σύνοψη |
---|
15% όλων των ιστολογικών τύπων του βρογχογενούς καρκινώματος.ισχυρή συσχέτιση με το κάπνισμα. Συχνά προκαλεί σύνδρομο άνω κοίλης φλεβός, λόγω μεσοθωρακικής επινεμήσεως. 90% κεντρική εντόπιση.ταχεία ανάπτυξη (30 ημέρες χρόνος διπλασιασμού). Πρώιμες και διάχυτες μεταστάσεις, θεωρείται "συστηματική κακοήθεια", ώστε η χειρουργική εξαίρεση σπάνια προτείνεται, εκτός εάν πρόκειται για παρηγορητικούς λόγους. Αποτελείται από μικρά κύτταρα νευροενδοκρινικής προελεύσεωςακτινοευαίσθητος όγκος. 'Εχει πτωχή πρόγνωση.σταδιοποίηση: περιορισμένη πάθηση: περιορισμένη στο ημιθωράκιο, χωρίς πλευριτική συλλογή
εκτεταμένη πάθηση: πέραν του σύστοιχου μεσοθωρακίου.
Σημειώνεται ότι από το 2013, το ΜΚΠ σταδιοιοείται με τον ίδιο τρόπο πουσταδιοποιείται το ΜΜΚ.
|
Υψηλής κακοήθειας όγκοι, που αποτελούνται από ομοιόμορφα, μικρά νεοπλασματικά κύτταρα, με ελάχιστο κυτόπλασμα και διάστικτο πυρήνα. Από τα χαρακτηριστικά μικροσκοπικά τους ευρήματα είναι η παρουσία κοκκίων στο κυτόπλασμα που αφορίζονται με μεβράνη και περιέχουν ποικιλία δραστικών πεπτιδίων.
Τα μικροκυτταρικά καρκινώματα ( oat cell bronchus cancer, ►) προσβάλλουν μεσήλικα άτομα ή ηλικιωμένους με μέση ηλικία προσβολής τα 59 έτη. Εκδηλώνονται με βήχα, αιμόπτυση και θωρακαλγία. Τείνουν να εδράζονται κεντρικά ως σκουρόχρωμες μάζες στους κεντρικούς βρόγχους. Σε πρόσφατες μελέτες έχει δειχθεί ότι η επιβίωση πασχόντων από μικροκυτταρικό καρκίνωμα βαίνει μειούμενη τις τελευταίες δεκαετίες και, επίσης, μόνο μέτριες βελτιώσεις στην επιβίωση, μετά θεραπεία έχουν κατά τα τελυταία 30 χρόνια επιτευχθεί (►).
Στις απεικονιστικές μεθόδους προβάλλονται ως παραπυλαίες ή περιπυλαίες μάζες εκ μαλακών μορίων συνοδυόμενες με μεσοθωρακική λεμφαδενοπάθεια και λοβαία ατελεκτασία. Μικρή αναλογία των όγκων αυτών εδράζονται περιφερικότερα, οπότε η απεικόνιση περιγράφεται ως μονήρης νομισματοειδής σκίαση (δες εικόνα 2). Η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίου είναι χρήσιμη σε ασθενείς με εκτεταμένη πάθηση και για τον ορισμό της προγνώσεως. Βρογχοσκοπικά, διακρίνεται μια υποβλεννογόνια διήθηση, που είναι αξιολογήσιμη για τη διάγνωση και, εφόσον είναι εκτεταμένη, διηθώντας ενδοβρογχικούς ιστούς. Μπορεί να προκαλέσει στένωση του αυλού, μέχρι σχεδόν πλήρους αποφράξεως. Εναλλακτικά, μπορεί να εμφανισθεί ως πολλαπλά μικρά οζίδια στην επιφάνεια του βλεννογόνου του βρόγχου.
Στην αριστερή ακτινογραφία διακρίνεται μάζα μαλακών μορίων, παραπυλαία αριστερά, που καταλαμβάνει το αορτοπνευμονικό παράθυρο. Στην δεξιά ακτινογραφία, σκιερό αριτερό ημιθωράκιο, 1 χρόνο αργότερα, λόγω ατελεκτασίας του μέσου και κάτω λοβού (ατελεκτασία εξ αποφράξεως). Εικόνα "εξαφανιζόμενης καρδιάς".
Έτσι, στην απλή ακτινογραφία θώρακος η απεικόνιση του ΜΚΠ είναι μη ειδική, Μπορεί να εμφανιστεί ως πυλαία/περιπυλαία σκίαση, με διόταση του μεσοθωρακίου, λόγω διογκώσεως μεσοθωρακικών λεμφαδένων. Η μεσοθωρακική διάταση είναι εμφανής, αλλά ο όγκος, καθαυτός, μπορεί να είναι αφανής.
Επί της αξονικής τομογραφίας ο ΜΚΠ μπορεί να εμφανιστεί, όπως το λέμφωμα, με πολυάριθμους διογκωμένους λεμφαδένες. Δι΄ληθηση των παρακειμένων ιστών είναι συχνή. Είναι το συχνότερο αίτιο της αποφράσξεως της άνω κοίλης φλεβός, λόγω αποφράξεως/θρομβώσεως ή διηθήσεως.
Η νέκρωση και η αιμορραγία είναι συνήθεις. Ο ΜΚΠ απεικονίζεται σπάνια ως μονήρης πνευμονικός όζος.
Ιστολογικά, τα κύτταρα είναι μικρά και ωοειδή, τακτοποιημένα κατά συστάδες, η συνέχειά τους είναι, γενικά, αδρή, αντανακλώντας την έλλειψη δεσμοπλασίας, με ελάχιστο υποστηρικτικό στρώμα. Δείχνουν πολύ υψηλή σχέση πυρήνος κυτοπλάσματος και διάστικτη χρωματίνη. Παρόλο ότι περιγράφονται ως μικρά, το μέγεθός τους είναι Χ2 ή Χ3 του μεγέθους των ερυθρών αιμοσφαιρίων ή των μικρών αδρανών λεμφοκυττάρων. Τα κυτταρολογικά τους χαρακτηριστικά είναι ευδιάκριτα. Τα κύτταρα είναι σκοτεινά, πυκνωτικά (ως τελείες με ινδική μελάνη) με ελάχιστο κυτόπλασμα γύρο από τον πυρήνα. η χρωματίνη προσομοιάζει με το καλούμενη εικόνα "αλάτι και πιπέρι", αλλά τα πυρήνια απουσιάζουν ή είναι πολύ μικρά και δυσδιάκριτα. Στα παρασκευάσματα πτυέλων, τα κύτταρα μπορεί να διατάσσονται κατά νησίδες, ενθηλακωμένα με ταινίες βλέννης, αλλά στα παρασκευάσματα Saccomano, τα κύτταρα τείνουν να είναι διάσπαρτα. Σε όγκους με μικτό φαινότυπο, μπορεί να εντοπίζονται, επίσης, μεγάλα κύτταρα αδιαφοποίη
μικροκυτταρικό καρκίνωμα | |
---|---|
νευροενδοκρινικός όγκος, εξορμάται από τον βρογχικό βλεννογόνο. τοπική επινέμηση του υποβλεννογόνιου ιτού και επακόλουθη διήθηση του περιβρογχικού συνδετικού ιστού. τα κύτταρα είναι μικρά, ωοειδή, με αραιό κυτόπλασμα, μεγάή τους αναλογίες σε φάση μιτώσεως. | |
Μικρή αναλογία των όγκων αυτών εδράζονται περιφερικότερα, οπότε η απεικόνιση περιγράφεται ως μονήρης νομισματοειδής σκίαση | |
μικροκυτταρικό καρκίνωμα με θρόμβωση της αριστερής κυρίας πνευμονικής αρτηρίας | |
3-5% των βρογχογενών καρκινωμάτων εντοπίζονται σττις κορυφές. και αποτελούν αίτιο για σύνδρομο Pancoast και σύνδρομο Horner |
του μεγαλοκυτταρικού καρκινώματος.
νευροενδοκρινείς όγκοι του πνεύμονος (►, 2006) | ||||
---|---|---|---|---|
ευρήματα | τυπικό καρκινοειδές | άτυπο καρκινοειδές | LCNEC | MKΠ |
δημογραφικά χαρακτηριστικά | ||||
μέση ηλικία | 40-49 | 50-59 | 60-69 | 70-79 |
σχέση με κάπνισμα | όχι | ναι | ναι | ναι |
Α:Γ | 1:1 | 2:1 | >2.5:1 | >2.5:1 |
ιστοπαθολογικά χαρακτηριστικά | ||||
μιττώσεις ανά 10 οπτικά πεδία | <2 | 2-10 | >1-0 | >50 |
νέκρωση | όχι | ναι | ναι | ναι |
απεικονιστικά ευρήματα | ||||
κεντρική: περιφερική εντόπιση | 3:1 | 3:1 | 1:4 | 10-20:1 |
αποτιτανώσεις | 30% | 30% | 9% | μέχρι 23% |
εξωθωρακικές μεταστάσεις | 15% | 15% | 35% | 60-70% |
ενίσχυση στο PET | χαμηλή | χαμηλή | υψηλή | υψηλή |