Εφ΄όσον η λειτουργική σκοπιμότητα των πνευμόνων είναι η ανταλλαγή των αερίων, η διανομή του αέρος μέσω του συστήματος των κατά σειρά διχοτομήσεων των βρόγχων καταλαμβάνει χώρο που δεν προσφέρεται για λειτουργικούς σκοπούς (νεκρός χώρος). Με τον περιορισμό, να μην αυξηθεί πολύ το απαιτούμενο έργο προωθήσεως, ο όγκος των αμιγών αεραγωγών πρέπει να είναι ο ελάχιστος δυνατός. Πραγματικά, μόνο 70 ml καταλαμβάνει ο ανατομικός νεκρός χώρος σε κάθε πνεύμονα και αντιστοιχεί περίπου με το βάρος του σώματος (σε Kgr). Ο νεκρός χώρος μπορεί να μετρηθεί με χρήση διαφόρων μεθόδων, που γενικά βασίζοναι στην αρχή διατηρήσεως της ύλης, οι μέθοδοι αυτές διακρίνονται στις αραιώσεως ή διαλύσεως αερίων δεικτών, που χρησιμοποιούνται μέσω ανοικτών ή κλειστών κυκλωμάτων.
βλέπε: Νεκρός χώρος φυσιολογικός,
Νεκρός χώρος αύξηση,
Νεκρός χώρος, παράγοντες μεταβολών,
Νεκρός χώρος, κυψελιδικός, VD,A,
Νεκρός χώρος, φυσιολογικός, VD,
Νεκρός χώρος, φυσιολογικές τιμές,
Νεκρός χώρος, παράγοντες μεταβολών,
Νεκρός χώρος, μέτρηση: Μέθοδος Fowler,
Νεκρός χώρος, παράγοντες μεταβολών,
Νεκρός χώρος, αύξηση,
Νεκρός χώρος φυσιολογικός, προσδιορισμός, μέθοδος Bohr, Αεραγωγοί, νεκρός χώρος,
Νεκρός χώρος, κυψελιδικός, VD,A,
Ανατομικός Νεκρός Χώρος,
νεκρός χώρος/αναπνεόμενος όγκος,
Αεραγωγοί, νεκρός χώρος,
Μέθοδος Bohr, προσδιορισμός φυσιολογικού νεκρού χώρου, Μορφομετρία