Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Οποιαδήποτε παροδική μείωση του αερισμού (V̇A) συνεπάγεται αντίστοιχη αύξηση του κυψελιδικού CO₂, που αναγνωρίζεται από το κέντρο της αναπνοής με αποτέλεσμα την αντιρροπιστική αύξηση του αερισμού (Β), πάνω από τα σταθεροποιημένα επίπεδα, ώστε να αποκατασταθεί το CO₂  στη σταθερή κατάσταση. Γενικά, παροδικές ή μόνιμες διαταραχές στον αερισμό, τα επίπεδα CO₂ ή O₂ , μπορούν να αντιρροπισθούν από τον έλεγχο αναπνοής με τον τρόπο αυτό[i].
Oι μεταβολές κορεσμού αιμασφαιρίνης (a) επί αναπνοής Cheyne-Stokes (b)
Επί καρδιακής ανεπάρκειας  ο μηχανισμός ταλαντώσεων της αναπνοής είναι το ασταθές ανάδρομο στο σύστημα ελέγχου της αναπνοής. Επί φυσιολογικού συστήματος ελέγχου αναπνοής, η αρνητική ανάδρομη πίεση επιτρέπει τη σταθεροποίηση των συγκεντρώσεων του κυψελιδικού αέρα, και, επομένως, σταθερές συγκεντρώσεις O₂  και CO₂ στους ιστούς. Σε σταθερές συνθήκες, ο ρυθμός παραγωγής CO₂  εξισούται με τον αδρό ρυθμό υπό τον οποίο το CO₂ εκπνέεται, που είναι ο λόγος του κυψελιδικού αερισμού με τις συγκεντρώσεις του τελοεκπνευστικού CO₂. Λόγω της σχέσεως αυτής, το σύνολο των δυνατών σταθερών συνθηκών σχηματίζουν υπερβολή:
κυψελιδικός αερισμός=παραγωγή CO₂ /τελοεκπνευστικό κλάσμα CO₂
Στο σχήμα,  η σχέση αναπαρίσταται ως καμπύλη που συγκεντρώνει όλες τις δυνατές συνθήκες που ισχύει η παραπάνω. Μόνο σημεία της καμπύλης επιτρέπουν την αντιστοίχιση της παραγωγής CO₂ και της αποβολής του με την εκπνοή. Στο διάγραμμα φαίνεται μια άλλη καμπύλη που σχετίζει την απάντηση του αερισμού στις μεταβολές του CO₂. Το σημείο τομής των δύο γραμμών παριστά τη σταθεροποιημένη κατάσταση (S). |Αναπνοή Cheyne-Stokes και κεντρικής άπνοιας επί ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια|

---

[i] Leite JJ, Mansur AJ, de Freitas HF, et al. Periodic breathing during incremental exercise predicts mortality in patients with chronic heart failure evaluated for cardiac transplantation. J Am Coll Cardiol

2003· 41: 2175–81.