Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Κατά την άσκηση, τόσο στους υγιείς, όσο και στους ασθενείς με ΧΑΠ, επιτείνεται η πίεση που ασκούν οι εκπνευστικοί μύες, με αποτέλεσμα αύξηση της υπεζωκοτικής πιέσεως, P_PL, και της κυψελιδικής πιέσεως, P_ALV. Η τελεολογική σημασία της επιτάσεως είναι η πληρέστερη εκκένωση του πνευμονικού παρεγχύματος, πριν την επόμενη εισπνοή. Εν τούτοις, οι αεραγωγοί των ασθενών με ΧΑΠ συμπιέζονται ή συμπίπτουν όταν η P_PL, έχει τιμές θετικές, εμποδίζοντας την αύξηση της εκπνευστικής ροής, με αποτέλεσμα η εκπνοή μπορεί να μην ολοκληρώνεται πριν την έναρξη της επόμενης εισπνοής, προκαλώντας προοδευτική υπερέκπτυξη (&). Tο φαινόμενο αυτό μπορεί να παρατηρείται παρουσία ή απουσία στατικής υπερεκπτύξεως[i]. 
Όπως είναι γνωστό, οι περισσότεροι ασθενείς με ΧΑΠ εμφανίζου  αδυναμία των αναπνευστικών και περιφερικών μυών και ότι η αδυναμία των σκελετικών μυών εισφέρει στον περιορισμό της ανοχής στην άσκηση στους ασθενείς με ΧΑΠ (&). Επομένως στα προγράμματα αποκαταστάσεως επί ΧΑΠ πρέπει να περιλαμβάνεται εξάσκηση των εισπνευστικών και περιφερικών σκελετικών μυών (&).|δυναμική συμπίεση των αεραγωγών|δυναμική υπερδιάταση|| μηχανική  αναπνοή  |δυναμική συμπίεση των αεραγωγών|μηχανική υποστήριξη της αναπνοής επί ασθματικής κρίσεως-η ανάμειξη της δυναμικής υπερδιατάσεως||δυναμικής υπερδιατάσεως|δυναμική υπερδιάταση|δυναμική υπερδιάταση επί πνευμονικού εμφυσήματος| |πνευμονική υπερδιάταση|δυναμική συμπίεση αεραγωγών|αναπνευστικοί μύες|

ς.