Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Xαρακτηριστικά: Μεταστατική διασπορά τοο θώρακα αφορά εντοπίσεις στους πνεύμονες (παρέγχυμα ή βρόγχοι), στα οστά και τους μαλακούς ιστούς. Οι μεταστάσεις στους πνεύμονες είναι συχνές, ~30% όλων των κακοηθειών, κια προωθούνται στος πνεύμονες μέσω της αιματικής ή λεμφικής οδού ή, και, κατά συνέχεια ιστών. Στα συνήθη νεοπλάσματα που συχνά μεθίστανται στους πνεύμονες συμπεριλαμβάνονται: ο καρκίνος του μαστού, των νεφρών, του παχέος εντέρου και του προστάτη. Στα σπανιότερα,με συχνές μεταστάσεις στους πνεύμονες πειρλαμβάνονται το μελάνωμα, ο καρκίνος του θυροειδούς και το οστεοσάρκωμα. Οι πνευμονικές μεταστάσεις εμφανίζονται ως μονήρεις ή πολλαπλοί όζοι  (πίνακας) ή ως διάχυτη επινέμηση σκίαση του παρεγχύματος ή, τέλος, ως διάχυτη δικτυοζώδης απεικόνιση (καρκινοματώδης λεμφαγγειΐτιδα). Κλινική εικόνα.  Οι μεταστάσεις στον πνεύμονα μπορεί να διατρέχουν ασυμπτωματικά, αλλοιώς εκδηλώνονται με βήχα, δύσπνοια, απόχρεμψη (άλλοτε βλεννοπυώδη κι άλλοτε αιμοβαφή), αιμόπτυση (αιμορραγικά είναι: το εκ πλακωδών επιθηλίων το χοριοκαρκίνωμα, το καρκίνωμα του θυρεοειδούς, απώλεια βάρους, ακκουχία, ανορεξία, πυρετό, θωρακαλγία. Σημειώνεται ότι τα ανωτέρω συμπτώματα μπορεί να είναι η πρώτη αιτία ενός αφανούς, εξωπνευμονικού καρκινώματος. Ακτινολογικά ευρήματα. Αναγνωρίζονται μονήρεις ή πολλαπλοί, μικρής (όπω το καρκίνωμα του μαστού, του θυρεοιδούς του προστάτη και το χοριοκαρκίνωμα), μεγαλύτερης ή μεγάλης διαμέτρου 9 (cannon balls) μάζες μαλακών μοιρίων, που δεν αποκλείεται να φέρουν αποτιτανώσεις, όπως στο οστεοσάρκωμα, τον καρκίνο του μαστού, το θυρεοειδή, και το βλεννώδες αδενοκαρκίνωμα. Μρικοί μεταστατικοί όγκοι στον πνεύμονα μπορεί να φέρουν εκσκαφές, όπως το εκ πλακωδών επιθηλίων (π.χ., εκ του κόλπου, του εντέρου, το μελάνωμα και το καρκίνωμα και το καρκίνωμα διαμέσων κυττάρων). Ενδοβρογχικές μεταστάσεις προκαλούν ο κακρκίνος του πνεύμονος, το λέμφωμα, του μαστού, των νεφρών, ή του εντέρου. Σκίαση των αεροχώρων προκαλούν μεταστάσεις από αδενοκαρκίνωμα από το μαστό, τις ωοθήκες, τους νεφρούς, τις ωοθήκες και το ουροποιογενητικό σύστημα). Σε όλες τις μορφές μεταστατικού καρκινώματος δεν αποκλείεται η λεμφαδενοπάθεια ή η πάχυνση των ενδολοβίων σχισμών και διαφραγμάτων (καρκινοματώδης λεμφαγγειΐτιδα) όπως επί κ. του μαστού, του εντέρου, του παγκρέατος, ή του στομάχου.    . . .  ...

import_contacts Οι μεταστατικοί όγκοι στους πνεύμονες |χαρακτηριστικές εικόνες| |Μικρές σκιάσεις | νομισματοειδείς σκιάσεις διαμέτρου <6 εκ.|νομισματοειδείς σκιάσεις διαμέτρου <3 εκ.| μονήρης όζος|πολλαπλοί όζοι| είναι ιδιαίτερα συχνοί, καθώς, ο πνεύμονας αποτελεί τον υπ΄αριθμό 1 στόχο των εξωπνευμονικών νεοπλασμάτων. Οι μεταστατικοί καρκίνοι στους πνεύμονες συνήθως απολήψουν στο σχηματισμό μεγάλων όζων, ή μαζών (1, 2, 3), σαφώς ή ασαφώς αφοριζομένων. κια τυπικά έχουν περιφερική ή βασική εντόπιση.  Συχνά γίνονται καλύτερα ορατοί με ελικοειδές CT, ιδίως εάν οι μεγάλες μάζες είναι ορατές στην απλή ακτινογραφία. Η HRCT είναι προτιμότερη, επί μεταστάσεων και αναπτύξεως μεγάλων όζων. Συχνά οι μεταστατικοί όζοι συνοδεύονται από λεμφαγγειακή καρκινωμάτωση.

Αναγνωρίζονται τρεις διαφορετικές οδοί μεταστάσεως στον πνεύμονα:

• αιματογενείς
• λεμφογενείς -  λεμφαγγειακή καρκινωμάτωση, που συζητείται σε άλλο λήμμα.
• κατά συνέχεια ιστών. Στις μεταστάσεις αυτές, καταχωρούνται οι προερχόμενες από καρκίνο του ήπατος, του παγκρέατος και του μαστού.

 Σε μια σειρά, η πνευμονική επινέμηση εξωπνευμονικών όγκων σημειώθηκε στο 54% των περιπτώσεων. Στους εμπλεκόμενους παράγοντες που ευθύνονται για τη συχνότητα των εξωπνευμονικών μεταστάσεων στους πνεύμονες συγκαταλέγεται [α] το εκτεταμένο τριχοειδικό δίκτυο του πνεύμονος, [β] το γεργονός ότι οι πνευμονικές αρτηρίες είναι τελικές αρτηρίες και της διαμορφώσεως ευνοϊκής συνθήκης εμφυτεύσεως νεοπλασματικών κυττάρων προσερχομένων με το αίμα. Συχνότερα μεθίστανται στον πνεύμονα ο καρκίνος του μαστού, του εντέρου, του στομάχου, του παγκρέατος, των νεφρών, του προστάτου, του ήπατος, του θυροειδούς, των επινεφριδίων, των όρχεων  της μήτρας (λειομυοσάρκωμα) και των ωοθηκών. Σαρκώματα από τα οστά, τους μαλακούς ιστούς και των σπλάγχων είναι επιρρεπή στην αιματογενή διασπορά και την εμφύτευσή τους στον πνεύμονα. Τα μελανώματα επινεμώνται τον πνεύμονα, αλλά όχι συχνά. Σπάνια, ένας πρωτοπαθής πνευμονικός όγκος μπορεί να μεταστεί και στους δύο πνεύμονες, μιμούμενος μεταστατική πάθηση. Εναλλακτικά, στον πνεύμονα είναι δυνατόν να εντοπιστούν μεταστάσεις κυρίως από χοριοκαρκίνωμα, σάρκωμα Ewing, κακόηθες μελάνωμα, οστεοσάρκωμα, όγκους των όρχεων, και καρκίνο του θυρεοειδούς.
Παρά τις προσπάθειες, μερικοί μεταστατικοί όγκοι στον πνεύμονα δεν μπορούν να ταξινομηθούν αναφορικά με την πρωτοπαθή εστία τους, αλλα΄αυτό συμβαίνει στην μειονότητα των περιπτώσεων.
 Οι πνευμονικές μεταστάσεις μπορεί να είναι παρεγχυματικές ή ενδοβρογχικές, μονήρεις ή πολλαπλές. Η συνηθέστερη ακτινογραφική εικόνα είναι εκείνη των πολλαπλών καλώς αφοριζομένων οζιδίων με ή χωρίς τήξη. Οι ενδοβρογχικές μεταστάσεις εντοπίζονται βρογχοσκοπικά, αλλά μπορεί να αποδειχθεί δυσχερής η διάκρισή τους από πρωτοπαθείς όγκους των πνευμόνων, εκτός και αν πρόκειται για γνωστή περίπτωση εξωπνευμονικής νεοπλασίας. Κυτοπαθολογικά, οι μεταστατικοί όγκοι είναι παρόμοιοι με τους πρωτοπαθείς όγκους.

κλινική εικόνα

Οι μεταστατικοί όγκοι στον πνεύμονα είναι, συνήθως, ασυμπτωματικοί, με συστηματικά συμπτώματα, σχετιζόμενα σε μεταστατικές παθήσεις και σε εκείνα που αποδίδονται στον πρωτοπαθή όγκο. Μερικές φορές, η μεταστατική νόσος εμφανίζεται με αιμόπτυση και πνευμοθώρακα. 

παθολογική ανατομία

Τα κακοήθη κύτταρα φτάνουν στους πνεύμονες, μέσω της πνευμονικής  κυκλοφορίας, όπου ενσφηνώνονται σε έναν από τους μικρούς, περιφερικούς κλάδους της.  

απεικονιστικά ευρήματα

Οι μεταστατικοί όγκοι, συχνά, αναγνωρίζονται στην κλασικοί ακτινογραφία, εφόσον είναι ευμεγέθεις και πολυάριθμοι, αν κα, γενικά, η ακτινογρφία θώρακος έχει χαμηλή ευαιοσθησία στη διάκρισή τους.

Αντίθετα, η αξονική τομογραφία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στην αποτύπωση πνευμονικών οζιδίων, μγέθους, ακόμη και βοτρυδίου (0.7cm). Τυπικά, οι μεταστατικοί όγκοι εμφανίζονται ως επίταση της αππεικονίσεως μαλακών ιστών, καλώς διαγραφόμενες, κυκλοτερείς σκιάσεις, ποικίλλου μεγέθους, συχνότερα στην περιφέρεια των πνευμόνων.  

Μερικές φορές πρέπει να διαφορισθεί από ένα κοκκίωμα. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, αναγνωρίζετασι ένα αγγείο που καταλήγεις επ΄αυτών, που έχει κληθεί ως τροφοδοτικό αγγείο. Είναι ασαφές, εάν αυτό αποτελεί αληθές εύρημα ή εάν είναι περιγραφές παλαιότερων τομογραφιών με παχύτερες τομές, που οφείλεται σε μεσοστάθμιση όγκου. Μερικοί πρωτοπαθείς όγκοι έχουν την τάση να παρέχουν πολυάριθμμές κεχροειδούς διαμετρήματος μεταστάσεις (κεγχρεοειδές πρότυπο). Αντίθετα, άλλοι όγκοι έχουν την τάση της μπονήρους μεταστάσεως. Σ΄αυτούς περιλαμβάνονται:$

πίνακας 2. μονήρεις ή πολλαπλές μετσστάσεις
πολαπλές μεταστάσεις	μονήρεις μεταστάσεις
κακόηθες μελάνωμα	καρκίνος του παχέος εντέρου
οστεοσάρκωμα	κακόηθες μελάνωμα
καρκίνος του νεφρού	σάρκωμα
καρκίνος του θυροειδούς	γενικά, αδενοκαρκινώματα
τροφοβλαστική νόσος

 Το βρογχοκυψελιδικό καρκίνωμα και τα αδενοκαρκινώματα  έχουν τάση να μιμούνται πύκνωση και αναπτύσσονται σε λεπιδοειδείς διατάξεις, μάλλον, παρά να απωθούν ή να καταστρέφουν το κυψελιδικό τοίχωμα, διαμορφώνοντας, έτσι, εικόνα πυκνώσεως, ακόμη και συνοδευόμενη με αεροβρογχόγραμμα. Οι μεταστάσεις μπορεί να εμφανίσουν εκσκαφή σε χαμηλή αναλογία <4% των περιπτώσεων, συχνότερα οφειλόμενες σε επιθηλιακούς όγκους της κεφαλής, του τραχήλου, του ίδιου του πνεύμονος.

βλέπε: μεταστάσεις στον πνεύμονα