Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Είναι μορφή διαφραγματοκήλης, οφειλόμενη σε σύμφυτη διαμαρτία της διαπλάσεως. Εντοπίζεται οπισθίως, όπου προϋπάρχει το τρήμα του Bochdalek, που παροστάνει έλλειμμα της πλευροπεριτοναϊκής μεμβράνης. έτσι, οπισθοπεριτονεϊκά όργανα μπορεί να προοωθηθούν, μέσω του ελλείμματος, όπως το οπισθοπεριτοναϊκό λίπος, ο σπλήνας και ο αριστερός νεφρός. Οι μεγάλες διαφραγματοκήλες, λέγεται ότι, παρατηρούνται αριστερά, όπου δν υπάρχει το ήπαρ που ορίζει το έδαφος της θωρακικής κοιλότητας δεξιά, αν και τελευταία, αυτό έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση, ιδιαίτερα, στους ενήλικες. Όταν αναπτύσεται στη νηπιακή ηλικία, συνήθως προκαλεί πνευμονική υποπλασία. Στους ενήλικες, αναγνωρίζεται, σε τυχαίο έλεγχο. Πρόκειται για σπάνια ανωμαλία, 17%,  μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε αξονική τομογραφία, για άλλο, συνήθως, λόγο. Δεξιά εντιοπίζεται στο 60% των περιπτώσεων και είναι συχνότερο στις γυναίκες. Στην πλειοψηφία τους είναι μικρες διαφραγματοκήλες, όπου μόνο σε μικρή αναλογία 27% περιέχει όργανα, όπως έντερο, σπλήνα, ή ήπαρ (Temizöz O, et al., 2010).
Διαφορική διάγνωση. Στα νεογέννητα, τόσο οι συγγενείς κύστεις, αδενοματοειδείς δυσμπρφίες ή απόλυμμα πνεύμονος μπορεί να απεικονίζονται με παρόμοια ευρήματα. Συχνά η διενέργεια δισ (τρισ)διάστατης ανασυστάσεως από τις λήψεις CT + MRI μπορεί να αποβούν πολύ διαφωτιστικές (&, &, &). Στους ενήλικες, τα ευρήματα μπορεί να μιμούνται πνευμονικό νεόπλασμα βρογχογενείς κύστεις, και λοιμώξεις (+/- κοιλότητα). 
κλινική εικόνα. Μεγάλες κήλες διαγιγνώσκονται μετά τη γέννηση μέ υπερηγράφημα. Τα νεογέννητα μπορεί να εμφανίζουν  αναπνευστική δυσχέρεια, κατά την πρώτη περίοδο της ζωής, οπότε απαιτείται πρώιμη χειρουργική διόρθωση. Οι μικρότερες κήλες διατρέχουν, συνήθως, ασυμπτωματικά. με τυχαία διάγνωση, κατά την διενέργεια αφίας θώρακος για άλλο λόγο. Σε σποραδικές περιπτψωσεις, μπορεί να εγκλωβιστούν συμπαγή όργανα, οπότε δυσχεραίνεται η αγγείωσή τους,  Οι ασθενείς αναφέρουν εντοπισμέο πόνο και συμπτώματα από τα όργανα που δυσλειτουργούν, π.χ.,μ το παχύ έντερο.
απεικόνιση.
στις, πλάγιες, συμβατικές ακτινογραφίες, εμφανίζεται ως μικρή σκίαση, στις πνευμονικές βάσεις, οπισθίως. Καλώς αφοριζόμενη, υποστρόγγυλη σκίαση φαίνεται στο μέσο, μεταξύ ΣΣ και πλαγίου τοιχώματος. Μπορεί να είναι κινητή, Μπορεί να αναγνωρίζονται έλικες εντέρου ή υδραερικό επίπεδο, αν μέρος του στομξάχου έχει διοχευτεί στη θωρακική κοιλότητα. Ο σύστοιχος πνεύμονας μπορεί να μικρότερος με συρροή των βρογχαγγειακών του ελύτρων κια, ενδεχομένως, εκτόπιση του μεσοθωρακίου.
Οι μικρές κήλες είναι δύσκολο να αναγνωριστούν, ακόμη και στην CT. Προσεκτική παρτήρηση επιβάλλεται για τη διάκριση ανάμεσα σε περικαρδιακό λίπος ή μάζα μαλακού ιστού, που ασαφοποιεί το φυσιολογικό ομαλό χείλος του οπισθίου διαφράγματος. 
 

Διαφραγματοκήλη Morgagni.

Είναι σπανιότερη από τη διαφραγματοκήλη Morgani, και αφορά το 2% όλων των συγγενών περιπτώσεων διαφραγματοκήλης και, αντίθετα με την προηγούμενη, είναι μικρή πρόσθια και ενέχει χαμηλό κίνδυνο προπτώσεως. Χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι αναπτύσσεται μέσω του τρήματος Morgani, που παράκειται στην ξοφοειδή απόφυση.

Οι περισσότερες διαφραγματοκήλες που κείνται δεξιά, είναι, γενικά, ασυμπτωματικές. Εντούτοις, τα πάσχοντα νεογέννητα μπορεί αν προσέλθουν με αναπνευστική δυσχέρεια, όπως και επί διαφραγματοκήλης Βotchdalek. Στους ενήλικες, μπορεί να αποτελεί αίτιο επαναλαμβανόμενων αναπνευστικών λοιμώξεων και συμπτωμάτων από το ΓΕΣ. Σε ασυμπτωματικούς ασθενείς συνιστάται λαπαρασκοπική διόρθωση επειδή παραμένει ο κίνδυνος προπτώσεως του εντέρου και επακόλουθη περίσφυγξη.

διαφορική διάγνωση:περικαρδιακό λίπος στην καρδιοφρενική γωνία

Επίκτητη διαφραγματοκήλη. Απότοκη τυφλού ή διατιτραίντος τραύματος στον θώρακα/κοιλιά. Η διάγνωσή της δυσχερής και οι επιπλοκές εμφανίζονται αργότερα, δευτεροπαθείς στην διεύσδυση περιεχομένων της κοιλιάς στο θώρακα. Η αγγειακή διεύσδυση μπορεί να απολήξει σε ισχαιμία, απόφραξη ή διάτρηση. Η συμπίεση του πνεύμονο    ς και η ατελεκτασία μπορεί να είναι σημαντικές. Συχνότερα συμβαίνει αριστερά, επειδή το υποδοαφραγματικό ήπαρ, θεωρείται ότι, προστατεύει την διείσδυση, δεξιά.
κλινική εικόνα. Στο οξύ πρώτο στάδιο, οι υπόλοιπες κακώσεις μπορεί να επισκιάζουν τα προκαλούμενα από την διαφραγματοκήλη συμπτώματα, αλλά από την κλινική εξέτσαση μπορεί να διαπιστωθεί ταχύπνοια, υπόταση, απουσία αναπνευστικών ήχων, ή εντερικών ήχων στον πνεύμονα. Με την παρόδο του χρόνου (μήνες προς έτη) τα συμπτώματα παραμένουν ασαφή, με δυσφορία στην κοιλιά, που σχετίζεται με τη διείσδυση κοιλιακών σπλάγχνων στο θώρακα. Μπορεί να αναγμωριστούν συμπτώματα, παρόμοια πεπτικού έλκους, χλοκυστοπάθειεας, εντερικών συνδρόμων ή ακόμη και ισχαιμικής καρδιοπάθειας. Σπανιότερα, ο ασθενής έχει συμπτώματα ως επί πνευμοθώρακος. Πρέπει να συσχετίζεται η οξεία απόφραξγη ή ασυνήθη συμπτώματα από τον θώρακα με το προηγούμενο ιστορικό θωρακοκοκοιλιακής κακώσεως. ακτινολογική εικόνα. ΑΦΙΑ ΘΩΡΑΚΟΣ. αεροπληθές ή συμπαγές όργανο, έχει μετατοπιστεί πάνω από το διάφραγμα, που μπορεί να ναγνωριστεί μόνο εάν προωθηθεί ρινογαστρικός καθετήρας. Επίσης απόκλιση του μεσοθωρακίου, προς την αντίθεταη από την βλάβη πλευρά, ανύψωση του διαφράγματος, εμφανής ετερόπλευρη υπεζωκοτική πάχυνση πιθανές περιοχές ατελεκτασίας. Σε μη οξέα πειστατικά  πρέπει να διενεργθεί έλεγχος με λήψη σκιαστικών μέτρων. CT/MRI+/- 2d ανασύσταση. εισφέρουν στην αναγν[ωριση της εντοπίσεως του μεγέθους και των περιεχοπμένων της διαφραγαμτοκήλης. διαφορική διάγνωση. Το ανεβασμένο ημιδιάφραγμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα φυσιολογικής ασυμμετρίας, ή απραλύσεως του φρενικού νεύρου. Η ανασκόπησ παλαιών ακτινογραφιών είναι ιδιαίτερα χρήσιμη. Πνευμονική πύκνωση, ατελεκτασία, πλευριτική συλλογή, που, όμως μπορεί να συνυπάρχουν, δυσχεραίνοντας τη διάγνωση. Θεραπεία. Ανάνηψη κατά τα πρώτα στάδια μετά την κάκωση. Εφαρμογή ρινογστρικού σωλήνος, που μπορεί να άρει την τάση  πιθανή η χειρουργική διόρθωση.