Υπερδιάταση, πνευμονική

Αναγνωρίζεται όταν, επιπροσθέτως της αυξήσεως του λόγου RV/TLC%, διαπιστώνεται, επίσης, αύξηση της TLC.

Επί φυσιολογικών ατόμων, σε κατάσταση ηρεμίας, ο τελοεπκπνευστικός όγκος του πνεύμονα (λειτουργική υπολειπομένη χωρητικότητα, functional residual capacity), αντοιστπιχεί στον όγκο χαλάσεως του αναπνευστικού συστήματος, (relaxation volume) δηλαδή εκείνον τον πνευμονικό όγκο, όπου η ελαστική δύναμη επαναφοράς, του αναπνευστικού σσυτήματος είναι μηδέν (βλέπε πνευμονική διατασιμότητα) . Ως πνευμονική υπερδιάταση ορίζεται η αύξηση της FRC πάνω από το προβλεπόμενο όριο. Μπορεί να οφείλεται στην αύξηση του όγκου χαλάσεως, από απώλεια της ελαστικότητας του πνεύμονος,, όπως επί πνευμονικού εμφυσήματος, ή/και στη δυναμική πνευμονική υπερδιάταση, η οποία εμφανίζεται όταν η FRC υπερβαίνει τον όγκο χαλάσεως. Η δυναμική υπερδιάταση εμφανίζεται ότν ο χρόνος εκπνοής δεν επαρκεί να επιτρέψει στους πνεύμονες να φτάσουν στον όγκο χαλάσεως, πριν από την έναρξη της επόμενβης εισπνοής. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η εκπνευστική ροή παρακωλύεται, λόγου χάρη από αυξημένες αντιστάσεις στη ροή δια των αεραγωγών, ή/και όταν ο εκπενσυτικός χρόνος περιορίζεται, όπως συνήθως συμβαίνει με άυξηση της αναπνεσυτικής συχνότητας. Η εκπνεσυτική ροή μπορεί επίσης να μκειωθεί με άλλους μηχανισμούς, όπως με την επίμονη συστολή των εισπνευστικών μυών, κατά την εκπνοή, καθώς, επίσης, και κατά την εκπνεσυτική σύγλκλειση της σχισμής της γλωττίδας. Στους ασθενείς με ΧΑΠ, η δυναμιλή υπερδιάταση είναι πολύ συχνή, και οφείλεται -κυρίως- στον περιορισμό της εκπνεσυτικής ροής.

Η υπεριδάταση διακρίνεται από τη παγίδευση αέρος στους πνεύμονες, που είναι κατάσταση, κατά την οποία υπάρχει πνευμονικός όγκος αέρος, που δεν ευρίσκεται σε ευχερή επικοινωνία με το τραχειοβρογχικό δένδρο. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρείται αύξηση του RV/TLC%, με φυσιολογική ή χαμηλότερη της φυσιολογικής TLC.

 

 

 

Αποφρακτικού τύπου μείωση αερισμού

όγκοι

Περιοριστικά Σ.

Παγίδευση αέρος

Υπερδιάταση

TLC

N

VC

N

FRC

RV

RV/TLC%

N

Υπερδιάταση αναγνωρίζεται όταν ο τελοεκπνευστικός, πνευμονικός όγκος είναι αυξημένος, συνήθως λόγω περιορισμού ροής. Η υπερδιάταση δρα ως αντιρροπιστικός μηχανισμός. Σε υψηλότερους πνευμονικούς όγκους, οι πνευμονικές αντιστάσεις είναι χαμηλότερες, και η πίεση ελαστικής επαναφοράς υψηλότερη (μεγαλύτερη παραμόρφωση των ελαστικών στοιχείων του παρεγχύματος), που καταλήγουν σε βελτίωση της εκπνευστικής ροής. Διακρίνονται δύο τύποι υπερδιατάσεως: η στατική και δυναμική.
|δυναμική υπερδιάταση|δυναμική υπερδιάταση|δυναμική υπερδιάταση επί πνευμονικού εμφυσήματος| |πνευμονική υπερδιάταση|δυναμική συμπίεση αεραγωγών|