Υποξαιμία, αίτια

1. Υποξαιμία –μειωμένη περιεκτικότητα Ο₂ στο αίμα

   Α. Μείωση της P_ΑO₂

Καταστάσεις που συνοδεύονται με μείωση της κυψελιδικής μερικής πιέσεως O2 συνεπάγονται ελάττωση της PaO₂ και του αρτηριακού κορεσμού της Hb, με αποτέλεσμα μείωση της περιεκτικότητας O₂ στο αρτηριακό αίμα κι ελάττωση της ιστικής αποδόσεως O₂. Η χαμηλή P_ΑO₂ (κυψελιδική υποξία) προκαλεί αντανακλαστική πνευμονική αγγειοσύσπαση, που συνεπάγεται αναστρέψιμη πνευμονική υπέρταση, δυσλειτουργία της δεξιάς κοιλίας και μείωση της καρδιακής εξωθήσεως.

Χαμηλή P_ΑO₂ παρατηρείται στις επόμενες καταστάσεις.

Α1. Υποαερισμός à1303

Α2. παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο

Η ελάττωση της PΑO2 οφείλεται στη μείωση της βαρομετρικής πιέσεως, που έχει ως συνέπεια τη μείωση της μερική πιέσεως του O2 στον αναπνεόμενο αέρα[i].

Α3. Εισπνοή μίγματος χαμηλής περιεκτικότητας Ο₂.

συνέπεια, πχ., εσφαλμένης ρυθμίσεως αναπνευστήρος Ο υποαερισμός και η παραμονή σε μεγάλο υψόμετρο οδηγούν σε μείωση της PūO2, και της περιεκτικότητας O2στο μεικτό φλεβικό αίμα, καθώς το O2 απάγεται από το ήδη υποξικό αρτηριακό αίμα. Παροχή επλουτισμένου με O2 εισπνεόμενου μίγματος αποκαθιστά την κυψελιδική και αρτηριακή υποξία, επί υποαερισμού ή παραμονής σε μεγάλο υψόμετρο, αλλά προφανώς δε διορθώνει την υπερκαπνία επί υποαερισμού. Αντίθετα, μάλιστα, η ανέλεγκτη χορήγηση O2 σε υποαεριζόμενους ασθενείς, λόγω καταστολής του ΚΝΣ, αλλά με αυτόματη αναπνοή, συνεπάγεται περαιτέρω επιδείνωση του αερισμού και επίταση της υπερκαπνίας, λόγω άρσεως του υποξαιμικού ερεθίσματος και περαιτέρω καταστολής του αερισμού

   Β. Μείωση της  S_aΟ₂

   Γ. Μείωση της περιεκτικότητας Hb – αναιμία

2.  μειωμένη απόδοση Ο₂  

   Α. Μειωμένη καρδιακή εξώθηση (à687)

   Β. δεξιά-προς-αριστερά  διαφυγή (à475)

3. μειωμένη ιστική πρόσληψη

   Α. Δηλητηρίαση μιτοχονδρίων, π.χ., κυανιούχα

   Β. Αριστερή απόκλιση της καμπύλης διαστάσεως Hb π.χ., παθολογικός τύπος Hb.