δόση |
καρβοπλατίνη: AUC 5, ΙV Η1 διαλυμένη σε 250 ml 5% glucose σε διάστημα >30 λεπτάετοποσίδη: 100 mg/m2 IV, H1, διαλυμένη σε 1 λιτρο 0.9% ΝS και έγχυση σε διάστημα > 1 ώρας.ετοποσίδη: 200 mg/m2 PO. H2 και Η3. Η από του στόματος δόση στρογγυλοποιείται στα πλησιέστερα 50 mg και το δισκίο καταπίνεται ολόκληρο προ κενού στομάχου, 1 ώρα πριν τη λήψη γεύματος.Εναλλακτικά, οι ασθενείς που δεν μπορούν να καταπιούν κάψουλες, χορηγείται ετοποσίδη 100 mg/m2, IV, τη Η2 και Η3. -η ενέσιμη ετοποσίδη μπορεί να χορηγηθεί από του στόματος, διαλυμένη σε χυμό πορτοκολάδας, πριν τη χορήγηση σε δόση 70% της συνήθους από του στόματος δόσεως, την Η2 και Η3 (ο τρόπος αυτός χορηγήσεως δεν έχει πιστοποιηθεί επί ΜΚΠ με περιορισμένη πάθηση μπορεί να χοηγηθεί ταυτοχρόνως ακτινοθεραπεία με βάση έναν από τους ακόλοθους κύκλους: 40 Gy σε 15 συνεδρίες, (2.67 Gy/συνεδρία) σε διάστημα 3 εβδομάδων, μόνο κατά τις εργάσιμες ημέρες. Το σχήμα άρχεται την Η1, του 2ου ή 3ου κύκλου της χημειοθεραπείας. Η ακτινοθεραπεία πρέπει να χοηγηθεί μετά τη χημειοθεραπεία την Η1 του κύκλου |
||||||||||
συχνότητα | Κύκλοι ανά 3 εβδομάδες, 4 κύκλοι. Κλινικοεργαστηριακός έλεγχος πριν κάθε κύκλο. CT μετά τον 2ο κύκλο | ||||||||||
κύρια τοξικότητα | μυελοκαταστολή, αλωπεκία, περιφερική νευροπάθεια, ανεπάρκεια ωοθηκών/στειρότητα | ||||||||||
αντιεμετικά | εξαιρετικά εμεσιογόνα | ||||||||||
εξαγγείωση | δεν είναι καυστικά | ||||||||||
συνήθης έλεγχος | Η1: γενική αίματος, U&Es, LFTs, EDTA (πριν από τον κύκλο 1), CXR (στην αρχή κάθε κύκλου) | ||||||||||
σχόλια |
-η δόση της καρβοπλατίνας υπολογίζεται με χρήση της εξισώσεως του Calvert: δόση =στόχος AUC Χ (25+GFR) -εάν EDTA δεν είναι διαθέσιμο κατά τον πρώτο κύκλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί Cockcroft and Gault για την εκτίμηση της GFR, αλλά η δόση της καρβοπλατίνης πρέπει να εναρμονιστεί σύμφωνα με τη μέτρηση EDTA για τους επόμενους κύκλους. Η EDTA πρέπει να επαναληφθεί εάν υπάρχει μεταβολή της κρεατινίνης ορού κατά 30% ασθενείς, ηλικία; >70 ετών, λαμβάνουν προφυλακτική σιπροφλοξασίνη 250 mg για 7 ημξέρες, ετά την Η8 προς κάλυψη του ναδίρ. |
||||||||||
προθεραπεία |
δεξαμεθαζόνη: 16mg IV 60 λεπτά, πριν την χορήγηση της πακλιταξέλης χλωραφαιναμίνη: 10 mg ΙV, 30-60 λεπτά, πριν τη χορήγηση της πακλιταξέλης ρανιτιδίνη: 50 mg IV, 30-60 λεπτά, πριν τη χορήγηση της πακλιταξέλης |
||||||||||
προσαρμογή της δοσολογίας | |||||||||||
αιματολογική τοξικότητα |
λευκά αιμοσφαίρια: <3.0 Χ 109 /L ή ουδετερόφιλα < 1.5 Χ 109 /L ή αιμοπετάλια < 100 Χ 109 /L ⇒καθυστέρηση επί 1 εβδομάδα, επανάληψη της γενικής αίματος, και εάν φυσιολογική, συνέχιση της θεραπείας. Εάν επιμείνει η μυελοκαταστολή, μείωση της από του στόματος ετοποσίδης, σε 100 mg/m2 τις H2 και Η3. Θεωρείται η χρήση προφυλακτικής G-CSF |
||||||||||
νεφρική διαταραχή |
-η καρβοπλατίνη δεν χορηγείται επί καθάρσεως της κρεατινίνης <20 ml/min
Η κάθαρση κρεατινίνης είναι ο ισχυρότερος δείκτης της καθάρσεως της ετοποσίδης. μπορεί, επίσης, να υπολογισθεί:(140-ηλικία) Χ Β.Σ./72 Χ κρεατινίνη ορού (σε mg/dl)**στις γυναίκες: Χ0.85 |
||||||||||
ηπατικές διαταραχές |
δεν υπάρχουν διευκρινισμένες οδηγίες για τη μείωση της ετοποσίδης σεπί ηατικής ανεπάρκειας. συνήθως σχηρισμοποιούνται οι κάτωθι οδηγίες:
|
||||||||||
βιβλιογραφία |
Kosmidis, PA et al, Seminars in Oncology (1984); Suppl. 621: pp 23 – 30 1Bristol-Myers Squibb Medical Information |