Home

ΧΑΠ: ως αυτοάνοση πάθηση

βλέπε: Η ΧΑΠ ως συστηματική φλεγμονή (&)

insert_commentκλικ

εισαγωγή

Παρ΄όλο ότι το κάπνισμα ενέχεται στην παθογένεια του πνευμονικού εμφυσήματος, οι ακριβείς μηχανισμοί που οδηγούν στη χρόνια  καταστροφή των κυψελιδικών τοιχωμάτων δεν έχουν διευκρινιστεί. Σε πειραματικές διατάξεις έχει δειχθεί ότι η ανοσοποίηση με ενδοθηλιακά κύτταρα συνεπάγεται απόπτωση τωνκυττάρων των κυψελιδικών τοιχωμάτων μετά ενεργοποίηση των μταλλοπρωτεασών εξωκυττάριου δικτύου, MMP-2 και -9και συγκέντρωση των CD4+ T-λεμφοκυττάρων στους πνεύμονες. .  η αυτοανοσία προς τα ενδοθηλιακά κύτταρα απολήγει σε πνευμονικό εμφύσημα (&), ακόμη και μετά την διακοπή του καπνίσματος (&). Οι Lee et al., (&) έχουν προ ετών (2008) δείξει την παρουσία αντι-ελαστίνη αυτοαντισώματα και αυτοανατισώματα ανοσοσφαιρίνης -G σε ασθενείς με πνευμονικό εμφύσημα (&), αν και σε δύο πρόσφατες μελέτες δεν επετεύχθη η επανάληψη των ευρημάτων αυτών σε περιπτώσεις συνυπάρξεως πνευμονικού εμφυσδήματος και πνευμονικής ινώσεως ή (&) ή σε εν γένει χρόνιες φλeγονώδεις παθήσεις των πνευμόνων (&).
 
Το ανοσοποιητικό σύστημα -σύμφυτο (ΣΑΣ) και προσαρμοσμένο (ΠΑΣ)- διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παθογένεια της ΧΑΠ.  Η ανάμειξη αυξημένου αριθμού Τ- και Β-λεμφοκυττάρων, τα κυκλοφορούντα αντισώματα και η παρουσία CD4+ T-λεμφοκυττάρων, ικανά να εκκρίνουν ιντερφερόνη-γ και IL-10  έναντι ελαστίνης  είναι ευρήματα που συνηγορούν στην καταχώρηση της ΧΑΠ ως αυτοάνοσης παθήσεως.
Τονίζεται, πάντως, ότι η παρουσία αυτοαντισωμάτων στον ορό ασθενών με ΧΑΠ δεν επιβεβαιώνει το πνευμονικό εμφύσημα ως αυτοάνοση πάθηση. Υπάρχουν ενδείξεις, εν τούτοις, ότι τα αντισώματα αντιελαστίνης μπορεί να ανιχνεύονται σε ασθενείς χωρίς αναγνωρίσιμο πνευμονικό εμφύσημα, και, επομένως, πιστεύεται ότι, τα αντισώματα αυτά μπορεί να είναι απλοί βιοχημικοί δείκτες ιστικής βλάβης, μάλλον, παρά ότι αποτeλούν αίτιο ιστικής βλάβης.

ανοσοπαθολογία 

Η έκταση της απαντήσεως είναι ανάλογη της εκτάσεως του πνευμονικού εμφυσήματος και η απάντηση μπορεί να αναχαιτισθεί με αντισώματα της τάξεως ΙΙ του MHC, γεγονός που αποκαλύπτει την εμπλοκή του ΣΑΣ μέσω μηχανισμών παρουσιάσεως αντιγόνων. Υπάρχουν, επίσης, ευρήματα που συνηγορούν στην παρουσία κυκλοφορούντων αντισωμάτων τάξεως IgG έναντι αναπνευστικού επιθηλίου και ενδοθηλίου, που έχουν την ικανότητα να προάγουν την εκ των αντισωμάτων εξαρτώμενη κυτταροτοξικότητα. Τα αντισώματα αυτά, επίσης, συμμετέχουν στο σχηματισμό συμπλεγμάτων (αντιγόνου-αντισώματος) με το συμπλήρωμα που εναποτίθενται στους πνεύμονες[i]. Σε πειραματικές διατάξεις έχει ήδη αναγνωρισθεί η εμπλοκή αντισωμάτων έναντι ενδοθηλιακών κυττάρων, η απόπτωση κυψελιδικών κυττάρων και η συγκέντρωση CD4+ T-λεμφοκυττάρων έναντι ελαστίνης, ενώ έχει επίσης, ευρεθεί ότι παρόμοια ανοσοκύτταρα μπορούν να προκαλεσουν πνευμονικό εμφύσημα σε πειραματόζωα, στα οποία εχορηγήθηκαν.
Είναι γεγονός ότι η ιστική βλάβη συνεπάγεται την ενεργοποίηση μηχανισμών αυτοανοσίας[ii]. Καθώς τόσο το ΣΑΣ, όσο και το ΠΑΣ ενεργοποιούνται ως απάντηση της ιστικής βλάβης, ενεργοποιώντας προϋποθέσεις περαιτέρω ιστικής βλάβης, μη εξαρτωμένης από το αρχικό ερέθισμα. Έτσι, ενεργοποιείται ένας μηχανισμός αυτοτροφοδότησης. Οι μηχανισμοί αυτοτροφοδότησης μπορεί να πυροδοτούνται από μεταβολικές διαταραχές ή και σύμφυτα περί τη διάπλαση μεταβολικά σφάλματα, τα οποία εισφέρουν στην ενεργοποίηση μηχανισμών κυτταρικής ανοσίας (μέσω ανοσοσυμπλεγμάτων –υπερευασιθησία τύπου Arthus;). Έχει γνωστεί ότι η μικροβιακή χλωρίδα προστατεύει τα νεογνά από ασθματικές προσβολές, ένας μηχανισμός γνωστός ως μοριακή απομίμηση-molecular mimicry, &), η έκπτωση του οποίου απολήγει σε αύξηση του κινδύνου ασθματικής προσβολής |υπόθεση της υγιεινής|μικροβιακή έκθεση ως μέσον αποτροπής ατοπικού άσθματος|μικροβιακή έκθεση|ΑΣΘΜΑ|Παραμένει αδιευκρίνιστο εάν οι διεγειρόμενοι μηχανισμοί αυτοανοσίας αποτελούν απλώς ένα επιφαινόμενο ή κρίσιμο πράγοντα στην παθοφυσιολογία της ΧΑΠ (&). Το ερευνητικό ενδιαφέρον συγκεντρώνει, επίσης, το ερώτημα, κατά πόσον τα αυτοαντισώματα ανιχνεύονται σε εκείνπους τους ασθματικούς ασθενείς , οι οποίοι, ακολούθως, αναπτύσσουν χρόνια απόφραξη των αεραγωγών$.

insert_commentκλικ
Οι παθοφυσιολογικές εξελίξεις επί ΧΑΠ σχετίζονται προφανώς με ανοσοιαπαντήσεις από το σύμφυτο και το προσαρμοσμένο αμυντικό σύστημα, όπως αυτές διαξορφώνονται από το εξωτερικό μικροπεριβάλλον που τροποποιεί ον τύπο των ανοσοαπαντήσεων προς παραγωγή σαθρωτικών συνμεπειών στο πνευμονικό παρέγχυμα (πνευμονικό εμφύσημα).    
 

[i] Feghali-Bostwick CA, Gadgil AS, Otterbein LE, et al. Autoantibodies in patients with chronic obstructive pulmonary disease. Am J Respir Crit Care Med 2008∙ 177:156-163

[ii] Steinman L. State of the art: four easy pieces: interconnections between tissue injury, intermediary metabolism, autoimmunity, and chronic degeneration. Proc Am Thorac Soc 2006∙ 3:484-486

import_contacts