Home

Διαφυγή αίματος

 εικόνα 1. Σπινθηρογραφική εκτίμηση δεξιάς προς αριστερά διαφυγής. με 99Τc MAA. Αναγνωρίζεται η συγκένρωση της ΜΑΑ στον εγκέφαλο, και στην θωρακική κοιλότητα, ενώ μικρή πποσότητα εγκλωβίζεται ομοιότιμα στους νεφρούς. Οι εξωπνευμονικές εντοπίσεις της ΜΑΑ αποκαλύπτουν ότι υπάρχει δεξιά-προς αριστερά διαφυγή, από τη σχέση της οποίας με τη συγκέντρωση στους πνεύμονες μπορεί να εκτιμηθεί το ποσοστό διαφυγής. Στηνν εικόνα αυτή ο δείκτης συγκεντρώσεως στα εξωπνευμονικά όργανα προς τη συγκέντρωση στους πνεύμονες υπολογίστηκε ως γεωμετρικός μέσος, ίσος με 27.47% που ανξτιστοιχεί στην εντοπιζόμενη διαφυγή (φυσιολογική τιμή <5%).

Στην πνευμονική κυκλοφορία ή από δεξιά –προς-αριστερά στην καρδιά. Διαφυγή αίματος μπορεί να προκληθεί λόγω ατελεκτασίας ομάδας κυψελίδων που ακόμη αιματώνονται ή ως αποτέλεσμα αποφράξεως αεραγωγών ή μοίρας των πνευμόνων. Με οποιοδήποτε μηχανισμό, το προσερχόμενο στις περιοχές αίμα δεν συμμετέχει στην ανταλλαγή αερίων δηλαδή πρόκειται για αναντιστοιχία V̇/Q̇  (χαμηλός αερισμός ή/και υψηλή, σχετικά, αιμάτωση).|υπολογισμός ποσοστού διαφυγής| εικόνα 1. Σπινθηρογραφική εκτίμηση δεξιάς προς αριστερά διαφυγής. με 99Τc MAA. Αναγνωρίζεται η συγκένρωση της ΜΑΑ στον εγκέφαλο, και στην θωρακική κοιλότητα, ενώ μικρή πποσότητα εγκλωβίζεται ομοιότιμα στους νεφρούς. Οι εξωπνευμονικές εντοπίσεις της ΜΑΑ αποκαλύπτουν ότι υπάρχει δεξιά-προς αριστερά διαφυγή, από τη σχέση της οποίας με τη συγκέντρωση στους πνεύμονες μπορεί να εκτιμηθεί το ποσοστό διαφυγής. Στηνν εικόνα αυτή ο δείκτης συγκεντρώσεως στα εξωπνευμονικά όργανα προς τη συγκέντρωση στους πνεύμονες υπολογίστηκε ως γεωμετρικός μέσος, ίσος με 27.47% που ανξτιστοιχεί στην εντοπιζόμενη διαφυγή (φυσιολογική τιμή <5%).
Φυσιολογικά ανατομικά σημεία διαφυγής είναι οι θεβεσιανές φλέβες που εκκενώνονται στην αριστερή κοιλία, και η βρογχική κυκλοφορία που τροφοδοτεί τους πνεύμονες με Ο2.
Φυσιολογικά λειτουργικά σημεία διαφυγής οφείλονται στις επιδράσεις της βαρύτητας. Η υψηλότερη συγκέντρωση αίματος στην πνευμονική κυκλοφορία παρατηρείται στις πνευμονικές βάσεις, συγκριτικά με τη μεγίστη πίεση αέρος που παρατηρείται τις κορυφές των πνευμόνων.
Διαφυγή, δεξιά-προς-αριστερά|Διαφυγή, ενδοπνευμονική|Διαφυγή, παράδειγμα|

μέτρηση ανατομικής διαφυγής

Κλασικά, το μέγεθος της ανατομικής διαφυγής μπορεί να αξιολογηθεί με τη μέτρηση της PaO2, αφού ο εξεταζόμενος έχει λάβει 100% οξυγόνο για 15 λεπτά, έχοντας κατά νου ότι, εάν η υποξαιμία οφειλόταν σε διαταραχές αερισμού-αιματώσεως, η αναπνοή καθαρού οξυγόνου θα έπρεπε να απολήξει σε ομαλοποίηση της αρτηριακής οξυγονώσεως, ενώ το προσερχομνεο στους πνεύμονες αίμα που παρακάμπτει τις περιοχές φυσιολογικής ανταλλαγής αερίων, δεν μπορεί, ασφαλώς, να επιτευθχεί ικανοποιητική οξυγόνωση. Σε ασθενείς με πνευμονικές αρτηριοφλεβικές δυσμορφίες, η % διαφυγή που υπολογίζεται με τον τρόπο αυτό, εμφανίζει μια μη γραμμική σχέση με τον σε ηρεμία αρτηριακό κορεσμό.Μια εναλλακτική μέθοδος για τη μέτρηση της διαφυγής είναι με τη σύγκριση των επισημασμένων μορίων που καθιζάνουν συστηματικά και εκείνων στους πνεύμονες μετά την ενδοφλέβια χορήγησή τους. Η σύγκριση της προσλήψεως από τους νεφρούς (θεωρητικά οι νεφροί λαμβάνουν το 10% της καρδιακής εξωθήσεως (δηλαδή που λαμβάνουν οι πνεύμονες), δίνει εκτιμήσεις για την ανατομική διαφυγή, παρόμοιες με εκείνες που παραλαμβάνονται με τη δοκιμασία της εισπνοής 100% οξυγόνου. Καθώς η μέθοδος 100% οξυγόνου πρέπει να λαμβάνονται ιδιαίτερες προφυλάξεις, με τον  εξεταζόμενο να λαμβάνει καθαρό οξυγόνο, μέσω αεροστεγούς επιστομίου και ρινοπιέστρου, το δείγμα να λαμβάνεται αναεροβίως και η ανάλυση των ΑΑΑΑ να διενεργείται ταχέως. Λόγω της μεγαλύτερης κλίσεως της PΟ2 μεταξύ του αρτηριακού αίματος και του αέρος δωματίου, η εισαγωγή, ακόμη κια μικρής φυσαλίδας αέρος δτο αρτηριακό δείγμα, θα δείξει πολύ σοβαρή υποεκτίμηση της PO2 και επομένως, υπερεκίμηση της διαφυγής.