Home

Υποξία, υποξαιμική

Ορισμοί: υποξαιμία, υποξαιμική υποξία, ιστική υποξία, υποξαιμική υποξία. Υποξαιμική υποξία περιγράφεται σε καταστάσεις, στις οποίες η PaO2 είναι χαμηλή. Αποτέλεσμα της υποξαιμίας είναι η χαμηλή περιεκτικότητα O2 στο αρτηριακό αίμα και η χαμηλή απόδοση στους ιστούς, ιδίως εφ’ όσον δεν επιβληθεί αντανακλαστική, ή με άλλο μηχανισμό, αύξηση της καρδιακής εξωθήσεως ή και της συγκεντρώσεως αιμοσφαιρίνης.

Β. χαμηλή μερική πίεση O2 στον κυψελιδικό χώρο ( P Α O 2 ß )

Καταστάσεις που συνοδεύονται με μείωση της κυψελιδικής μερικής πιέσεως O2 συνεπάγονται ελάττωση της PaO2 και του αρτηριακού κορεσμού της Hb, με αποτέλεσμα μείωση της περιεκτικότητας O2 στο αρτηριακό αίμα κι ελάττωση της ιστικής αποδόσεως O2. Η χαμηλή PΑO2 (κυψελιδική υποξία) προκαλεί αντανακλαστική πνευμονική αγγειοσύσπαση που συνεπάγεται υποστρεπτή πνευμονική υπέρταση, δυσλειτουργία της δεξιάς κοιλίας και μείωση της καρδιακής εξωθήσεως. Χαμηλή PΑO2 παρατηρείται στις επόμενες καταστάσεις.
b. παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο
Η ελάττωση της PΑO2 οφείλεται στη μείωση της βαρομετρικής πιέσεως, που έχει ως συνέπεια τη μείωση της μερική πιέσεως του O2 στον αναπνεόμενο αέρα7.
c. εισπνοή μίγματος χαμηλής περιεκτικότητας O2
συνέπεια, πχ., εσφαλμένης ρυθμίσεως αναπνευστήρος Ο υποαερισμός και η παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο οδηγούν σε μείωση της PūO2, και της περιεκτικότητας O2στο μεικτό φλεβικό αίμα, καθώς το O2 απάγεται από το ήδη υποξικό αρτηριακό αίμα. Παροχή επλουτισμένου με O2 εισπνεόμενου μίγματος αποκαθιστά την κυψελιδική και αρτηριακή υποξία, επί υποαερισμού ή παραμονής σε μεγάλο υψόμετρο, αλλά προφανώς δε διορθώνει την υπερκαπνία επί υποαερισμού. Αντίθετα, μάλιστα, η ανέλεγκτη χορήγηση O2 σε υποαεριζόμενους ασθενείς, λόγω καταστολής του ΚΝΣ, αλλά με αυτόματη αναπνοή, συνεπάγεται περαιτέρω επιδείνωση του αερισμού και επίταση της υπερκαπνίας, λόγω άρσεως του υποξαιμικού ερεθίσματος και περαιτέρω καταστολής του αερισμού.
C. διαταραχές διαχύσεως
D. δεξιά-προς-αριστερά διαφυγή
-υπολογισμός της αναλογίας του διαφεύγοντος αίματος
Ε. διαταραχές V/Q
F. αύξηση του νεκρού χώρου
9.2. ανεπάρκεια καρδιαγγειακού συστήματος
Α. υπογκαιμική υποξία
9.2.1. συμφορητική καρδιοπάθεια

Η αδυναμία προωθήσεως αίματος στο αρτηριακό δίκτυο επιφέρει συμφόρηση των όπισθεν της καρδίας φλεβών και τριχοειδών, που διατείνονται και μείωση της ταχύτητας αγωγής του αίματος που συνεπάγεται εκσημασμένες διαταραχές κυτταρικής ανταλλαγής αερίων. Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια διακρίνεται σε δύο τύπους:

Α. αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια
     a. πνευμονικό οίδημα
Β. δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια
9.2.2. οξεία κυκλοφορική ανεπάρκεια, καταπληξία (shock)
αιτιολογία
διάγνωση