Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

 Επιζήμια ανοσιακή απάντηση, που συνήθως προκαλείται από κάποιο  ξένο αντιγόνο που υπάρχει στο περιβάλλον. Εκδηλώνεται σε δύο τύπους: την άμεση υπερευαισθησία και την επιβραδυνομένη υπερευαισθησία. Είναι όρος που χρησιμοποιείται προκειμένου να περιγράψει παθήσεις που μεσολαβούνται από ανοσολογικούς μηχανισμούς. Οι αλλεργικές παθήσεις εμφανίζουν κοινή φλεγμονώδη παθολογία των προσβεβλημένων ιστών. Η αλλεργία προϋποθέτει ευαισθητοποίηση σε ένα αλλεργιογόνο και απάντηση επί επανεκθέσεως στο ίδιο αλλεργιογόνο. Στην παθογένειά τους περιγράφεται η παραγωγή και απελευθέρωση κιτοκινών, χημοκινών, και λιπιδιακών μεσολαβητών, που προκαλούν ιστική βλάβη και συνάθροιση κυττάρων φλεγμονής. Στις αλλεργικές παθήσεις περιλαμβάνεται η αλλεργική ρινίτις, επιπεφυκίτις, άσθμα, κνίδωση, αγγειοοίδημα τροφική αλλεργία, φαρμακευτική αλλεργία, και αναφυλαξία. Η επίπτωση των αλλεργικών παθήσεων έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες και αποτελούν μείζονα αίτια νοσηρότητας και εκπτώσεως της ποιότητας της ζωής. Η ανάπτυξη των αλλεργικών παθήσεων επηρεάζεται από επίκτητους και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η διάγνωση, συνήθως προϋποθέτει τεκμηριωμένες αποκρίσεις στο ενοχοποιούμενο αλλεργιογόνο, όπως οι δοκιμασίες δερματικής ή βρογχικής προκλήσεως, οι δοκιμασίες ραδιοσημάνσεως. Στις τρέχουσες θεραπείες περιλαμβάνεται η απομάκρυνση από το αλλεργικό περιβάλλον, αντιισταμινικά, τροποποιητές των λευκοτριενίων, κορτικοειδή, αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης, εξανθρωπισμένα μονοκλωνικά αντι –Ε αντισώματα και ανοσοθεραπείες.

Αλλεργία, Παθογένεια

Αλλεργία, παθολογικές μεταβολές

Αλλεργικές αντιδράσεις

ραδιοανοσολογικές δoκιμασίες (radioallergosorbent tests, RASTest)

άσθμα: φλεγμονή

υπερευαισθησία

αλλεργία και ψυχολογική καταπόνιση (stress)

όψιμη αντίδραση υπερευαισθησίας

πρώιμη αντίδραση υπερευαισθησίας

=================ενημέρωση του κοινού=============

αλλεργία . Είναι υπεραντίδραση επαγόμενη από το ανοσοποιητικό σύστημα, σε μια ουσία που ονομάζεται αλλεργιογόνο, που δεν προκαλεί παρόμοια αντίδραση σε μη ευαισθητοποιημένο άτομο. Αλλεργιογόνο είναι οπιαδήποτε πρωτεϊνική ή παρόμοια ουσία που αναγνωρίζεται από τον οργανσιμό ως ξένη ουσία, και ικανή να επαγει μια αλλεργική αντίδραση. Ο Αυστριακός παιδίατρος, ο Clemens P. Pirquet (1874–1929) εισήγαγε τον όρο "αλλεργία" από την ελληνική λέξη "άλλος" και "έργο", το 1906. Αναφέρθηκε τόσο στην "ανοσία", που είνια ωφέλιμη αντίδραση, όσο και στον όρο "υπερευαισθησία" που είναι επιβλαβής, ως δράσεις του ανοσιακού συστήματος με τον κοινό όρο αλλεργία. 

αίτια. Τα περισσότερα άτομα έλκουν την τάση να είναι αλλεργικά από τον ένα ή και τους δύο γονείς τους, αν και δεν είναι  γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους μερικά άτομα εμφνίζουν αλλεργικές αντιδράεις και μερικά, όχι. Από μερικούς υποστηρίζεται ότι ιογενείς λοιμώξεις, το κάπνισμα, και διάφορες ορμόνες επηρεάζουν την τάση ενός ατόμου να εμφανίσει αλλεργίες. Δεν έχει, επίσης, διευκρινιστεί γιατί μερικά άτομα αναπτύσσουν πυρετό εκ χόρτου και μερικά άλλα άσθμα ή και τα δύο.

τύποι αλλεργίας. Υπάρχουν 4 τύποι αλλεργίας ή υπερευαισθησίας: η υπερευαισθησία τύπου Ι, ή άμεση υπρευαισθησία ή διαμεσολαβούμενη από την IgE, η υπερευαισθησία τύπου ΙΙ, κατά την οποία τα αντισώματα στρέφονται εναντίον κυττάρων, η υπερευαισθησία τύπου ΙΙΙ, των συμπλεγμάτων αντιγόνου-αντισώματος, και, τέλος, η υπερευαισθησία τύπου IV, ή επιβραδυνομένη υπρευαισθησία που μεσολαβείται μέσω κυττάρων. Διάφορες γύρεις ή ξενοβιοτικά πρωτϊνικά προϊόντα, όπως η γύρις, η πιτυρίδα, ο σίλεος, τα ούρα και τα φτερά, οι μύκητες της σκόνης του σπιτιού, φάρμακα και μούχλες, τροφές και δηλητήρια από έντομα ή ερπετά, αποτελούν παραδείγματα αλλεργιογόνων που μπορεί να προκαλέσουν άμεση, ή τύπου Ι, αντίδραση. Μετά την πρώτη έκθεση, αυτά τα φαινομενικά αβλαβή αλλεργιογόνα διεγείρουν το αμυντικό σύστημα και σχηματίζουν αντισώματα IgE, τα οποία είναι ειδικά για κάθε αλλεγιογόνο, και προσηλώνονται στα σιτευτικά κύτταρα, στους ιστούς. ΜΕ την ευκαιρία της επανεκθέσεως, τα ήδη αναγνωρισμένα από τον οργανισμό αλλεργιγόνα συνδέονται με αντισώματα και διαρρηγνύουν τις μεμβράνες των σιτευτικών κυττάρων από όπου απελευθερώνονται σωρεία μεσολαβητών που προκαλούν τα συμπτώματα της αλλεργίας. Η σοβαρότερη μορφή αλλεργίας τύπου Ι, είναι η αναφυλαξία.

Συχνότητα. Στους πλέον συνήθεις τύπους αλλεργίας συγκαταλέγονται η αλλεργική ρινίτις (=πυρετός εκ χόρτου) το άσθμα, το έκζεμα, και η κνίδωση. Στις ΗΠΑ, υπολογίζεται ότι περίπου 35 εκατομμύρια Αμερικανών έχουν αλλεργία και 10 εκατομμύρια, άσθμα. Περίπου 80-90% των αλλεργιών στους ενήλικες προκαλούνται από αερογόνα αλλεργιογόνα που εισπνέονται, ενώ οι τροφές ευθύνονται για το υπόλοιπο 20% των αλλεργιών, στα παιδιά, αλλά η συχνότητα των τροφικών αλλεργιών είναι, ακόμη μικρότερη στους ενήλικες. Μικρή αναλογία αλλεργιών προκαλείται από την επαφή ή δήγματα εντόμων.

θεραπεία.  Η θεραπεία των αλλεργιών διακρίνεται σε τρία επίπεδα: την αποφυγή της επαφής, τη θεραπεία και την ανοσοποίηση. Η αποφυγή εκθ΄σεως είναι η ακλύτερη μέθοδος προστασίας, αλλά ενδεχομένως, είναι δύσκολο να επιτευχθεί ή. ακόμη και αδύνατη. Τα φάρμακα προσφέρουν εξαιρετική ανακούφιση από τα συμπτώματα της αλλεργίας και του άσθματος, κι, γενικά, έχουν πολύ περιορισμένο αριθμό παρενεργειών. ΤΑ αντιϊσταμινικά, τα συμπαθητικομιμητικά και τα αποσυμφορητικά, τα βρογχοδιασταλτικά, όπως οι β2-διεγέρτες, τα αντιχολινεργικά, οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης η χρωμογλυκίνη, τα αντιλευκοτριενικά  και τα κορτικοειδή διατίθενται, άλλα μεν σε συστηματικές χορηγήσεις, ενώ άλλα από του στόματος. ΤΑ φάρμακα αυτά είναι από τα συχνότερα συνταγογραφούμενα μεταξύ μεταξύ όλων των φαρμάκων. Η ανοσοθεραπεία χρησιμοποιείται επιτυχώς για τη θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας (πυρετό εκ χόρτου), στο παρελθόν, και για πολλά χρόνια, αναγνωρίζεται ακόμη ως ενδεχόμενη αντιμετώπιση του αλλεργικού άσθματος.  Αναφέρονται και θεραπείες εναλλακτικής ιατρικής, που, όμω,λς δεν έχουν επιβεβαιωθεί με κλινικές δοκιμές κλίμακος.