Home

ανεύρυσμα πνευμονικής αρτηρίας

Χαρακτηριστικά. Οριστική διάταση της κύριας ή των τμηματικών κλάδων της πνευμονικής αρτηρίας, που μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη.
⇒Συγγενής. Σπάνια παθολογική κατάσταση, που αναγνωρίζεται σε νεαρά κορίτσια, με διάταση της κυρίας πνευμονικής αρτηρίας. Διατρέχει, συνήθως, ασυμπτωματικά, αλλά ακούγεται ένα συστολικό φύσημα εξωθήσεως. Δεν απολήγει σε σημαντικές επιπλοκές. Η διάγνωση τεκμηριώνεται, μετά απόκλεισμό οποιασδήποτε επίκτητης αιτιολογίας.
⇒επίκτητη.
i. Λοίμωξεις. Π.χ., φυματίωση, γνωστό ως ανεύρσμα Rasmussen, στο οποίο υπάρχει μυκητιασική φλεγμονώδης νέκρωση, που προκαλεί διάταση του αρτηριακού τοιχώματος).
ii. νοσήματα του κολλαγόνου (π.χ., σύνδρομο Marfan)
iii. φλεγμονώδους αιτιολογίας, όπως η αρτηρΐτις Takayasu
iv. Νόσος του Behçet |Nόσος Behçet|. Διάταση τμηματικής πνευμονικής αρτηρίας, ως εκδήλωση του συνδρόμου Hughes-Stovin
v. μετατραυματική- από τυφλό τρύμα. ή άμεσο, κατά τη διάρκεια ιατρικής επεμβάσεως.
vi. μεταστενωτική διάταση, επί στενώσεως  πνευμονικής βαλβίδας  
vii. θρομβοεμβολική νόσος
viii. συνδεόμενο με πρωτοπαθές πνευμονικό νεόπλασμα
Κλινική εικόνα. Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την υποκείμενη αιτιολογία και την έκταση του ανευρύσματος. Τα συγγενή ανευρύσματα είναι σπάνια και διατρέχουν ασυμπτωματικά. Τα επίκτητα, συχνά εμφανίζονται με αιμόπτυση, ενίοτε απειλητική για τη ζωή (σπήλαιο Rasmussen) η οποία μποεί να είναι  αθρόα και απειλητική της ζωής. Σε πολλές περιπτώσεις, η διάγνωση είναι τυχαία, κατά τη διαγνωστική προσπάθεια της υποκείμενης νόσου. 

Τα ανευρύσματα της πνευμονικής αρτηρίας είναι σπάνιες παθολογικές καταστάσεις (&) της θωρακικής κοιλότητας, ενώ η ιδιοπαθής μορφή της περιγράφεται εξαιρετικά σπάνια (&). Η διάγνωσή της είναι ιδιαίτερα δυσχερής, λόγω της σπανιότητάς της και επειδή, συχνά, εμφανίζεται με μη ειδικά συμπτώματα ή ακόμη και εντελώς ασυμπτωματικά (&).Μόνον εντελώς αποσπασματικές δημοσιεύσεις εντοπίζονται στη βιβλιογραφία και η αντιμετώπισή τους παραμένει ασαφής. βλέπε  πνευμονική αρτηρία

 ακτινολογικά ευρήματα. Στην αφία θώρακος, η εντόπιση απομονωμένης διατάσεως της κύριας πνευμονικής αρτηρίας στο αορτοπνευμονικό παράθυρο, με φυσιολογικούς πνεύμονες, είναι πολυ σπάνια, αλλά συνχότερα, το ανεύρυσμα κείται εντός καις ασθενώς περιγραφόμενβης περιοχής πυκνώσεως και είναι δύσκολο να αποτιμηθεί επακριβώς. Από την CT (με σκιαστικό μέσο) αναμένεται σαφέστερη εκτίμηση του μεγέθους, της εντοπίσεως, και της εκτάσεως του ανευρύσματος (-ων). Η αξοπνική τομογραφία εισφέρει, επίσης, στη διάγνωση της υποκείμενης παθήσεως. Η διαφορική διάγνωση αφορά στον κατάλογο που πρηγήθηκε. Θεραπεία. Εξαρτάται από την υποκείμενη παθολογία και το υποκείμενο ιστορικό. Πργραμαμτίζεται καλλιέργεια πτυέλων, υποερηχοκαρδιογράφημα, καρδιακός καθετηριασμός, και βιοψία αρτηριακού τοιχώματος, Η αρχική θεραπεία κατευύνεται στην αποκατάσταση ης υποκκείμενης αιτιολογίας. Η χειρουγική διόρθωση του ανευρύσματος και η χρήση ενδαγγειακού stent, επιλέγεται σπάνια, αν και πιθανόν παρέχει οριστική θεραπεία.