Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η μέθοδος προϋποθέτει συνεχείς μετρήσεις της συγκεντρώσεως Ν₂ στον εκπνεόμενο αέρα, με τη βοήθεια αναλυτού ταχείας αποκρίσεως και την ταυτόχρονη μέτρηση του V‘_E. Μετά εισπνοή μίγματος αέρος 100% Ο₂ ο εξεταζόμενος εκπνέει μέσω του συστήματος ελέγχου. 

Με τις συνεχείς εισπνοές 100% Ο2, το N2, "εκπλύνεται" από τον κυψελιδικό χώρο,

Κατά την αρχική φάση της εκπνοής, εκπνέεται καθαρό Ο₂ και η συγκέντρωση του Ν₂ παραμένει μηδενική, μέχρις ότου να εκπνευσθεί όλος ο αέρας  που κατέλαβε το φυσιολογικό νεκρό χώρο. Ακολούθως, η συγκέντρωση του Ν₂ αυξάνεται απότομα μέχρι του επιπέδου, στο οποίο το κυψελιδικό Ν₂ διαλύεται με το εισπνευσθέν Ο₂. Επειδή οι αμιγείς αεραγωγοί διαφέρουν μεταξύ τους ως προς το μήκος  και τον όγκο τους και, επομένως, εκκενώνονται σε διαφορετικούς χρόνους, κατά τη διάρκεια ήρεμης εκπνοής, η καμπύλη  που καταγράφει τη μεταβολή των συγκεντρώσεων Ν₂ στον εκπνεόμενο αέρα δεν είναι ‘μετωπική’, αλλά μπορεί να μετατραπεί σε ‘μετωπική’ με τη βοήθεια μαθηματικών αναγωγών. Επομένως, ο νεκρός χώρος είναι το τμήμα εκείνο του V‘_E , μέχρι της καταγραφής  της αιφνίδιας αυξήσεως της συγκεντρώσεως του Ν₂. Ακολούθως μπορεί να εφαρμοσθεί τροποποίηση της εξισώσεως Bohr, προς εξαγωγή του μέτρου του ανατομικού νεκρού χώρου.