Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

φυσιολογική κυματομορφή CO2. 

Η οξυγόνωση και η ο αερισμός των πνευμόνων είναι διακριτές φυσιολογικές λειτουργίες που πρέπει να εκτιμώνται τόσο σε διασωληνωμένους νασθενείς, όσο και σε ασθενείς με ελεύθερη αναπνοή. Η παλμική οξυμετρία παρέχει στιγμιαίες μετρήσεις της οξυγονώσεως |παλμική οξυμετρία|
Στο κεφάλαιο αυτό συζητείται η μη παρεμβατική μέθοδος μέτρησης της μερικής πίεσης του CO₂ στον εκπνεόμενο αέρα, ανά μονάδα χρόνου. Η σχέση της συγκέντρωης του CO₂  στον εκπνεόμενο αέρα με το χρόνο παρίσταται γραφικά με το παραπλεύρως σχήμα, το καπνογράφημα.
Α-Β: αερισμός νεκρού χώρου. Παριστά την 'εναρξη της εκπνοής, όταν ο νεκρός χώρος εκκενώνετραι από τον 'αχρησιμοποίητο' αέρα, με τον οποίον είχε πληρωθεί στην αμέσως προηγούμενη εισπνοή. 
Β-C: ανιούσα εκπνευστική φάση. παριστά την ταχεία αύξησαη της συγκέντρωσης του CO₂  στο εκπνευστικό αερόρευμα, καθώς το συγκεντρωθέν στις κυψελίδες CO₂  φάνει στους ανώτερους αεραγωγούς.
C-D: κυψελιδικό πλατώ. Παριστά τη συγκέντρωση του CO₂ που φτάνει σε ομοιογενή μορφή από τις κυψελίδες μέχρι τη ρινική κοιλότητα. Το σημείο D που παριστά το σημείο  ορίου του κυψελιδικού πλατώ, παριστά τη μέγιστη συγκέντρωση του CO₂  στο τέλος της εκπνοής του αναπνεόμενου όγκου αέρος. και, επομένως, ονομάζεται τελοεκπνευστική συγκέντρωση CO₂, (EtCO₂ ) και αυτή είναι η τιμή που εμφανίζεται στο μόνιτορ.     
D-E: κατιούσα εισπνευστική φάση. Παριστά τον εισπνευστικό τομέα του αναπνευστικό κύκλου |καπνογραφία|

Μεταβολές του σχήματος είναι διαγνωστικό παθολογικών καταστάσεων, ενώ μεταβολές του τελοεκπνευστικού  CO₂  (EtCO₂), η μεγίστη συγκέντρωση CO₂  στο τέλος της ήρεμης εκπνοής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση της βαρύτητας της πάθησης και της απάντησης στη θεραπεία. Η καπνογραφία, επίσης, είναι η πλέον  αξιόπιστη μέθοδος ότι ο τραχειοσωλήνας έχει τοποθετηθεί σωστά στην τραχεία κατά τη διασωλήνωση.   
Η καπνογραφία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της αναισθησίας από  τις δεκαετίσς 1970-1980
Οι συσκευές μέτρησης των συγκεντρώσεων του CO₂   (ή τηςε μερικής πίεσης) χρησιμοποιοώντας μια από τις επόμενες δύο διαμορφώσεις: είτε μετρώντας το κύριο (μόνο για ιασωληνωμένους) ή το πλάγιο αερόρρευμα (για διασωληνωμένους ή μη). όπως φαίνεται στη παραπλεύρως στη φωτογραφία. 

 Του τελοεκπνευστικού CO₂ (EtCO₂ ) μπορεί να γίνει είτε ποιοτικός ή ποσοστικός έλεγχος. και για τον έλεγχο αυτό χρησιμοποιείται υπέρυρθρη ακτινοβολία, όντας γνωστό ότι το CO₂  απορροφά το υπέρυθρο φώς με ένα ειδικό μήκος κύματος, 4.26 μm. 
Άτομα μ φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία εμφανίζουν ένα τραπεζοειδούς σχήματος καπνογρφάφημα, και μικρή κλίση μεταξύ των κυψελιδικών τιμών και των τιμών στο αρτηριακό αίμα. μεταξύ 0-5 mmHg. η φυσιολογική αυτή κλίση αποδίδεται στον αερισμό του νεκρού χώρου. Αντίθετα, οι ασθενείς με αποφρακτικές πνευμονοπάθειες εμφανίζουν ανομοιογενή εκκένωση των κυψελίδων τους λόγω διαταραχών της σχέσης αερισμού αιμάτωσης, V̇/Q̇, κι έτσι εμφανίζουν μια περισσότερο καμπύλη την ανιούσα γραμμή του γραφήματος. και μια ανιούσα κλίση του κυψελιδικού πλατώ.
Οι ασθενείς με παθολογική αναπνευστική λειτουργία και διαταραχές V̇/Q̇ και ανομοιογενή κένωση των κυψελίδων η κλίση EtCO₂-PaCO₂  διευρύνεται και έτσι, είναι χρήσιμη για την εκτίμηση τάσεων ανάλογα με την βαρύτητα της υποκείμενης πάθησης. Η τιμή EtCO₂  μπορεί ή δεν μπορεί να συσχετίζεται με την PaCO₂ |http://respi-gam.net/node/4996|. 
Για άτομα σε αυτόματη αναπνοή η μέτρηση του eTCO₂ και, επομένως, η διενέργεια καπνογραφίας μπορεί να διευκολύνει στις ακόλουθες περιπτώσεις: [α] για την ταχεία εκτίμηση των βαριά ασθενών και εκείνων με εγκεφαλικές βλάβες εκδηλούμενες με σπασμούς, για τον προσδιορισμό της απόδοσης της θεραπείας |ΕΡΓΟΣΠΙΡΟΜΕΤΡΙΑ: Η διαχείριση της καρδιοπνευμονικής δοκιμασίας κοπώσεως - παραγωγή CΟ2|η συμβολή της καπνογραφίας στο σύστημα ABCDE|η συμβολή της καπνογραφίας στη διαχείριση του συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας|Αντίθετα, με την παλμική οξυμετρία, η καπνογραφία δεν εκτίθεται στον κίνδυνο παρερμηνείας σε συνθήκες χαμηλής περιφερικής αιμάτωσης. Έχει αναγνωριστεί ότι τιμές  EtCO₂ χαμηλότερες των 35 mmHg είναι ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες, ενδεικτική μαζικής μετάγγισης. Αναγνωρίζεται θετική, ισχυρή γραμμική συσχέτιση μεταξύ των διττανθρακικών του ορού, HCO₃̄ , και του eΤCΟ₂. σε ασθενείς με διαβητική κετοοξέωση και σε παιδιά με γαστρεντερίτιδα ( &, &). Τέλος, υπάρχει αντίστροφη σχέση μεταξύ του eΤCΟ₂ και του γσλακτικού οξεός, σε περιπτώσεις σήψης, σοβαρής σήψης και σηπτικού shock.