Ανοσοθεραπεία β'

Οι ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες μπορεί να διακριθούν στις επόμενες κατηγορίες:

ι Τροποποιητές των βιολογικών απαντήσεων
ιι.θεραπευτικός εμβολιασμός
ιιι. κυτταρική ανοσοθεραπεία
iv. μονοκλωνικά αντισώματα

ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΆ ΕΜΒΟΛΙΑ

 

τροποποιητές βιολογικών απαντήσεων. Είναι συστατικά του αμυντικού συστήματος, τα οποία έχουν την ικανότητα να διεγείρουν μη ειδικές ανοσοαντιδράσεις είτε μέσω άμεσης διεέρσης του αμυντικού συστήματος ή και μέσω άμεσης ενίσχυσης του μηχανισμού κυτταρικής απόπτωσης. Τα συστατικά αυτά έχουν την ικανότητα να ενεργοποιούν τις ογκοκατασταλτικές ανοσοαπαντήσεις μέσω της απ΄ευθείας ενεργοποιήσεως των κυττάρων της φλεγμονής, καθοδηγούμενης από τα ρυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα. Μπορούν, αντίθετα, να ενεργοποιήσουν μηχανισμούς ογκοπροαγωγικής φλεγμονής.  Η παρατήρηση, περί το 1970, ότι οι πάσχοντες από καρκίνο του πνεύμονος, που επιπλέκεται με εμπύημα  μετά πνευμονεκτομή, βιώνουν μεγαλύτερο προσδόκιμο επιβιώσεως φαίνεται ότι απετέλεσε το έναυσμα για να εισαχθεί η ανσολογία στη θεραπεία του ΚΠ [1]. Η ιδεά ότι η μικροβιακή μόλυνση στην περιοχή της λεμφαδενικής παροχέτευσης μετά λοβεκτομή, θα μπ[ορούσε να έχει ανοσο-καταστρεπτική δράση επί των διασπαρθέντω ν καρκινικών κυττάρων, ώθησε τους ερευνητές να ασχοληθούν με την ανοσολογία του ΚΠ. Συγκεκριμένα, με την εισαγωγή στην υποεζωκοτική κοιλότητα μικροβιακών αντιγόνων μπορεί να προκληθεί ανοσοαντίδραση Χρησιμοποιήθηκε ο βάκιλλος Calmette-Guèrin (BCG), που είναι ένα εμβόλιο κατά της φυματίωσης, που παράγεται από ένα εξασθενημένο στέλεχος μυκοβακτηριδίου βόειου τύπου μπορεί να προκαλέσει τον κυτταρικό θάνατο καρκινικών κυττάρων. Πρώτοι οι  McKneally και συν., μελέτησαν τα αποτελέσματα από την ένεση εμβολίου BCG σην υπεζωξοτική κοιλότητα ειρουργηθέντων ασθενών ή ασθενών  σε πρώιμο στάδιο ΚΠ [2]. Η παρατήρησή τους αυτή απετέλεσε έναυσμνα εντεατικώ ερευνητικών εγχειρημάτων αναφορικά με την ανοσδιέγερσηη με το εμβόλιο αυτό, ως θεραπεία πρώιμων μορφών καρκίνου του πνεύμονος. Μέχρι πρόσφατα, το BCG χρησιμοποιήθκε μάλλον, ως συμπληρωματική θεραπεία, παρά μονοθεραπεία του ΚΠ και του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως [3]. Πέραν από την χρήση του BCG, έχει επίσης χρησιμοποιηθεί το αντιφυμαστικό εμβόλιο SLR 172, που αποτελείται από θνατωμένα με θέρμανση μυκονβακτηρίδια βόειου τύπου,  ως μη ειδικός διεγέρτης του ανοσολογικού συστήματος εναντίον του καρκίνου του πνεύμονος και του μεσοθηλιώματος με συγχορήγηση χημειοθεραπείας [5,6] με, δυστυχώς,  όχι καλά απότελέσματα. Η συμπληρωματική ανοσοθεραπεία έχει δειχθεί ότι διεγείρει τα αντιογονοπαρουσιαστικά κύτταρα προς μια th-1 ανοσοπάντηση, που οφείλεται εν μέρει στη συνένωση συσταστικών του τοιχώματος του μυκοβακτηριδίου με τους υποδοχείς Toll-like (TLRs) [7]. |ιντεφερόνες|     
 ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Nivolumab.  Tο Nivolumab είναι ένα μονοκλωνικό ανασταλτικό αντίσωμα έναντι του υποδοχέα PD-1, με διαχειρίσιμο  προφίλ τοξικότητας, που μπορεί να παρατείνει την επιβίωση των ασθενών με ΜΜΚΠ.  Σε δύο δοκιμές φάσης ΙΙΙ, επί ασθενών με πλακώδες ή ή μη πλακώδες ΜΜΚΠ, το nivolumab  μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου , συγκριτικά με την δοσιταξέλη, κατά 41% και 27%, αντίστοιχα. Ως εκ τούτου, nivolumab, έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ως θεραπεία δεύτερης γραμμής για προχωρημένο ΜΜΚΠ. Ατυχώς, λείπουν οι προγνωστικοί παράγοντες για τον ακριβή ορισμό των ασθενών που αναμένεται να βοηθηθούν, αν και προσώρας, τελούν σε εξέλιξη αρκετές κλινικές δοκιμές, στα τελεικά σημεία των οποίων περιλαμβάνονται σχετικά ερωτήματα,, όπως επίσης, και στην εεντόπιση του καλύτερου δυνατού συνδυασμού με άλλα κυτταροστατικά φάρμακα [8].  

===================================
βιβλιογραφία
=====================================
1. Ruckdeschel JC et al (1972) Postoperative empyema improves survival in lung cancer. Documentation and analysis of a natural experiment. N Engl J Med 287(20):1013–1017
2. McKneally MF, Maver C, Kausel HW (1976) Regional immunotherapy of lung cancer with intrapleural B.C.G. Lancet 1(7956):377–379
3. Giaccone G et al (2005) Phase III study of adjuvant vaccination with Bec2/bacille Calmette-Guerin in responding patients with limited-disease small-cell lung cancer (European Organisation for Research and Treatment of Cancer 08971-08971B; Silva Study). J Clin Oncol 23(28): 6854–6864
4. Malmstrom PU et al (1999) 5-year follow-up of a randomized prospective study comparing mitomycin C and bacillus Calmette-Guerin in patients with superfi cial bladder carcinoma. Swedish-Norwegian Bladder Cancer Study Group. J Urol 161(4):1124–1127
5. O’Brien ME et al (2000) A randomized phase II study of SRL172 (Mycobacterium vaccae) combined with chemotherapy in patients with advanced inoperable non-small-cell lung cancer
and mesothelioma. Br J Cancer 83(7):853–857
6. O’Brien ME et al (2004) SRL172 (killed Mycobacterium vaccae) in addition to standard chemotherapy improves quality of life without affecting survival, in patients with advancednon-small-cell lung cancer: phase III results. Ann Oncol 15(6):906–914
7. Grange JM et al (2008) The use of mycobacterial adjuvant-based agents for immunotherapy of cancer. Vaccine 26(39):4984–4990
8.  https://doi.org/10.2147/BTT.S87878