Η εξέλιξη της αριστερής καρδιακής ανεπάρκειας είναι σταδιακή και σε κάθε στάδιο αναγνωρίζονται ίδια ακτινολογικά ευρήματα. Γενικά, η εξέλιξη θα ήταν:
όχι σπάνια, τα στάδια αυτά αλληλοεπικαλύπτονται. Μερικοί ασθενείς, ιδίως εκείνοι με υπερτασική καρδιοπάθεια ή έμφακτο μυοκαρδίου, συχνά αναπτύσσουν ταχέως αριστερή ακρδιακή ανεπάρκεια και, ακτινολογικώς, τείνουν να εμφανίζουν κυψελιδικό οίδημα, συχνά εμπλουτισμένο με γραμμές kerley A
| στάδιο Ι. πνευμονική συμφόρηση | διατεταμένες οι πνευμονικές φλέβες των άνω πνευμονικών πεδίων |
| στάδιο ΙΙ. διάμεσο πνευμονικό οίδημα |
οίδημα διαφραγμάτων. περιαγγειακό οίδημα (πυλαία και περιφερική πνευμονική πύκνωση) υποπλεύριο οίδημα (πάχυνση των μεσολοβίων σχισμών) |
| στάδιο ΙΙΙ κυψελιδικό οίδημα | κατάληψη κυψελίδων |
| διάφορα συντρέχοντα ευρήματα | συνήθη, αλλά όχι παθογνωμονικά:Α, πλευριτική συλλογή, πνευμονική αιμοσιδήρωση, πνευμονικές αποτιτανώσεις, πνευμονική ίνωση, ανευρυσματική διάταση των πνευμονικών φλεβών, δευτεροπαθής πνευμονική αρτηριακή υπέρταση |
στάδιο Ι. πνευμονική συμφόρηση
το κρίσιμο σημείο της αριστερής ακρδιακής ανεπάρκειας είναι η διάταση των πνευμονικών φλεβών των άνω πνευμονικών πεδίων, επί ΟΠ ακτινογραφίας θώρακος σε όρθια θέση. Η ακτινογραφία σε κατακεκλιμμένη θέση είναι αναξιόπιστη, καθώς οι πνευμονικές φέβες των άνω πνευμονικών πεδίων, είναι και φυσιολογικά εμφανέστερες στην κατακεκλιμμένη ακτινογραφία. Ταυτόχρονα με τη διάταση των πνευμονικών φλεβών των άνω πνευμονικών πεδίων, οι φέβες των κάτω λοβών μπορεί να είναι φυσιολογικές.
πνευμονική συμφόρηση επί αριστερής ακρδιακής ανεπαρκείας. Σημειώνεται διάταση των πνευμονικών φλεβών (βέλη) χωρίς μείωση της διατομής των πνευμονικών φλεβών των κάτω άκρων.
εικόνα 2. Πνευμονική συμφόρηση. Η διάταση των πν. φλεβών των άνω πνευμονικών πεδίων, προκαλούν διάτσση των πυλών, ως το όριο να μιμούνται την ανάπτυξη "όγκων" (βέλος). Επομένως, αναγνωρίζεται αναστροφή της φυσιολογικής ακτινολογικής εικόνας, κατά την οποία, επί καρδιακής ανεπαρκείας, σημειώνεται διάταση των πνευμονικών φλεβών των άνω πνευμονικών πεδίων, και μείωση της διατομήςτων πνευμονικών φλεβών των κάτω πνευμονικών πεδίων. Στην περιφέρεια των πνευμονικών πεδίων, οι διατεταμένες φλεβες αποδίδουν το σημείο "κεράτων ελάφου" . Στην περιπυλαία περιοχή, ιδιαίτερα, στο δεξιό ημιθωράκιο, οι διατεταμένες πνευμονικές φλέβες του άνω λοβού διατέμνουν το άνω μέρος της πύλης και προκαλούν μεταβολές στην περίμετρό της (εικόνα 1). Φυσιολογικά, οι πν. φλέβες διασχίσουν την πύλη και παράγουν μια οξεία γωνία στο πλάγιο όριο της πύλης. Επομένως, το πλάγιο όριο της πύλης είναι σχεδόν κοίλο. Επί διατάσεως των πνε. φλεβών των άνω λοβών,, το πλαγιο όριοτης πύλης καθίσταται κυρτό. Το άνω μέρος της πύλης διογκώνεται και μπορεί να μιμείται την ανάπτυξη όγκου. Παρά τις μεταβολές αυτές, τα όρια των πυλών παραμένουν σαφή και δεν εμφανίζουν θολότητα.