Πίνακας 1. Πνευμονικό οίδημα | |
---|---|
εξ υψομέτρου | ![]() |
καρδιογενές πνευμονικό οίδημα. Μεγαλοκαρδία χρόνιο πνευμονικό οίδημα, επί ασθενούς που φέρει μόνιμο βηματοδότη. ΠΑρατηρείται κατάληψη πλευροδιαφργματικής γωνίας και αγγειακή συμφόρηση. | ![]() |
πνευμονικό οίδημα | ![]() |
διάμεσο πνευμονικό οίδημα | ![]() |
πνευμονικό οίδημα μετά από απόφραξη, λαρυγγόσπασμος τύπος μη καρδιογενούς πνευμονικού οιδήματος.
|
|
πνευμονικό οίδημα | ![]() |
πνευμονικόοίδημα από επανέκπτυξη, π.χ., μετά ταχεία αφαίρεση πλευριτικής συλλογής | ![]() |
διάχυτη κυψελιδική αιμορραγία | ![]() |
διάχυτη κυψελιδική αιμορραγία |
Έχει προταθεί ένα σύστημα βαθμονομήσεως του πνευμονικού οιδήματος, που βασίζεται στα ακτινογραφικά ευρήματα και τις μετρήσεις της πνευμονικής πιέσεως ενσφηνώσεως:
πίνακας 2. βαθμονόμηση πνευμονικού οιδήματος | |
---|---|
βαθμός 0. Φυσιολογική ακτινογραφία, πίεση ενσφηνώσεως, 8-12 mmHg. | |
βαθμός 1. ευρήματα αναστροφής αίματος, πίεση ενσφηνώσεως 13-18 mmHg | |
βαθμός 2. ευρήματα διάμεσου πνευμονικού οιδήματος. πίεση ενσφηνώσεως 19-25 mmHg | |
βαθμός 3. κυψελιδική κατάληψη στην ακτινογραφία. Πίεση ενσφηνώσως >25 mmHg |
πνευμονικό οίδημα - απεικόνιση
Η ακτινογραφία θώρακος παραμένει η πλέον πρακτική, χρήσιμη και άμεσης διαθέσεως μέθοδος ακτινολογικής (ποιοτικής και ποσοστικής) εκτιμήσεως του πνευμονικού οιδήματος. Στα σημεία που αναζητούνται για την ακτινογραφική αποτίμηση του πνευμονικού οιδήματος περιλαμβάνονται:
-
μέγεθος της καρδιάς, καρδιοθωρακικός δείκτης
-
εικόνα νυκτερίδας
-
εικόνα περιβρογχικού οιδήματος (peribronchial cuffing)
-
γραμμές Kerley
-
υπεζωκοτική συλλογή, δεξιά ή/και αριστερά
-
διάταση της αγγειακής σκιαγραφήσεως, αναδιανομή αίματος στις κορυφές
-
διάμεσο πνευμονικό οίδημα
Μερικές από τα προαναφερόμενα ευρήμτα ποικίλουν, ανάλογα με την αιτία.
διαφορική διάγνωση
-
διάχυτη κυψελιδική αιμορραγία, στην οποία δεν αναγνωρίζεται κλίση (αναστροφή της αιματώσεως) και, συνήθως δεν υπάρχει υοεζωκοτική συλλογή
-
διάχυτη πνευμονική λοίμωξη
πνευμονικό οίδημα μετά από απόφραξη
Ουσιωδώς απαντάται σε 3 κλινικές καταστάσεις:
[α] οξεία αποφραξη των αεραγωγών,
[β] χρόνια απόφραξη ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος,
[γ] αμέσως μετά την ανάνηψη αποφράξεως ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.
Παθογενετικά, το εξ αποφράξεως πνευμονικό οίδημα οφείλεται:
- σε εκτροπή υγρού, λόγω των εκτεταμένων μεταβολών της ενδοθωρακικής πιέσεως, λόγω της οποίας αναπτύσσεται ευρεία υδροστατική διαπνευμονική κλίση, με το υγρό να μετακυλίεται από υψηλές πιέσεις (πνευμονικό φλεβικό σύστημα) σε χαμηλές (διάμεσος χώρος ή αεροχώροι).
- ρήξη του κυψελιδικού επιθηλίου και των μεμβρανών των μικροαγγείων, λόγω σοβαρής μηχανικής καταπονήσεως, με αποτέλεσμα αύξηση της διαπερατότητας των πνευμονικών τριχοειδών και παραγωγή πνευμονικού οιδήματος, πλούσιου σε πρωτεΐνες.
Το συχνότερο αίτιο του εξ αποφράξεως πνευμονικού οιδήματος είναι ο λαρυγγόσπασμος, κατά τη διάρεκια της διασωληνώσεως ή μετά αναισθησία, μετεγχειρητικά. Συνήθως καλοήθους διαδρομής, αποκαθίσταται πλήρως, μετά μερικές ημέρες νοσοκομειακής φροντίδας.