Home

ΧΑΠ - ο ρόλος των μικρών αεραγωγών

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:|μορφολογία των μικρών αεραγωγών |λεία μυικά κύτταρα των τοιχωμάτων των αεραγωγών| η φλεγμονή των μικρών αεραγωγών στη ΧΑΠ|λεία μυικά κύτταρα αεραγωγών|δομικές αλλαγές των μικρών αεραγωγών επί ΧΑΠ|ευρήματα από τον λειτουργικό έλεγχος αναπνοής|ο ρόλος των μικρών αεραγωγών στο άσθμα|Ο ρόλος των μικρών αεραγωγών στη ΧΑΠ|βρογχιολίτιδες|νόσος των μικρών αεραγωγών
Η παθογένεια της ΧΑΠ, γενικά, οδεύει μέσω μιας διάχυτης παθολογικής φλεγμονής στους πνεύμονες στην εισπνοή τοξικών σωματιδίων ή νεφελοποιημάτωνπου προέρχονται από το κάπνισμα των τσιγάρων, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας ή τις επαγγελματικές εκθέσεις (&). Όλοι οι καπνιστές αναπτύσσουν φλεγμονή στους αεραγωγούς η οποία ενισχύεται και αδυνατεί να υποστραφεί μετά τη διακοπή του καπνίσματος σε εκείνους τους καπνιστές, που -εν τω μεταξύ- έχουν  αναπτύξει ΧΑΠ (&), γεγονός που σημαίνει ότι στους καπνιστές που αναπτύσσουν ΧΑΠ, υπάρχει παθολογική ρύθμιση της φλεγμονώδους απαντήσεως στους πνεύμονες. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες δεν έχουν, ακόμη, κατανοηθεί επαρκώς και πιθανόν να εμπλέκονται γενετικοί και παθογενετικοί παράγοντες. 

 

 Οι φλεγμονωδείς διαδικασίες, και η ιστική αναδιαμόρφωση των άπω αεραγωγών (μικροί περιφερικοί, αμιγείς αεραγωγοί, μέχρι, δηλαδή το τελικό βρογχιόλιο), διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη παθοβιολογία, τη φυσιολογία και τις κλινικές εκδηλώσεις της ΧΑΠ. Επίσης αξιολογούνται η χρησιμότητα, αλλά και οι περιορισμοί των συνήθων εργαστηριακών και απεικονιστικών τεχνικών στην εκτίμηση των μικρών αεραγωγών. Έχει επιβεβαιωθεί με ex vivo μελέτες και επεμβατικές εξετάσεις των αντιστάσεων σε ζώντες, ότι ο περιορισμός της ροής, επί ΧΑΠ, εδράζεται στους μικρούς αεραγωγούς. Στις βλάβες που υφίσταντια οι άπω αεραγωγοί, κατά τις παθοφυσιολογικές εξελίξεις επί ΧΑΠ, συμπεριλαμβάνοται οι πάχυνση του τοιχώματος και η κατάληψη του αυλού τους από βλεννοφλεγμονώδες εξίδρωμα. Οι βλάβες αυτές, από κοινού με το παραχθέν εμφύσημα (διάταση των αεροχώρων, που συνεπάγεται, απώλεια της ακτινωτής υποστηρίξεως των μικρών αεραγωγών, που στερούνται ίδιας υποστηρίξεως) που συνεπάγεται πρωίμη σύγκλεισή τους, παριστούν τους βασικούς συντελεστές της πρώιμης συγκλείσεως τους.
οι μικροί αεραγωγοί επί ΧΑΠ. Αναγνωρίζεται εσενωμένος μικρός αεραγωγός με παχυσμένα τοιχώματα, ενώ ο αυλός είναι κατειλημμένος με μουσλινη και κύτταρα της φλεγμονής. Αναγνωρίζεται, ακόμη απώλεια της ακτινωτης υποστηρίξεως  των τοιχωμάτων από το πέριξ παρέγχυμα.
Έχει δειχθεί ότι η διήθηση των μικρών αεραγωγών από κύτταρα της φλεγμονής, όπως τα μακροφάγα και ουδετερόφιλα, τα δενδριτικά κύτταρα και τα Τ και Β-λεμφοκύτταρα συσχετίζεται ισχυρά με το μέτρο του περιορισμού ροής. Οι διαταραχές στους άπω αεραγωγούς συνδέονται με τις κατ΄άτομο εκβάσεις (δύσπνοια, μείωση της ποιότητας ζωής) και τη φυσική ιστορία της παθήσεως, όπως εκτιμώνται με την ετήσια μείωση της αναπνευστικής λειτουργίας και τη θνητότητα.
Τα δεδομένα αυτά αναδεικνύουν το ρόλο που διαδραματίζουν οι διαταραχές των μικρών αεραγωγών επί ΧΑΠ.
Συνοπτικά, αναγνωρίζονται οι επόμενες μεταβολές:
1. το επιθήλιο των αεραγωγών είναι εξοιδημένο και έχει υποστεί πλακώδη μεταπλασία (Cosio et al., 1978 και Araya et al., 2007) και υπερπλασία των καλυκοειδών κυττάρων, που αποτελούν χαρακτηριστικά ευρήματα επί σοβαρής ΧΑΠ, σταδίου IV. η πλακώδης μεταπλασία έχει περιγραφεί, τόσο στους μικρούς αμιγείς αεραγωγούς, όσο και στους περιφερικούς αεραγωγούς των καπνιστών. Στους κεντρικούς αεραγωγούς, η πλακώδης μεταπλασία συσχετίζεται με την ένταση της καπνιστικής συνήθειας (πακέτα την ημέρα), και αναγνωρίζεται στο 46% των ενεργών καπνιστών και στο 23% των πρώην. Τα ευρήματα αυτά συνιστούν στενότερη σχέση με το καθημερινό κάπνισμα, παρά με την αθροσιτική κατανάλωση καπνού.  Αναγνωρίστηκε ότι η καπνιστική συνληθεια συσχετίζεται με την πλακώδη μεταπλασία και τη μείωση του FEv1, σε μια πρόσφατη μελέτη του Baraldo  et al., 2003 και των Araya et al., 2007.
πλακώδης μεταπλασία επί ασθενούς με ΧΑΠ, μικροφωτογραφία μεα χρώση με ινβολουκρίνη, που είναι δείκτης πλακώδους μεταπλασίας.
Το επιθήλιο γων μικρών αεραγωγών διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παθοφυσιολογία της ΧΑΠ. Η πάχυνση των επιθηλιακών κυττάρων συμβάλλει στην πάχυσνη του τοιχώματος των αεραγωγών, και τη μείωση τη εγκάρσια διαμέτρου τους. Με τον τρόπο αυτό, εμπλέκρται στον περιορισμλό της ροής, που είναιι χαρακτηριστικό εύρημα επί ΧΑΠ.
2. περιβρογχική ίνωση, μέσω αυξήσεως της απελευθερώσεως ιντερλευκίνης 1β, η οποία ενεργοποιεί την ιντεγρίνη αv-β8 επί των ινοβλαστρών, που απολήγει σε αύξηση της εκκρίσεως του μετασχηματιστικού αυξητικού παράγοντα (transforming growth factor-β,TGF-β) που επάγει την περιβρογχική ίνωση.  Η περιβρογχική ίνωση, επίσης, συμβάλλει στη μείωσητ ης ροής στους μικρούς, αμιγείς αεραγωγούς.
3. υπερπλασία των καλυκοειδών κυττάρων 
3.1 . έκκριση επιθηλιακών μουσινών (MUC5AC and MUC5B) από τα υπερπλαστικά καλυκοειδή κύτταρα που πιθανόν εισφέρουν στην κατάληψη του αυλού των αεραγωγών από βλεννοφλεγμονώδες υλικό.
επαγωγή της συναθροίσεως (προσέλευση και πολλαπλασιασμός) των ουδετεροφίλων μακροφάγων, και Τ λεμοφκυττάρων μέσω εκκρίσεως των κατάλληλων χημοελκυστών.