επιδημιολογία πνευμονοπαθειών

Έχει, πρόσφατα δειχθεί ότι ο αριθμός εισαγωγών στα Νοσοκομεία της Ε.Ε. ποσοστό 7% οφείλονται σε παθήσεις των πνευμόνων (6 εκατομμύρια). Το συνολικό κόστος των πνευμονοπαθειών ανέρχεται σε 400 εκατ. €. Εκτιμάται ότι οι θάνατοι από καρκίνο του πνεύμονος και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια θα αυξηθεί σημαντικά την προσεχή δεκαετία λόγω κυρίως, της αποτυχίας των αντικαπνιστικών προγραμμάτων (, ►, ). Στην μελέτη "Ευρωπαϊκή Λευκή Βίβλος των Πνευμόνων" αναγνωρίθζεται ότι 4 πνευμονοπάθειες, ο πνευμονικός καρκίνος, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθειεα, η πνευμονία και η φυματίωση, αναγνωρίζονται στην κορυφή της λίστας αιτιών θανάτου. Οι αιτίες αυτές θα ευθύνονται για 1 στους 5 θανάτους, μέχρι το 2020, από 1 στους 6 θανάτρους που είναι σήμερα.

 Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το Βέλγιο εμφανίζει τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από πνευμονικές αιτίες (117 ανά 100.000 κατοίκους), ενώ υψηλά ποσοστά έχουν επίσης η Δανία, η Ιρλανδία και η Ουγγαρία. Τα χαμηλότερα ποσοστά εμφανίζουν η Φινλανδία, η Σουηδία και η Κύπρος (54, 56 και 57 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, αντίστοιχα). Η Ελλάδα, με 65 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους, εμφανίζεται να είναι μεταξύ των χωρών με το μικρότερο πρόβλημα, παρά τον μεγάλο αριθμό καπνιστών. Το μέσο άμεσο και έμμεσο κόστος είναι 364.213 ευρώ για τον καρκίνο των πνευμόνων, 86.217 ευρώ για τη φυματίωση, 7.443 ευρώ για το άσθμα και 6.147 ευρώ για την χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια. Το μισό από το συνολικό άμεσο και έμμεσο κοινωνικοοικονομικό κόστος των πνευμονικών παθήσεων στην Ευρώπη, το οποίο υπολογίζεται σε τουλάχιστον 390 δισ. ευρώ ετησίως, αποδίδεται στο κάπνισμα, το οποίο, όπως αναφέρει ή έκθεση, αποτελεί «τον πιο σημαντικό κίνδυνο υγείας στην Ευρώπη». Αν το κάπνισμα () μειωθεί κι άλλο, όπως επισημαίνεται, θα αποτελέσει τη βασική αιτία για να γλιτώσουν αρκετοί άνθρωποι τον πρόωρο θάνατο. Εξίσου αναγκαία κρίνεται η βελτίωση της ποιότητας του αέρα.
Petto et al., εκπόνησαν προοπτικές μελέτες στις οποίες  κατεδείχθη ότι η διακοπή του καπνίσατος απολήγει -μακροπρόθεσμα- σε μείωση της διαχρονικής εκπτώσεως του FEV1, προς τιμές παραπλήσιες των μη καπνιστών. Επομένως, αναγνωρίζται ότι η έγκαιρη διακοπή του καπνίσματος συνεπάγεται παράταση του προσδόξκιμου επιβιώσεως.

 

Με την επιτυχία των αντικαπνιστικών εκστρατειών, αναμένεται να μειωθεί, στο μέλλον, ο αριθμός θανάτων από ΧΑΠ και νεοπλάσματα πνεύμονος, λόγω των μακροπρόθεσμων συνεπειών ντου καπνίσματος στην πνευμονική υγεία. Αναμένεται, βέβαια, μείωση των θανάτων από πνευμονίες, αλλά η επιδημιολογική κίνηση του άσθματος, παρ΄ό,τι δεν ενέχεται για μεγάλο αριθμό θανάτων, παραμένει εδιευκρίνιοστη και αποτελεί σημαντική οικονομική επιβάρυνση.