ακτινολογικά παραδείγματα ΙΠΙ

 Η HRCT έχει μεγαλύτερη ειδικότητα και ευαισθησία στη διάγνωση της ΙΠΙ , ώστε αποτελεί ουσιώδες διαγνωστικό μέσο. Σε πολλές μελέτες έχει δειχθεί ότι η αξιοπιστία και η ακρίβεια της HRCT, υπερβαίνουν το 90% μεταξύ εμεπίρων Ακτινολόγων (&). Εν τούτοις, υπεισέρχονται διάφοροι κλινικοί παράγοντες που αλλοιώνουν το ιστολογικό πρότυπο της συνήθους διάμεσης πνευμονίας, που πρέπει να κηφθούν υπ΄όψη στη διαφορική διάγνωση της συνήθους διάμεσης πνευμονίας, που πρέπει να παίρνονται υπ όψη στη διαφορική διάγνωση της συνήθους διάμεσης πνευμονίας, αποτυπούμενης, επί ακτινολογικών ευρημάτων.  Στην HRCT, η ΙΠΙ φαινεται με χαρακτηριστικές εμβαλωματικές βλάβες, κατ΄επικράτιση περιφερικές, υποϋπεζωκοτικές, στις βάσεις και των δύο πνευμόνων,  Οι δικτυακές βλάβες εμφανίζονται ως ένα πλέγμα λεπτών γραμμών που εμπεριέχουν διαμεσολοβικά ή και ενδολοβιδιακά διαιφραγμάτια. Στις περιοχές που έχουν συρροή δικτυωτών βλαβών μπορεί να εμφανίζουν, επίσης,  βρογχεκτασίες εξ έλξεως. Υπολεύριες εικόνες 'μελιττοκηρύθρας (: στρόγγυλες διαυγάσεις, διαμέτρου <5 mm με ακτινολογική πυκνότητα, ίση με εκείνη του αέρος) αποτελούν συνήθη ευρήματα. Αντίθετα, εικόνες 'θαμβής υάλου' εμφανίζονται σπανιότδρα και είναι αραιότερες επί ΙΠΙ (&). Οι δικτυακές σκιάσεις και οι εικόνε μελιττοκηρύθρας, που αναγνωρίζονται στις HRCT συσχετίζονται ως προς την έκταση και την ποιότητα με τις ιστολογικέςεικόνες ινλωσεως και μελιττοκηρύθρας. Η παρουσία υποϋπεζωκοτικών βλαβών μελιττοκηρύθρας, εξ έλεξεως βρογχεκατασιών, και παχυσμένων ενδολόβιων διαφραγμάτων αυξάνουν την ειδικότητα της HRCT για τη διάγνωση της ΙΠΙ  (&). Οι ασθενείς με τυπική απιεκόνιση ΙΠΙ, στις HRCT επιβαρύνονται με χειρότερη πρόγνωση, συγκριτικά συγκριτικά με εκείνους τους ασθενείς με ιστολογικά -επί βιοπτικού δείγματος- αποδεδειγμένη διάμεση πνευμονία, αλλά άτυπες βλάβες στην HRCT (&). 

 

 
διαφορική διάγνωση εικόνας 'θαμβής υάλου'
καρδιακή ανεπάρκεια, μη ειδική διάμεση πνευμονία, αποφολιδωτική διάμεση πνευμονία, αναπνευστική βρογχιολίτις-συνδεόμενη με διάμεση πνευμονοπάθεια και πνευμονία εξ υπερευαισθησίας. Περισσότερο συνήθης επί μη ειδικής διάμεσης πνευμονίας ) περίπου 75-100% (&)
διαφορική διάγνωση μικρών οζιδίων

διάχυτα: πνευμονία εξ υπερευαισθησίας, κοκκιωματώδους λοιμώξεως, μεταστατικής κακοήθειας. 

άνω λοβοί: πνευμονία εξ υπερευαισθησίας, ή διαφόρων μορφών πνευμονοκονιώσεως, σαρκοειδώσως, ηωσινοφιλική πνευμονία.
εικόνα μελιττοκηρύθρας
σπανιότερη επί συνήθους διάμεσης πνευμονίας επίπτωση μεταξύ 0-30%, σε διάφορες σειρές (&). Η εικόνα μελιττοκηρύθρας είναι κύριο εύρημα επί ινωτικής μη ειδικής διάμεσης πνευμονίας. 
λεμφαδενοπάθεια
σαρκοείδωση, άλλες κοκκιωματώδεις νόσοι, 

  Οι απεικονιστικές βλάβες, συνήθως, συγκεντρώνονται στα μέσα πνευμονικά πεδία, και η μη ειδική πνευμονία τελινει στην εμφάνιση υποϋπεζψκοτικής διασποράς των βλαβών συγκριτικά με τη συνήθη διάμεση πνευμονία. 

 

το 'παράδειγμα' της συνήθους διάμεσης πνευμονίας
υποϋπεζωκοτική προτίμηση στις πνευμονικές βάσεις
δικτυακές σκιάσεις
εικόνα μελιττοκηρύθρας με ή χωρίς εξ έλξεως βρογχεκτασίες
απουσία ευρημάτων ασυμβάτων με συνήθη διάμεση πνευμονία
ευρήματα ασύμβατα με τη συνήθη διάμεση πνευμονία
εντόπιση των βλαβών στα άνω ή μέσα πνευμονικά πεδία
προτίμηση στους περιβρογχαγγειακούς χώρους
εκτεταμένες βλάβες 'θαμβής υάλου', αναλογικά περισσόερες από τις δικτυακές βλάβες. 
διάσπαρτα μικοροζίδια, αμφοτερόπλευρα, ιδίως στους άνω λοβούς. 
διάκριση κύστεων, πολαπλών, αμφοτερόπλευρων, μακρυά από βλάβες τύπου 'μελιττοκηρύθρας'
διάχυτη αποδυνάμωση τύπου μωσαϊκού ή παγιδεύσεως αέρος, αμφοτερόπλευρη, σε 3 ή πλέον λοβούς
πύκνωση σε βρογχοπνευμονικά τμήματα

βιβλιογραφία

1. Fishman A, Elias J, Fishman J, Grippi M, Senior R, Pack A. Idiopathic Pulmonary Fibrosis. In: Fishman AP. Fishman's Pulmonary Diseases and Disorders. Vol 1. 4th ed. The McGraw-Hill Companies, Inc.; 2008:1143-60.