Οι πλέον δραστικοί χημειοθεραπευτικοί παράγοντες για το ΜΚΠ είναι οι αλκυλιωτικοί παράγοντες (σισπλατίνη, καρβοπλατίνη, ιφοσφαμίδη, και κυκλοφωσφαμίδη) οι αντιμιτωτικοί παράγοντες (βινκριστίνη και πακλιταξέλη) και αναστολείς της τοποϊσομεράσης (ετοποσίση, ιρινοτεκάνη, τοποτεκάνη και ντοξορουμπικίνη). Τόσο επί ΜΚΠ- ΕΠ, όσο και επί ΜΚΠ-ΠΠ το πλέον σύνηθες χημειοθεραπευτικό σχήμα είναι η χορήγηση πλατίνης (π.χ., ετοποσίδης 100 mg .m-2 και σισπλατίνης 75 mg·m−2 iv την 1η ημέρα και ακολούθως 200 mg. m-2 peros, τις ημέρες 2-4 (ΡΕ). Το σχήμα αυτό έχει συγκριθεί με τη χορήγηση κυκλοφωσφαμίδης, ετοποσίδης και βινκριστίνης (CEV) σε μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη. Επίπλέον, οι ασθενείς με ΜΚΠ-ΠΠ έλαβαν ακτινοθεραπεία ταυτόχρονα με τον 3ο κύκλο της χημειοθεραπείας και εκείνοι που πέτυχαν πλήρη υποχώρηση έλαβαν PCI. Η 2-ετής και 5-ετής επιβίωση στην ομάδα PE (14% και 5%, αντίσοιχα) βρέθηκε πολύ σημαντικά υψηλότερη (p=0.0004) της ομάδας CEV (6% και 2%, αντίστοιχα). Oι αναστολείς της τοποϊσομέράσης ΙΙόπως η ιρινοτεκάνη και ή τοποτεκάνη πέτυχαν εντυπωσιακά αποτελέσματα στους Ιαπωνέζους, αλλά απογοητευτικά στους Καυκάσιους. Ατυχώς διάφοροι συνδυασμοί με αναστολείς της τοποϊσομεράσης Ι και ΙΙ, σισπλατίνη και θωρακική ακτινοθεραπεία δεν επέφεραν εντυπωσιακά αποτελέσματα (►, ►). Άλλες θεραπευτικές επιλογές για τη βελτίωση της εκβάσσεως επί ΜΚΠ-ΠΠ με τη συμπερίληψη αυξητικών παραγόντων ή στηρίξεως αρχεγόνων κυττάρων δεν εμφάνισαν σημαντικά αποτελέσματα. Επομένως, πιστεύεται ότι ο συνδυασμός σισπλατίνης και ετοποσίδης με θωρακική ακτινοβολία παραμένει η καλύτερη θεραπευτική επιλογή επί ΜΚΠ-ΠΠ.|μικροκυτταρικός καρκίνος πνεύμονος-περιρισμένη πάθηση|πρωτόκολλο θεραπείας|οδηγίες για τους ασθενείς υπό θεραπεία με κυτταροστατικά |