Γνωστή, επίσης, ως κυτταρική ή επιβραδυνομένη υπερευαισθησία. Το κλασικό παράδειγμα της υπερευαισθησίας αυτής είναι η δοκιμασία φυματίνης (Mantoux) (à497, 1361), που ολοκληρώνεται 48 ώρες μετά την ενδοδερμική έγχυση του αντιγόνου (PPD RT23 ή παλαιά φυματίνη) στην εσωτερική επιφάνεια του αντιβραχίου. Η βλάβη χαρακτηρίζεται από ανάπτυξη σκληρίας και ερυθήματος. Στον πίνακα καταχωρούνται οι μορφές της υπερευαισθησίας τύπου IV. | κυτταρική ανοσία |αυτοάνοσα νοσήματα| ο ρόλος της αυτοανοσίας στην παθογένεια της διάμεσης πνευμονοπάθειας επί παθήσεων του συνδετικού ιστού| Η ΧΑΠ ως αυτοάνοση πάθηση| MHC| ανοσία| μηχανισμοί αυτοανοσίας|
|
τύπος |
χρόνος αντιδράσεως (ώρες) |
κλινική εμφάνιση |
ιστολογική διαμόρφωση |
αντιγόνα και θέση |
|
εξ επαφής |
48-72 |
έκζεμα |
λεμφοκύτταρα, ακολουθούνται από μακροφάγα, οίδημα επιδερμίδας |
δερματίτις (οργανικά χημικά, δηλητηρίαση με βαριά μέταλα κλπ) |
|
φυματίνη |
48-72 |
τοπική σκληρία |
λεμφοκύτταρα, μονοκύτταρα, μακροφάγα |
ενδοδερμικά, φυματίνη λεπρινίνη κλπ |
|
κοκκίωμα |
21-28 ημέρες |
σκληρία |
μακροφάγα, επιθηλιοειδή και γιγαντοκύτταρα
|
επιμένοντα αντιγόνα, παρουσία ξένου σώματος (φυματίωση, λέπρα, σαρκοείδωση κλπ), ίνωση |
βλέπε: υπερευαισθησία