Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

 Οι καρδιοπάθειες μπορούν να επηρεάζουν την αναπνευστική λειτουργία ποικιλοτρόπως, μειώνοντας [a] την ενδοτικότητα των πνευμόνων, λόγω της πνευμονικής συμφορήσεως, [b] τον πνευμονικό όγκο, λόγω των διογκωμένων πνευμονικών τριχοειδών. Επιπλέον, [c] η χαμηλή καρδιακή εξώθηση, συνήθης επί καρδιοπαθειών ποικίλης αιτιολογίας, μπορεί να προάγει τον αναερόβιο μεταβολισμό και την υπερπαραγωγή CΟ₂, που διεγείρει τον αερισμό. [d] Η πνευμονική συμφόρηση, διεγείρει τους παρεγχυματικούς υποδοχείς J, προς αύξηση του αερισμού. Η μείωση της πνευμονικής ενδοτικότητας, επιβάλλει επιπόλαιη αναπνοή και ταχύπνοια, που, συνεπάγεται αύξηση της PaCO₂.  
εικόνα 1. Η προσαρμογή του αναπνευστικού συστήματος στις μεταβολές, επί ΧΚΑ.
  H τελευταία, αυξάνεται, επίσης, λόγω του αναερόβιου μεταβολισμού απότοκου της μειωμένης εξωθήσεως. Η αύξηση της PaCO₂ και ο αναερόβιος μεταβολισμός επιτείνουν τον πνευμονικό αερισμό. 
Η πρώτη αναφορά επί των επί των διαταραχών της αναπνευστικής λειτουργίας χρονολογείται από τον 19^ο αιώνα, όταν οι John Cheyne and William Stokes περιέγραψαν την επώνυμη αναπνοή (: αναπνοή Cheyne-Stoke), αρχικά σε ασθενείς με ΑΕΕ και, αργότερα, επί ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι διαταραχές της αναπνευστικής λειτουργίας έχουν επισταμένα μελετηθεί, σε μελέτες παρατηρήσεως και επιδημιολογικές, στις βαλβιδοπάθειες και τη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια. Σε μια ευρείας κλίμακος επιδημιολογική μελέτη, την Framingham Study στις ΗΠΑ διαπιστώθηκε ότι η VC ή/και ο FEV₁ συσχετίζονται ισχυρά με την θνητότητα της ισχαιμικής καρδιοπάθειας. Προφανής αιτιολογία για τη συσχέτιση αυτή είναι ο κοινός αιτιοπαθογενετικός τους παράγοντας (:το κάπνισμα), αν και η μειωμένη πνευμονική λειτουργία μπορεί να είναι απότοκος πτωχής προσαρμογής, αποφυγής της σωματικής ασκήσεως και η νοσογόνος παχυσαρκία. Στην καθημερινή κλινική πράξη, είναι συχνό το πρόβλημα της καρδιακής ή πνευμονικής ή μικτής αιτιολογίας δύσπνοιας. Οι αντεπιδράσεις της καρδιακής ανεπάρκειας, ποικίλης αιτιολογίας, με τις εξ αυτής διαταραχές τη μηχανικής των πνευμόνων έχουν επισημανθεί, τουλάχιστον από το 1936, μετά τη δημοσίευση τωνFrederic Parker, Jr. and Soma Weiss (&, &, &).
οξεία καρδιακή ανεπάρκεια
χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια
διαταρχές αναπνευστικής λειτουργίας επί καρδιοπαθειών
βαλβιδοπάθειες
συγγενείς καρδιοπάθειες
Έχει γνωστεί ότι η πνευμονική λειτουργία είναι χειρότερη επί δεξιάς, παρά επί αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας (&).