Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Από τον αιμοδυναμικό έλεγχο συνήθως αναγνωρίζεται αύξηση της πιέσεως της πνευμονικής αρτηρίας και της ΚΦΠ, αλλά χαμηλή ή φυσιολογική πίεση ενσφηνώσεως. Η χαμηλή πίεση ενσφηνώσεως είναι δηλωτική ελλιπούς πληρώσεως της αριστεράς.
Από την ΑΑΑΑ συνήθως αναγνωρίζεται μη αντιρροπισμένη αναπνευστική αλκάλωση, με ήπια προς μέτρια υποξαιμία και αύξηση της DaAO2. Από το Εργαστήριο Λειτουργικού Ελέγχου Αναπνοής, αναγνωρίζεται αύξηση του νεκρού χώρου, που απολήγει σε μείωση του βαθμού υποκαπνίας, που αναμένεται, λόγω της ταχύπνοιας εκ της υποξαιμίας. Το χαρακτηριστικό της ΠΕ είναι η αύξηση του νεκρού χώρου |νεκρός χώρος|νεκρός χώρος| αύξηση του νεκρού χώρου|, δηλαδή αερισμός υποαιματούμενων περιοχών, που απολήγει σε υποξαιμία και υπεραερισμό, έτσι, που τελικά, από τα ΑΑΑΑ αναγνωρίζονται μείωση της PaO2 και της PaCO2. Ασφαλώς, η αύξηση του νεκρού χώρου, απολήγει σε μείωση της (αναμενόμενης, λόγω της υποξαιμίας) υποκαπνίας, ώστε επί ΠΕ  παρατηρούμε μείωση του αναμενόμενου βαθμού υποκαπνίας. Από τις λοιπές εξετάσεις λειτουργικού ελέγχου αναπνοής, στους ασθενείς με υποξεία ή χρόνια πνευμονική μεβολή αναγνωρίζεται μείωση της DLCO. Ο λειτουργικός έλεγχος αναπνοής είναι απαραίτητος επειδή εισφέρει στη διάκριση άλλων παθολογιών, π.χ., χρονία βοργχλιτιδα ή πνευμονικό εμφύσημα.   
Δ-διμερή: η φυσιολογική τους τιμή έχει μεγάλη διαγνωστική αξία για τον αποκλεισμό της πνευμονικής εμβολής, αλλά η θετική τους τιμή δεν επιβεβαιώνει τη διάγνωση, καθώς είναι, επίσης θετικά, επί εμφράγματος μυοκαρδίου, πνευμονίας, σήψης, κακοήθειας, εγκυμοσύνης (2ο και 3ο τρίμηνο) και κατά τη μετεγχειρητική περίοδο.
Από την ακτινογραφία θώρακος δεν παρέχονται διαγνωστικές πληροφορίες. Μπορεί, όμως, να αναγνωρισθούν σημεία ελαττώσεως όγκου ή πλευριτικής συλλογής. Μπορεί να διαγράφονται διατεταμένα πνευμονικά αγγεία, λόγω της πνευμονικής υπερτάσεως, αλλά μπορεί να επισημανθεί σταθερή αγγειακή στένωση και περιοχή ελαττώσεως της αιματώσεως περιφερικά της αποφράξεως (σημείο Westermark). Το σημείο Wesrtermark έχει 14% ευαισθησία, αλλά 92% ειδικότητα στη διάγνωση της Π.Ε. |ακτινογραφία θώρακος|
το σημείο Hampton hump ( ονομάζεται έτσι από τον Αμερικανό Ακτινολόγο που το περιέγραψε το 1940) αναφέρεται σε μια θολωτή σκίαση, με βάση στον υπεζωκότα που εδράζεται στην περιφέρεια του θώρακος, συνήθως παρά την πλευροδιαφραγματική γωνία. Οφείλεται σε Π.Ε. ή έμφρακτο η χαρακτηριστική αυτή απεικόνιση διαμορφώνεται επειδή η αποφραγμένη πνευμονική αρτηρία προκαλεί ένα σφηνοειδούς σχήματος έμρακτο, αλλά επειδή η βρογχική αρτηρία διατηρείται άθικτη, η αναμενόμενη κορυφή του σφηνοειδούς εμφράκτου δεν παράγεται, διαμορφούμενου, έτσι, μια υποστρόγγυλης παρυφής, αντί της λογικά αμενόμενης σφηνοειδούς. Η σκίαση οφείλεται στην αιμορραγία λόγω της διπλής αιματώσεως από τις βρογχικές αρτηρίες. Σε περίπτωση εμφράκτου, απαιτούνται μήνες πριν αποκατασταθεί, και συνήθως καταλείπει γραμμοειδή ουλή. Εάν το υποκείμενο παρέγχυμα δεν υποστεί έμφρακτο, το σημείο Hampton hump θα λυθεί εντός εβδομάδος, και το παρέγχυμα θα ανακτήσει τη φυσιολογική του δομή. το απεικονιζόμενο τότε μόρφωμα ονομάζεται ως σημείο "τακέντος πάγου".
Το σημείο Hampton hump έχει ευαισθησία 22%, ειδικότητα 83% θετική διαγνωστική αξία 29%, και αρνητική διαγνωστική αξία 74%.Το ΗΚΓ είναι φυσιολογικό ή αποκαλύπτει κολπική ταχυκαρδία ή/και πρώιμες έκτακτες κοιλιακές συστολές, αλλά, συνήθως, απουσιάζουν ευρήματα συνηγορητικά strain της δεξιάς, όπως δεξιά απόκλιση του άξονος και ανάπτυξη πνευμονικών P.
Το ΗΚΓ διενεργείται όχι μόνο για να αποκλεισθεί έμφραγμα, αλλά, επίσης, για να αναδειχθούν σημεία πνευμονικής υπέρτασης (S1Q3T3), να εντοπισθούν ανάστροφα Τ, στις V1-V4 και φλεβοκομβικής ταχυκαρδίας. Το ΗΚΓ εισφέρει στη διάκριση από το έμφακτο του μυοκαρδίου και την καρδιακήα ρρυθμία.
To σπινθηρογράφημα αερισμού / αιματώσεως αποτυπώνει τη διαφορά που αναμένεται μεταξύ της κατανομής του εισπνεόμενου ραδιοσημασμένου Xe και της τριχοειδικής κατανομής της σημασμένης με ραδιενεργό ιώδιο ή τεχνήτιο αλβουμίνης. Τα φυσιολογικά άτομα έχουν ομοιογενή κατανομή αερισμού / αιματώσεως. Η τυπική απεικόνιση επί ΠΕ είναι η φυσιολογική κατανομή του Xe, συγκριτικά με το διαπιστούμενο τμηματικό ή λοβαίο έλλειμμα αιματώσεως στην κατανομή της σημασμένης αλβουμίνης. Φυσιολογικής κατανομής σπινθηρογράφημα αερισμού, συγκριτικά με την αναγνώριση ελλειμματικής κατανομής στο σπινθηρογράφημα αιματώσεως, συνηγορούν, κατά 95%, υπέρ της υπάρξεως πνευμονικής εμβολής στη λοβαία ή τμηματική περιοχή που εντοπίζεται το έλλειμμα. Φυσιολογικής κατανομής σπινθηρογράφημα αιματώσεως συνήθως αποκλείει την ΠΕ. Αντιστοιχισμένα ελλείμματα αερισμού και αιματώσεως, όπως συμβαίνει, πχ., επί πνευμονίας δεν είναι διαγνωστικά ΠΕ.
|Σπινθηρογράφημα αιματώσεως -αερισμού αιματώσεως|βλ.οξεία πνευμονική εμβολή|αγγειογραφία πνευμόνων|
Αξονική τομογραφία πνευμόνων, spiral CT, με ιωδιούχο σκιαστικό, παρέχει ακτινοβολία 1.5 sV για κάθε λήψη αερισμού αιματώσεως. Η  λήψη φάσεων αερισμού αιματώσεως, επομένως χρησιμοποιείται  , 
Η ψηφιακή αγγειογραφία πνευμόνων αποτελεί το διαγνωστικό πρότυπο. Περιγράφει την έκταση της αγγειακής επινεμήσεως. Εισάγεται σκιαστικό υλικό, μετά καθετηριασμό της πνευμονικής αρτηρίας και λαμβάνονται ακτινογραφήματα θώρακος. Ο καθετηριασμός των πνευμονικών αγγείων, μετά προσπέλαση της δεξιάς καρδιάς, είναι ο λόγος της διστακτικότητας της επιλογής της μεθόδου. Η ψηφιακή αγγειογραφία πνευμόνων αποτελεί το διαγνωστικό πρότυπο. Περιγράφει την έκταση της αγγειακής επινεμήσεως. Ο καθετηριασμός των πνευμονικών αγγείων, μετά προσπέλαση της δεξιάς καρδιάς, είναι ο λόγος της διστακτικότητας της επιλογής της μεθόδου.
ενίενται ενδοφλεβίως ραδισοσημασμένα μικροσσφαιρίδια ανθρώπινης αξονική πνευμονική αγγειογραφία.  Η αξονική ελικοειδής τομνογραφία με χρήση ιωδιούχου σκιαστικού εκθέτει τον ασθενή σε χαμηλή ακτινοβολία, 1.5 sV για λήψη φάσεων αερισμού και αιματώσεως. που λαμ΄βανονται, επομένως, ακόμη κια επί ρνητικής ακτινογραφίας θώρακος. οπότε έινια ενδεχόμενο να παρέξουν οριστικά αποτελέσματα. Αντίθετα, εάν η ακτινογραφία θώρακος είναι διαχύτως παθολογική, ή εάν ο μασθενής έχει εκτεταμένο εμφύσημα, η αξονική αγγειογραφία τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ενδιάμεσης αποδοτικότητας κια η αγγειογραφία μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή. 
περιφερική φλεβογραφία (Doppler/υπέρηχογραφία) ή με χρήση 125I-ισοτόπου ινοδογόνου, μποεί να υποστηρίξουν την απόφαση χορηγήσεως αντιπηκτικών σε ασθενή με ευρήματα ΠΕ, αλλά ενδιάμεσης διαγνωστικής αξίας σπινθηρογράφημα αερισμού-αιματώσεως.     .  
 

οξεία πνευμονική εμβολή. Πριν από την εισαγωγή της πολυτομικής CTπου διευκολύνει η διενέργεια μη παρεμβατικής πνευμονικής αγγειογραφίας, το σπινθηρογράφημα V'/Q' V̇E/V̇O2 αποτελούσε το κατ΄εξοχήν διαγνωστικό εργαλείο και η κλινική και τε κλινικά κριτήριά του περιγράφονται στην PIOPED|Διαγνωστικό σύστημα GENEVA SCORE|Διαγνωστικό σύστημα βαθμολόγησης κατά WELLS|. Το  αρνητικό σπινθηρογράφημα V'/Q' αποκλείει εκ του ασφαλούς την ΠΕ, όπως κι ένα θετικό απινθηρογράφημα επιβεβαιώνει  τη διάγνωση της ΠΕ. Ωστόσο, μεταξύ αυτών εκτείνεται ένα ευρύ φάσμα ενδιάμεσων αποτελεσμάτων, που δεν εισφέρουν παρά ως ενδιάμεσης πιθανότητας (και, επομένως αβέβαιη) διάγνωση, Ως απογέλεσμα των προηγουμένων, τα κριτήρια PIOPED επανεξετάζονται, τροποποιούνται και συχνά δεν συμπεριλαμβάνονται στα Κέντρα, με δυνατότητες εφαρμογής συγχρονέστερων τεχνικών (&, &, &, &). Αφότου μετά τη μελέτη PIOPED, η αξονική αγγειογραφία θεωρήθηκε ως ακριβής τεχνική και η διάδοση των αξνικών τομογράφων στα ΤΕΠ των Νοσοκομείων, το σπινθηρογράφημα αερισμού-αιματώσεως περιήκλθε σε δεύτερης γραμμής διαγνωστική εξέταση, για τη διάγνωση της οξείας ΠΕ (&), που πλέον επιλέγεται σε άτομα υπεευαίσθητα στο σκιαστικό φάρμακο, και στις εγγύους (&). Εν τούτοιθς, υπάρχουν βιβλιογραφικές αναφορές που υποστηρίζουν ότι ακόμη εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σπινθηρογραφήματα αερισμού αιματώσεως, κυρίως με τις εξελιγμένες μορφές, όπως το SPET και SPECT/CT (&).