Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

 Όπως είναι αναμενόμενο, στους ασθενείς με νεοπλάσματα παρατηρούνται σηματικές επιπλοκές, προερχόμενες από τον ίδιο τον όγκο, τις μεταστάσεις του ή τα παρανεοπλασματικά σύνδρομα που προκαλεί. Από τις συχνότερες επιπλοκές, η ευκαιριακές λοιμώξεις και οι μετεγχειρητικές επιπλοκές. Από τις σετικά σπανιότερες; επιπλοκ΄λες μπορεί να αναγνωριστούν οι επόμενες:
⚑Από το καρδιαγγειακό σύστημα. Μη βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα, περικαρδιακός επιπωματισμός
⚑ενδοκρινικό, μεταβολισμός. ανεπάρκεια επινεφριδίων, άποιος διαβήτης, έκτοπη παραγωγή ορμονών, υπερασβεστιαιμία βλ.: παρανεοπλασματικά σύνδρομα.
⚑γενικά. πυρετός, μεταστάσεις,απώλεια βάρους
⚑αιματολογικές διαταραχές. αναιμία, διάχυτη ανδαγγειακή πήξη, ουδετεροπενία, θρομβοκυτοπενία, θρομβοεμβολισμός.
⚑νευρολογικές διαταραχές. μυοπάθεια, νευροπάθεια
⚑νεφρολογικές διαταραχές. σύνδρομο λύσεως όγκου

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΛΥΣΕΩΣ ΟΓΚΟΥ. Είναι αποτέλεσμα μαζικής απελευθερώσεως συστατικών καρκινικών κυττάρων ιδιαίτερα πουρινών, αλλ΄επίσης Κ+ και φωσφορικών. ως επακόλουθο εκτετασμένης οξείας λύσεως καρκινικών κυττάρων. Τον σύνδρομο αυτό αναγνωρίζεται συχνότερα, μετά εφαρμογής εντατικής χημειοθεραπείας σε περιπτώσεις αιματολογικών κακοηθειών. Ο μεταβολισμός των πουρινών συνεπάγεται παραγωγή φωασφορικών ουρικού οξέος. Το ουρικό οξύ μπορεί να προκαλέσει ολιγουρική νεφρική ανεπάρκεια λόγω της νεφροπάθειας εξ ουρικού οξέος. Η απελευθέρωση φωσφορικών απολήγει σε υπασβεστιαιμία, και αυτή, πάλι, σε καρδιακή αρρυθμία. Η ανξαχαίτιση του συνδρόμου επιδιώκεται με:
φόρτιση με υγρά, όπως ο φυσιολογικός ορός, μέχρις ότου επιτευχθεί παραγωγή ούρων τουλάχιστον 100 ml/H.
☛χορήγηση διττανθρακικών μέχρις ότου επιτευχθεί pH ούρων, τουλάχιστον 6.5, επειδή μετά την τιμή αυτή, το ουρικό οξύ μεταβολίζεται σε ουρικικό οξύ. 
☛χορήγηση αλοπουρινόλης
Η θεραπεία επιχειρείται με: i. χορήγηση υγρών που πρέπει να τιτλοποιούνται, ανάλογα με την πίεση πληρώσεως της καρδιάς, ιι. διουρητικά αγκύλης, iii. εφαρμογή αιμοκαθάρσεως, εφόσον εόιναι ανάγκη.
Η ανασυνδυασμένη ουρικική οξειδάση, rasburicase, έχει εισαχθεί πρόσφατα στην κλινική θεραπευτική και αποτελκεί τον ισχυρότερο παράγοντα για την αναχαίτιση και τη θερποαέια της υοπερουριχαιμίας, που συνδέεται με την κυθτταρική λύση αιματολογικών κακοηθειών. Σημειώνεται ότι είναι ιδιαίτερα υψηλού κόστους.

, 

Πνευμονικός καρκίνος: παρανεοπλασματικά σύνδρομα

μικροκυτταρικός καρκίνος

• ADH
• ACTH - όχι τυπικά, υπέρταση, υπεργλυκαιμία, υποκαλιαιμία, αλκάλωση, μυϊιή αδυναμία,
• σύνδρομο Lambert-Eaton

Εκ πλακωδών επιθηλίων

• έκκριση πρωτεΐνης σχετιζόμενης με παραθυροειδή ορμόνη (:parathyroid hormone-related protein, PTH-rp), προκαλεί υπερασβεστιαιμία
• πληκτροδακτυλία
• υπερτροφικπή πνευμονική οστεοαρθροπάθειεα
• υπερθυρεοεισδισμός λόγω παργωγής έκτοπης TSH

• γυναικομαστία 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΑΡΑΝΕΟ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΔΡΟΜΩΝ. Το ΜΚΠ συνδέεται με με σειρά απρανεοπλασματικών  συνδρόμων, που οφείλονται στην έκκριση από τα καρκινικά κύτταρα ειδικών αυξητικών παραγόντων και ορμονών. Από τα συχνότερα, η υπονατριαιμία, λόγω της ακατάλληλης εκκρίσεως αντιδιουρητικής ορμόνης. Θεραπεύεται με στέρηση ύδατος ή τετρακυκλίνες. ΤΑ γλυκοκορτικοειδή χορηγούνται σε υψηλές δόσεις για τη θεραπεία της πολυμυοσίτιδας, του συνδρόμου Eaton-Lαmbert και της περιφερικής νευροπάθειας,  συνδεόμενα με το ΜΚΠ. Η παραγωγή έκτοπης εκκρίσεως ACTH μπορεί να απαιτήσει θεραπεία με υψηλές δόσεις φάρμακα που αναστέλλουν τα επινεφριδιακά ένζυμα, όπως η μετυραπόνη και η κετοκοναζόλη, που χρησιμοποιείται, επίσης, στη θεραπεία της βλαστομυκώσεως. Ατυχώς, και τα δύο αυτά φάρμακα έχουν σημαντικές παρενέργειες και εγείρουν τη δυσαρέσκεια των ασθενών. Στις περιπτώσεις αυτές, συστήνεται, σπάνια, η αδρεναλεκτομή.