| ορθοδεοξία. Κατάσταση, κατα την οποία, η μερική πίεση οξυγόνου και ο κορεσμός αιμοσφαιρίνης είναι χαμηλότερα κατά την ορθία θέση του σώματος, σε σχέση με την ύπτια θέση (&). Αυτό, κυρίως συμβαίνει σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριοφλεβική δυσμορφία, που συνήθως εδράζςεται στις βάσεις των πνευμόνων και αντανακλά, την, για λόγους βαρύτητας προτίμησης μεγαλύτερης ποστότητας αίματος να ρέει στις βάσεις των πνευμόνων, επί ορθίας θέσεως. Η οξυγόνωση, επομένως, πρέπει να αξιολογείται αναφορικά με τη θέση του σώματος, στην οποία μετριέται ο ορεσμός ή λαμβάνεται δείγμα αρτηριακού αίματος για ΑΑΑΑ. Η ορθοδεοξία είναι η εργαστηριακή επιβεβαίωση της πλατύπνοιας [β.: πλατύπνοια] |
Δυσοξία. Ορίζεται ως διαταραχή μεταξύ των ρυθμών αερόβιας παραγωγής ενέργειας και κυτταρικής χρήσης ενέργειας. Η δυσοξία μπορεί να εκτιμηθεί, με μέτρηση των μεταβολιτών που απελευθερώνονται κατά την αναερόβια παραγωγή ATP. Γενικά, υπάρχουν τρεις πηγές αναερόβιας παραγωγής ΑΤΡ.
Ορίζεται ως διαταραχή μεταξύ των ρυθμών αερόβιας παραγωγής ενέργειας, και κυτταρικής χρήσης ενέργειας. Η δυσοξία μπορεί να εκτιμηθεί, με μέτρηση των μεταβολιτών που απελευθερώνονται κατά την αναερόβια παραγωγή ATP. Γενικά, υπάρχουν τρεις πηγές αναερόβιας παραγωγής ΑΤΡ. [α] γλυκόλυση· [β] η αντίδραση της κινάσης της κρεατινίνης και , [γ] η αντίδραση της αδενυλικής κινάσης. Αναερόβιες πηγές ATP
Γλυκόλυση
Γλυκόζη + 2 ADΡ +2 Pi à 2 μόρια γαλακτικό οξύ+2 ΑΤΡ
Αντίδραση κινάσης της κρεατινίνης
PCr + ADP + H+ à Cr + ATP
Αντίδραση αδενυλικής κινάσης
ADP +ADP àAMP+ ATP
Η γλυκόλυση μπορεί να μετρηθεί από τις συγκεντρώσεις του γαλακτικού στο αίμα, αν και η κλινική διερεύνηση της υπεργαλακταιμίας μπορεί μερικές φορές να είναι προβληματική. Η αντίδραση κινάσης της κρεατινίνης παρατηρείται σε ορισμένα όργανα, όπως στους σκελετικούς μύες, την καρδιά, και τον εγκέφαλο, και μπορεί να ελεγχέται με μαγνητική φασματομετρία. Τέλος, η αντίδραση αδενυλικής κινάσης παρατηρείται στα περισσότερα κύτταρα και τα προϊόντα της αποδομήσεως του ΑΜΡ. Η ξανθίνη και η υποξανθίνη, μπορεί να μετρηθεί με τη χρήση υψηλής πιέσεως υγρής χρωματογραφίας.
Μια πρακτικότερη μέθοδος μετρήσεως της περιοχικής δυσοξίας είναι η μέτρηση της συγκεντρώσεως ιστικού CO2. Ιστική οξέωση παρατηρείται όταν οι μείζονες πηγές αναερόβιας παραγωγής ΑΤΡ, δηλαδή η γλυκόλυση και η αντίδραση αδενυλικής κινάσης, δε ανακυκλώνουν τα [Η+] που παράγονται από την υδρόλυση του ΑΤΡ. Η ρύμιση των Η+ από τα διττανθρακικά απολήγει στην απελευθέρωση CO2 και μπορεί να μετρηθεί ευχερώς με χρήση τονόμετρου. |αναερόβια αναπνοή|