Η μέθοδος προϋποθέτει συνεχείς μετρήσεις της συγκεντρώσεως Ν2 στον εκπνεόμενο αέρα, με τη βοήθεια αναλυτού ταχείας αποκρίσεως και την ταυτόχρονη μέτρηση του V‘E. Μετά εισπνοή μίγματος αέρος 100% Ο2 ο εξεταζόμενος εκπνέει μέσω του συστήματος ελέγχου.
Με τις συνεχείς εισπνοές 100% Ο2, το N2, "εκπλύνεται" από τον κυψελιδικό χώρο,
Κατά την αρχική φάση της εκπνοής, εκπνέεται καθαρό Ο2 και η συγκέντρωση του Ν2 παραμένει μηδενική, μέχρις ότου να εκπνευσθεί όλος ο αέρας που κατέλαβε το φυσιολογικό νεκρό χώρο. Ακολούθως, η συγκέντρωση του Ν2 αυξάνεται απότομα μέχρι του επιπέδου, στο οποίο το κυψελιδικό Ν2 διαλύεται με το εισπνευσθέν Ο2. Επειδή οι αμιγείς αεραγωγοί διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το μήκος και τον όγκο τους και, επομένως, εκκενώνονται σε διαφορετικούς χρόνους, κατά τη διάρκεια ήρεμης εκπνοής, η καμπύλη που καταγράφει τη μεταβολή των συγκεντρώσεων Ν2 στον εκπνεόμενο αέρα δεν είναι ‘μετωπική’, αλλά μπορεί να μετατραπεί σε ‘μετωπική’ με τη βοήθεια μαθηματικών αναγωγών. Επομένως, ο νεκρός χώρος είναι το τμήμα εκείνο του V‘E , μέχρι της καταγραφής της αιφνίδιας αυξήσεως της συγκεντρώσεως του Ν2. Ακολούθως μπορεί να εφαρμοσθεί τροποποίηση της εξισώσεως Bohr, προς εξαγωγή του μέτρου του ανατομικού νεκρού χώρου.