Home

Λεμφαδενοπάθεια του μεσοθωρακίου

Η λεμφαδενοπάθεια του μεσοθωρακίου και των πυλών είναι απότοκη αντιδράσεων υπερευαισθησίας στα υπεύθυνα φάρμακα, όπως η διφαινυλυδαντοΐνη και η μεθοτρεξάτη. Η λεμφαδενοπάθεια, ως παρενέργεια της πρώτης, αρχίζει σε διάστημα ημερών ή εβδομάδων από την έναρξη της θεραπείας και συνοδεύεται από πυρετό, εξάνθημα, περιφερική λεμφαδενοπάθεια, ηπατοσπληνομεγαλία και ηωσινοφιλία. Το σύνδρομο υποστρέφεται εβδομάδες μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Η μεθοτρεξάτη μπορεί να προκαλέσει πυλαία αδενίτιδα, ως αποτέλεσμα αντιδράσεων υπερευαισθησίας, στα πρώιμα ή όψιμα στάδια της θεραπείας και είναι ανεξάρτητη της δοσολογίας χορηγήσεως. Συνήθως συνοδεύεται από περιφερική ηωσινοφιλία. Τα συμπτώματα συνήθως αίρονται μετά τη διακοπή του φαρμάκου. 'Οχι σπάνια χορηγούνται κορτικοειδή προς επιτάχυνση της λύσεως.

b. Μεσοθωρακική λιπομάτωση

Διαπλάτυνση του μεσοθωρακίου, λόγω λιποματώσεως, παρατηρείται κυρίως σε ασθενείς που ευρίσκονται σε μακροπερίοδη χορήγηση κορτικοειδών, ως δόση συντηρήσεως και έχουν και άλλα ευρήματα συνδρόμου Cushing. Η διαπλάτυνση υποστρέφεται μετά τη διακοπή του φαρμάκου.

c. Μεσοθωρακική ίνωση

Μερικοί ασθενείς με ημικρανία που θεραπεύονται με από του στόματος χορηγήσεις μεθυσεργίδης ή παράγωγα της εργοταμίνης εμφανίζουν ίνωση του οπισθοπεριτοναϊκού χώρου και του μεσοθωρακίου.

 

 Οι συνδυασμοί φαρμάκων, που το καθένα είναι τοξικό για τους πνεύμονες, απολήγουν σε μεγαλύτερη βλάβη από την προκαλούμενη από κάθε φάρμακο χωριστά. Επιπλέον, η χορήγηση ακτινοβολιών ενισχύει το τοξικό αποτέλεσμα των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων, όπως η κυκλοφωσφαμίδη, η μπλεομυκίνη και η βινκριστίνη. Eφόσον τεθεί υποψία παρενεργειών, το φάρμακο πρέπει να διακόπτεται, αλλά συχνά είναι δύσκολο να διακριθούν τα συμπτώματα και σημεία εκείνα που οφείλονται στην πρωτοπαθή νόσο, από τα προκαλούμενα εκ της χορηγήσεως. Παράδειγμα παρόμοιας δυνητικής συγχύσεως είναι οι βλάβες που προκαλεί η D-πενικιλλαμίνη για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, σε σχέση με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα και τις επιπλοκές της από τους πνεύμονες. Αν και τα κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία νοσημάτων, όπως η διάμεση πνευμονίτις και ο επαγόμενος από φάρμακα συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, δεν υπάρχει ομοφωνία σχετικά με τη θεραπευτική τους απόδοση στα νοσήματα αυτά. Κατά κανόνα, τα κορτικοστεροειδή χορηγούνται στις βαρύτερες των καταστάσεων, επειδή οι ελαφρότερες εξ αυτών, συνήθως, λύονται αυτόματα μετά τη διακοπή του ενοχοποιούμενου φαρμάκου. Εφόσον αποφασισθεί να χορηγηθούν, πρέπει να χορηγηθούν σε ικανές δόσεις, 80 mg πρεδνιζόνης ημερησίως ή κάθε δεύτερη ημέρα, και να προγραμματισθεί η σταδιακή μείωσή τους, μετά παρέλευση μερικών εβδομάδων πλήρους χορηγήσεως.
Tα από του στόματος αντιπηκτικά μπορεί να προκαλέσουν μεσοθωρακική αιμορραγία, η οποία μπορεί να προκαλέσει πίεση στην τραχεία και τον οισοφάγο. Λεμφαδενοπάθεια του μεσοθωρακίου μπορεί να αναγνωριστεί σε περιπτώσεις φαρμακοεπαγωγης "σαρκοειδώσεως"  ή επί συνδρόμου αντιεπιληπτικής θεραπείας.