Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η δευτεροπαθής αιμοφαγοκυτταρική λεμφοϊστιοκύτωση είναι μια υποεκτιμημένη επιπλοκή της covid-19 και άλλων ιογενών προσβολών, και οφειλόμενη στο υπερφλεγμονώδες σύνδρομο. που χαρακτηρίζεται από αθρόα και θανατηφόρα υπερκυτταροναιμία και πολυοργανική ανεπάρκεια. Επιπίπτει σε ποσοστό 3.7-4.3% των περιπτώσεων σήψης. Έχουν συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός ενδείξεων ότι μια μικρή υποομάδα ασθενών με covid-19 μπορεί να εμφανίσει μια εικόνα καταιγίδας κυτοκινών. |βλέπε: ιστοπαθολογία| Συνιστάται η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του υπερφλεγμονώδους θανατηφόρου συνδρόμου, με τη χρήση αναγνωρισμένων πρωτοκόλλων θεραπείας προς το σκοπό μειώσεως της θνητότητας από τις ιογενείς λοιμώξεις. Από τα βασικότερα συμπτώματα, ο ανυποχώρητος πυρετός, κυτοπενία και υπερσιδηροπενία, πνευμονική εμπλοκή, όπως ARDS, που παρατηρείται περίποου στο 50% των περιπτώσεων. Μια εικόνα που ομοιάζει με ΔΑΛ παρατηρείται, επίσης, σε περιπτώσεις covid -19, που χαρακτηρίζεται από αύξηση της IL-2, Il-7, granulocyte-colony stimulating factor, GCSFR, επαγόμεη από την ιντερερόνη-γ πρωτεΐνη 10, η χημοτακτικτική μονοκυττάρων πρωτεΐνη 1, πρωτεΐνη 1α των μακροφάγων, και του ογκονεκρωτικού παράγοντα, TNF-a. Από μια πρόσφατη αναδρομική μελέτη 150 ασθενών που κατέληξαν με covid-19 αναγνωρίστηκε η αύξηση της φερριτίνης  (μέση1297·6 ng/ml στους μη επζώντες  vs 614·0 ng/ml iστους επιζώντεςς p<0·001), γεγονός που αποκαλύπτει ότι η θνητότητα μπορεί να εξαρτάται από την εγκατάσταση μιας υπερφλεγμονώδους κατάστασης, που 'οδηγείται' από τον ιό. Όπως και στις παρόμοιες προηγούμενες πανδημίες,  τη SARS και της MERS, τα κορτικοειδή δεν αποτελούν βάση της θεραπείας και μπορεί να παροξύνουν την προκαλούμενη από τον covid-19 πνευμονική βλάβη (&).  Εν τούτοις στις περιπτώσεις ΔΑΛ, η ανοσοκαταστολή  μπορεί να αποδειχθούν επωφελής. Σε μια κλινική δοκιμή φάσης 3 με το σκεύασμα  anakinra, με το οποίο επιδιώκεται η αναστολή της δράσης της IL-1, η χορήγηση ανοσοκαταστολής έδειξε ουσιώδη βελτίωση της έκβασης της σήψης σε ασθενείς με υπερφλεγμονώδη αντίδραση, χωρ'ίς να αυξάνονται οι παρενέργειες. Επίσης, σε μια κλινική δοκιμή με tocilizumab (αναστολέως των υποδοχέων της IL-6) που έχει λάβει έγκριση για τη θεραπεία του συνδρόμου απελευθερώσεως κιτοκίνης έχει αποδειχθεί δραστικό έναντι της πνευμονίας που προκαλείται από τον covid- 19 και αύξηση των συγλκεντρώσεων IL-6. Όλοι οι ασθενείς με σοβαρή covid-19 πρέπει να ελέγχονται για το σύνδρομο υπερφλεγμονώδους αντίδρασης, με εργαστηρική έρευνα, της φεριττίνης, του αροθμού των αιμοπεταλίων, της ΤΚΕ και της του Η score (πίνακας) προς ταυτοποίηση εκείνων των ασθενών στους οποίους η χορήγηση ανοσοκατασταλτικών μπορεί να αποβεί ωφέλιμη. Στις θεραπεύτικές επιλογές συγκαταλέγονται τα στεροειδή, η ενδοφλέβια χορήγηση ανοσοσφαιρινών, η εκλεκτική αναστολή των υποδοχέων κιτοκίνης (πχ., anakinra ή tocilizumab).  
Πίνακας 1. Με το Η score εκτιμάται η πιθανότητα για την παρουσία δευτερογενούς αιμοφαγοκυτταρικής λεμφοϊστίοκύτωσης. Εάν το H score είναι >169, έχει ευαισθησία 93% και ειδικότητα 86%, για τη διάγνωση της αιμοφακυτταρικής λεμφοϊστιοκύτωσης. Σημςειώνεται ότι η απρουσάι αιμφαγοκύτωση στον νωτιαίο μυελό δεν είναι υποχρεωτική για τη διάγνωση ης αιμοφαγοκυτταρικής λεμφοϊσοτκύτωσης.   

covid-19 - ανοσοαπαντήσεις. O ιός SARS-Covid-2 διασπείρεται σε οποιοδήποτε περιβάλλον, και μας υποχρεώνει να ζούμε υπό το κρα΄τος του μάλλον για μεγάλο διάστημα, ακόμη. Είναι αλήθεια ότι δεν νοσούν όλοι, όσοι έχουν μολυνθεί, όπως π.χ., τα νήπια και οι έφηβοι. Περίπου 15% των νοσούντων εξελίσσονται σε βαρειά νόσο και οι περισσότεροι εξ αυτών είναι άνδρες, ηλικίας >65 ετών με ή χωρίς συννοσηρότητες. Μάλιστα, μερικοί ασθενείς, παραμένουν θετικοί στον ιό και μερικοί άλλοι υποτροπιάζουν, παρά την  ανάνηψη από την πρώτη λοίμωξη. 
Ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα είναι γιατί μερικοί εξελίσσονται σε μια δεύτερη, βαρύτερη, φάση, ενώ άλλοι, όχι.  

  Η ανάπτυξη μιας αποτελεσματικής, ενδογενούς ανοσοαπαντήσεως, αναμένεται να αρχίζει κατά την περίοδο επωάσεως της νόσου ή την ήπια αρχική της φάση., με την προϋπόθεση ότι ο ξενιστής είναι σε καλή κατάσταση υγείας και με άθικτο αμυντικό σύστημα, όπως είναι το σύστημα HLA, μέσω του οποίου αναπτύσσεται ειδική αντιική ανοσία. Οι διάφορες διακυμάνσεις της ακεραιότητας του ανοσοποοιητικού συστήματος και των απαντήσεων, έναντι παθογόνων απολήγουν στην αθρόα και ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του παθογόνου και την  πρόκληση  εκτεταμένων βλαβών των ιστών που προσβάλλονται, ειδικά των ιστών με ισχυρή έκφραση ΑCE2 όπως το έντερο και οι νεφροί. Τα κατεστραμμένα κύτταρα, εν γένει, επάγουν τη διέγερση του σύμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος και προκαλούν  την ανάπτυξη φλεγμονωδών αλλοιώσεων στους πνεύμονες,που μεσολαβούνται κυρίως από τα προφλεγμονώδη κυψελιδικά μακροφάγα και τα κοκκιοκύτταρα.
Οι ανοσοπαντήσεις που επάγονται από τον SARS-CoV-2, διατάσσονται σε δύο φάσεις:  Κατά τη διάρκεια της επώασης και στις ήπιες κλινικές μορφές της νόσου ενεργοποιείται η προσαρμοσμένη ανοσιακή απάντηση για τον περιορισμό του παθογόνου παράγοντα και τον αποκλεισμό της εξέλιξης της νόσου προς τα σοβαρότερα στάδια.Τα σοβαρότερα αυτά στάδια (&), καθορίζονται από τις επιδράσεις στο αναπνευστικό, ως πνευμονία, σοβαρή πνευμονία ή ARDS, Επομένως, το ιστορικό καλής γενικά κατάστασης υγείας δεν αποτελεί πλήρη θωράκιση έναντι των δυσμενών επιδράσεων της ιογενούς λοίμωξης, και επιπλέον, μετά την εγκατάστασή τους η προσοχή στρέφεται πλέον, στην αντιμετώπιση της βαριάς και ανυπόστρεπτης αναπνευστική ανεπάρκειας. 

καταιγίδα κιτοκινών και πνευμονική βλάβη. Το σύνδρομο της αθρόας απελευθέρωσης κιτοκινών, ΣΑΕΚ. Εφόσον, όπως έχουμε επισημάνει η cpvid 10 χαρακτηρίζεται από έκδηλη λεμφοκυτοπενία, το ΣΑΕΚ που προκαλείται από τον SARS-COV-2 αναμένεται μεσολαβείται από λεμφοκύτταρα άλλα, πλην των Τ-λεμφοκυττάρων. Σε κάθε περίπτωση, ο αποκλεισμός της IL-6, όπως της IL-1 και του TNF-a μπορεί να προβεί ωφέλιμος. Δεν έχει ακόμη πλήρως διαλευκανθεί ο ρόλος που οι διάφορες ομάδες μεσεγχυματικών, στρωματικών διαδραματίζουν στην παθογένεια σοβαρών περιπτώσεων covid-19. Κατά ένα σενάριο, τα στρωματικά μεσεγχυματικά κύτταρα |ιστική αναγέννηση|ενεργοποιούνται από την IFN-γ προκειμένου να ασκήσουν το αντιφλεγμονώδες έργο τους. το οποίο μπορεί να απουσιάζει από ασθενείς με σοβαρή covid-19, επειδή, σ΄αυτούς, τα Τ-λεμφοκύτταρα δεν ενεργοποιούνται σθεναρά από τα Τ-λεμφοκύτταρα. Επομένως, η αποκατάσταση της λειτουργίας των μεσεγχυματικών, στρωματικών κυττάρων μπορεί να είναι ο θεραπευτικός στόχος ασθενών με σοβαρή covid-19, ιδιαίτερα για την αναχαίτιση των επιπτ΄πωσεων από τους πνεύμονες |θεραπεία|.