Παρατηρείται σε περιπτώσεις, κατά τις οποίες λόγω παθολογιών, έχουν διαμορφωθεί περιοχές στο πνευμονικό παρέγχυμα, οι οποίες ευρίσκονται σε δυσχερή ή καθόλου επικοινωνία με το βατό τμήμα του τραχειοβρογχικού δένδρου. Είναι επόμενο ότι ο αέρας των περιοχών αυτών δεν μπορεί να εκτιμηθεί με μεθόδους αραιώσεως αερίων, αν και μπορεί να μετρηθεί με την πληθυσμογραφία σώματος ή με τις ακτινογραφικές μεθόδους εκτιμήσεως της TLC. Από τα κύρια χαρακτηριστικά του είναι η αύξηση του λόγου RV/TLC%, ενώ παραμένει στα φυσιολογικά όρια η TLC. Η τελευταία αυξάνεται στην υπερδιάταση, όπως και ο λόγος RV/TLC%, ενώ παραμένει φυσιολογική η VC, η οποία, όμως, μειώνεται επί παγιδεύσεως αέρος, επειδή τα τμήματα αυτά μη επικοινωνίας του παρεγχύματος, ουσιαστικά, παρακρατούν χώρο, που ως μη αεριζόμενος, αφαιρείται από την VC. Τελευταία, συσχετίζεται με την εισπνευστική χωρητικότητα.
παγίδευση αέρος- εικόνα μωσαϊκού, βρογχιολίτιδες