Μονοκλωνικά αντίσώματα -ανοσοθεραπεία

Αντίσωμα που παράγεται από ένα κύτταρο ή ένα κλώνο κυττάρων και διαθέτει συγκεκριμένη δομή και εξειδίκευση. Βλ. Επίσης, πολυκλωνικά αντισώματα. Μονοκλωνικά αντισώματα και καρκίνος πνεύμονος.

Με την ανσοθεραπεία επιχειρείται η διέγερση ή η αποκατάσταση της φυσικής ικανότητας του αμυντικού συστήματος να καταστέλλει την ογκογένεση. Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές με τις οποίες επιχειρείται η ενεργοποίηση του αμυντικού συστήματος εναντίον καρκινικών σχηματισμών, που έχουν πρόσφατα ομαδοποιηθεί από τους Aerts και συν. στις επόμενες κατηγορίες: 

Τροποποιητές των βιολογικών απαντήσεων
ιι.θεραπευτικός εμβολιασμός
ιιι. κυτταρική ανοσοθεραπεία
iv. μονοκλωνικά αντισώματα

 

iv. μονοκλωνικά αντισώματα.  Τα μονοκλωνικά αντισώματα συνδέοται ειδικά σ΄ένα επίτοπο και η εφαρμογή τουης ως δυνητικοί ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες έχουν συγκεντρώσει την προσοχή των κλινικών τις τελευταίες δεκαετίες. Τα μονοκλωνικά αντισώματα δρουν εναντίον των κυτταρικών αντιγόνων που σχετίζονται με την ανάπτυξη του όγκου, όπως ο EGFR (: epidermal growth factor receptor) και o ΗΕR2 (human epidermal growth factor receptor 2) έχου αναγνωριστεί επαρκώς στον καρκίνο του πνεύμονος [1,2]. Πέρα από την απ΄ευθείας δράση τους εναντίον των παραγόντων ανάπτυξης ή/και των υποδοχέων τους, τα μονοκλωνικά αντισώματα δεσμέυονται στην  επιφάνεια των κυττάρων του όγκου και επάγουν το φαινόμενο της διαμεσολαβούμενης από τα αντισώματα κυτοτοξικότητας (antibody dependent
cell- mediated cytotoxicity (ADCC).
Η μεσοθηλίνη είναι ένα μονοκλωνικό ογκοειδικό αντιγόνο - ένας ελκυστικός στόχος για θεραπεία με μονοκλωνικά, λόγω της εκφράσεώς του σε πολλούς επιθηλιακούς όγκους όπως το μεσοθηλίωμα και ο καρκίνος του πνεύμονος.  Έχουν επιχειρηθεί κλινικές δοκιμές με τη χορήγηση μονοκλωνικών αντισώμάτων έναντι μεσοθηλίνης επί ασθενών με καρρκίνο του πνεύμονος ή μεσοθηλίωμα [3,4].  
Εκτός από τα μονοκλωνικά αντισώμαστα εναντίον ειδικών αντιγόνων εκφραζομένων στα καρκινικά κύτταρα, έχουν προταθεί αντιχώματα εναντίον παροϊόντων των κυττάρων αυτών. Σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονος το μονοκλωνικό αντίσωμα bevacizumab που απευθύνεται εναντίον του VEGF έχει εκτεταμένα μελετηθεί σε κλινικές δοκιμές. Σε μια πρόσφατη μετανάλυση δείχτηκε ότι η bevacizumab σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία, βελτιώνει την κλινική έκβαση συγκριτικά με άλλες στοχευμένες θεραπείες, νέες- σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονος [5]. Η  Bevacizumab έχει σχεδιαστεί ώστε να επιτίθεται στους παράγοντες νεοαγγειογένεσης , αν και πρόσφατα έχει αναγνωριστεί ότι η bevacizumab έχει επίσης ανοσοτροποποιητικές δράσεις και ενισχύει την κυκλοφορία των C8 T-λεμφοκυττάρων στους θεραπευόμενους καρκινοπαθείς [6]. Η διπλή αυτή δράση της bevacizumab την καθιστά ενδιαφέρουσα θεραπευτική περίπτωση, συνδυασμένη με κλασική χημειοθεραπεία. 
 Η ανάπτυξη αντισωμάτων που συνδέονται με συν-ανασταλτικά μόρια που σχηματίζονται μετά την ενεργοποίηση των Τ-λεμφοκυττάρων έχει οδηγήσει την ιατρική έρευνα προς την πιθανόττηα της αναστολής των μηχανισμών που διαμεσολαβούνται από τα Τ-κατασταλτικά λεμφοκύταρα κι έτσι, την ενίσχυση της αντινεοπλασματικής ανοσοαπαντήσεως [7]. Το πρώτο μονοκλωνικό αντίσωμα με συν-ανασταλτική δράση που εισήχθη στην κλινική θεραπευτική ήταν η ipilimumab [8], που πρόσφατα έχει λάβει έγκριση για τη θεραπεία του μελανώματος. Στους ασθενείς με εξελιγμένο πνευμονικό καρκίνο, η χορήγηση ipilimumab σε συνδυασμό με χημειοθεραεπία, Απέληξε σε οριακή επιμήκυνση του χρόνου επιβίωσης, συγκριτικά με εκείνους που έλαβαν μόνο κλασική χημειοθεραπεία [10].
Ένα ακόμη μονοκλωνικό αντίσωμα, στρεφόμενο εναντίον  του CTLA-4 (: cytotoxic T-lymphocyte-associated antigen- 4)  είναι η  tremelimumab, που έχει εμφανίσει ενθαρρυντικά αποτελέσματα, σε ασθενείς με ανθεκτικό στη χημειοθεραπεία μεσοθηλίωμα |nivolumab|  

 

======================
βιβλιογραφία
========================
1. Ramalingam S et al (2013) Talactoferrin alfa versus placebo in patients with refractory advanced non-small-cell lung cancer (FORTIS-M trial). Ann Oncol 24(11):2875–2880
2. Pirker R (2013) EGFR-directed monoclonal antibodies in non-small cell lung cancer. Target Oncol 8(1):47–53
3. Hassan R, Ho M (2008) Mesothelin targeted cancer immunotherapy. Eur J Cancer 44(1):46–53
4. Hassan R et al (2010) Phase I clinical trial of the chimeric anti-mesothelin monoclonal antibody MORAb-009 in patients with mesothelin-expressing cancers. Clin Cancer Res 16(24):6132–6138
5. Cui J et al (2013) The effi cacy of bevacizumab compared with other targeted drugs for patients with advanced NSCLC: a meta-analysis from 30 randomized controlled clinical trials. PLoS One 8(4), e62038
6. Mansfi eld AS et al (2013) The immunomodulatory effects of bevacizumab on systemic immunity in patients with metastatic melanoma. Oncoimmunology 2(5), e24436
7. Aerts JG, Hegmans JP (2013) Tumor-specifi c cytotoxic T cells are crucial for effi cacy of immunomodulatory antibodies in patients with lung cancer. Cancer Res 73(8):2381–2388
8. Hodi FS et al (2010) Improved survival with ipilimumab in patients with metastatic melanoma. N Engl J Med 363(8):711–723
9. Robert C et al (2011) Ipilimumab plus dacarbazine for previously untreated metastatic melanoma. N Engl J Med 364(26):2517–2526
10. Lynch TJ et al (2012) Ipilimumab in combination with paclitaxel and carboplatin as first-line treatment in stage IIIB/IV non-small-cell lung cancer: results from a randomized, doubleblind, multicenter phase II study. J Clin Oncol 30(17):2046–2054.
11. Calabro L et al (2013) Tremelimumab for patients with chemotherapy-resistant advanced malignant mesothelioma: an open-label, single-arm, phase 2 trial. Lancet Oncol 14(11):1104–1111