το ένα φρενικό νεύρο επηρεάζει την κινητικότητα του συστοίχου ημιδιαφράργματος, ώστε οι περισσότεροι αναφέρονται στην κίνηση των ημιδιαφραγμάτων. Τα ημιδιαφράγματα φέρουν ένα τενόντιο κέντρο και μυώδες περίγραμμα. Κείνται ανάμεσα στους οσφυϊκούς σπονδύλους τους μύες της πλάτης, τις κατώτερες πλευρές και την ξιφοειδή απόφυση. Τα ημιδιαφράγματα έχουν θολωτό σχήμα, με τη μυϊκή μοίρα να διατάσσεται σχεδόν κάθετα, παράλληλα με το θωρακικό τοίχωμα. Η κεντρική τενόντια μοίρα τους, επομένως, ωθείται προς τα κάτω επί συσπάσεως του μυός, αυξάνοντας την κάθετη διάσταση του θώρακος. |Διάφραγμα, κίνηση|Αναπτύσσονται δύο μορφές διαφραγματοκήλης|διάφραγμα: αμφοτερόπλευρη παράλυση|
Εικόνα. 1. παράδοξη κινητικότητα τη κοιλίας, κατά την εισπνοή, επί αμφοτερόπλευρης παραλύσεως του διαφράγματος. βλέπε: διάφραγμα 1| διάφραγμα 2| διάφραγμα 3| διάφραγμα 4| διάφραγμα 5.
ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ ΚΑΙ ΥΠΝΟΣ Το διάφραγμα είναι ο μόνος σκελετικός μυς που εργάζεται απρόσκοπτα κατά τον ύπνο REM, καθώς όλοι οι υπόλοιποι μύες ατονούν. Εάν το διάφραγμα υποστεί απρααλύση, τότε ο ύπνος REM αποτελεί επικίνδυνη φάση, επειδή δεν υπάρχει
μυς αερισμού σε λειτουργία, οπότε παράγεται μεγάλη μείωση του SaO2, κατά την περίοδο αυτή. Οι ασθενείς με αμφοτερόπλευρη αδυναμία του διαφράγματος, μπορεί να εμφανιστούν πρώιμα, χωρίς άλλη μυϊκή αδυναμία. Η αδυναμία του διαφράγματος είναι αναγνωρίζεται ευκολότερα με τον ασθενή σε κατάκλιση, Η εισπνοή, ιδιαίτερα, με την μύτη, θα προκαλέσει παράδοξη εισολκή του κοιλιακού τοιχώματος. Η VC θα υποστεί μείωση κατά την κατάκλιση, που αυξάνεται με την μεγέθυνση της παραλύσεως, και φτάνει πάνω από 30% μειώσεως της VC επί πλήρους παραλύσεως. |κεντρικής αιτιολογίας άπνοια |υπνική άπνοια|RΕΜ ύπνος|μη REM ύπνος|θωρακικές δυσμορφίες|προσαρμογή του διαφράγματος επί ΧΑΠ|